Suriname: Failed state of failed government?

Suriname is de afgelopen weken weer opgeschrikt door enkele schandalen. De zaken Dodson-Pengel, de Chinese trawlers en de zaak van de SPSB zijn de meest in het oog springende. Vooral de SPSB kwestie is als een bom ingeslagen in de samenleving. Tot nu toe is er geen perscommuniqué met het standpunt van de president uitgegeven. Geen enkele overheidsfunctionaris heeft afstand genomen of de zaak onder voorbehoud veroordeeld. Komt het ooit nog goed met normen en waarden bij de overheid? Artikelen in de media, Facebook posts en de reacties van het publiek waren niet mals. Langdurig en oorverdovend stil is het sindsdien in regeringskringen. Bakana Torie en Faya Pepre nieuws zwijgen in alle talen hierover. Men wacht vermoedelijk het moment van verstomming af. Wie geschoren wordt moet stil zitten.
De zaak SPSB
De SPSB kwam vorig week negatief in het nieuws, nadat klokkenluiders alarm hadden geslagen over leningen aan diverse personen en instanties die niet terugbetaald zijn en waarvan de schulden uit de boeken van de bank zijn geschrapt. Een paar dagen later blijkt dat het waarschijnlijk om een diefstal van minimaal 20 miljoen SRD gaat. Boze tongen noemen zelfs het bedrag van 70 miljoen SRD. Kopieën van – naar het schijnt – officiële bankafschriften en harde bewijsstukken lijken de beschuldigingen te bevestigen.
De eerste reacties van de autoriteiten waren niet bemoedigend. SPSB directeur Ginmardo Kromosoeto ontkende de feiten, gaf aan dat er interne maatregelen zouden worden getroffen tegen de klokkenluiders en deed aangifte tegen hen bij de PG. Ook andere personen en instanties buiten de SPSB mochten eventueel een klacht tegemoet zien. De Centrale Bank van Suriname kwam niet verder dan een schamel “De Centrale Bank van Suriname sluit niet uit dat nader onderzoek wordt verricht naar de gang van zaken bij de Surinaamse Postspaarbank (SPSB).” De vraag rijst direct waarom Governor van Trikt met zoveel woorden zei dat de zaak “misschien” onderzocht zou worden. Waarom niet direct een gedetailleerd onderzoek? Minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad belooft een onderzoek en daarna blijft het oorverdovend stil.
Het vermoedelijke antwoord op de vraag komt, als de namen op de lijst bekend worden. SPSB directeur Kromosoeto zelf, Robert van Trikt – Governor van de Centrale Bank van Suriname en vele anderen hoog geplaatsten staan op de lijst. Ook het ministerie van Financiën lijkt betrokken te zijn omdat het een speciale bankrekening van het ministerie van Financiën bij de SPSB betreft. De verontwaardiging onder het volk blijft echter opborrelen waardoor de president na twee weken noodgedwongen besluit om de PG en een paar andere hoge heren wat instructies te geven over de aanpak van deze zaak. Directeur Kromosoeto mag hangende het onderzoek niet meer op kantoor verschijnen.
De rol van de president in deze
Tijdens de verkiezingscampagne voor de verkiezingen van 2010 deed de huidige president de belofte om een “kruistocht” tegen corruptie te beginnen. Deze belofte is niet ingelost. Sterker nog, men heeft er niet eens een poging toe ondernomen. Zelfs de reeds aangenomen anti-corruptiewet is niet afgekondigd. Het complete regeerteam blijkt stuurloos, radeloos en bestuurlijk impotent.
In elk beschaafd land zou de president onmiddellijk hebben ingegrepen, een onderzoeksteam hebben ingesteld en met een ferme verklaring in de media zijn verschenen. Deze president besluit in stilte vier ministers te vervangen. Na 70 ministers te hebben aangesteld moet toch duidelijk zijn dat het probleem ergens anders ligt. In elk land gaat het weleens mis, maar het zijn dan instanties als de media, politieke partijen en andere maatschappelijke groeperingen die door hun stem te laten horen laten zien dat de democratie functioneert. Slechts de VHP heeft – veel te laat en veel te zwak – om het vertrek de president gevraagd.
Suriname heeft nooit eerder in haar geschiedenis zulke corrupte regeringen gehad als die met een NDP signatuur, maar meegegeven mag worden dat zij zichzelf deze keer hebben overtroffen. Het zal nu duidelijk zijn dat van de NDP – maar ook alle partijen en personen die deze regering zelfs nu nog blijven steunen niets verwacht hoeft te worden. Als de beschuldigingen kloppen hoeven we ook geen gedegen onderzoek van de Centrale Bank van Suriname en/of de regering te verwachten. De makers van dit beleid zouden daarom nooit meer een bestuurlijke functie mogen vervullen in Suriname. Het wordt tijd dat de kiezer een zakelijke keus maakt en niet meer kiest voor onrealistische beloftes. Op iemand stemmen omdat je die persoon leuk vindt, leidt tot problemen zoals we ze nu kennen. Bewezen capaciteit om leiding te kunnen geven en tien schone vingers moeten redenen zijn om voor iemand te kiezen. Alleen zo kan de volgende ramp in Suriname worden voorkomen.
De regering Bouterse-Adhin hoort de klokken onheilspellend luiden en is in paniek. Het geluid komt namelijk niet van het carillon van het Vaillantplein en het heeft er alle schijn van dat men precies weet waar de klepel hangt. Laten wij als volk ervoor zorgen dat dit vuur niet dooft, dat er geen zand over wordt gestrooid, dat dit niet met de mantel der liefde wordt bedekt, dat Vrouwe Justitia niet weer wordt verkracht. Het is genoeg geweest en georganiseerde misdaad binnen de overheid moet voorgoed worden afgewezen op 25 mei 2020.
Peter M. Wolff

error: Kopiëren mag niet!