Ik hoor zo vaak mensen zeggen (meestal in een vlaag van woede of pijn) dat ze voldoening zullen smaken als ze degene die ze heeft gekwetst, kunnen pesten en pijn doen. Dan is altijd mijn wedervraag: “Kan een normaal mens er echt van genieten als hij/zij een ander pijn doet?
Als je pijn hebt, wil jij degene die jou heeft gekwetst weer pijn doen. Je bent emotioneel en psychisch gemanipuleerd en er zit veel bitterheid in jou. Dan lijkt het normaal om te verlangen naar wraak, om hem de pijn te laten voelen die hij jou heeft aangedaan. Het is alsof er een wond in je zit die maar niet wil genezen. Stel je nu eens voor dat je valt en er een wond ontstaat. Je negeert de wond en maakt het niet schoon, dus je verzorgt de wond niet, wat gebeurt er dan? Het kan geïnfecteerd raken en daardoor moeilijk genezen. Net zo is het met een innerlijke wond. Je kan de pijn of de wond die een ander jou heeft toegebracht, negeren of wegdrukken. Met het gevolg dat je niet geneest en blijft rondlopen met pijn en bitterheid. Dit gedrag is maar al te vaak te zien bij verbroken relaties. Je houdt je groot en laat aan de buitenkant niets van je pijn zien, terwijl je van binnen lijdt.
Bitterheid is een diep ingrijpende emotie die een mens behoorlijk in zijn greep kan hebben. Hoe langer het voortwoekert, des te dieper en vaster hechten de wortels van die bitterheid zich in je vast. Aanhoudende bitterheid kan leiden tot gevoelens van woede en vijandigheid en dat kan er weer toe leiden dat je uit bent op wraak en de ander continu wil pijn doen. Bitterheid is als een kwaadaardige tumor die een gezond lichaam en een gezonde geest uiteindelijk kan afbreken. Dit proces kan alleen worden gestopt als de tumor in zijn geheel wordt verwijderd. Het gevaarlijke van deze emotie is dat het als een wortel of kiem zit onder de oppervlakte, onzichtbaar voor het oog. Soms zit die wortel zo diep dat je het niet kan bereiken.
Bij een verbitterd mens is de vastberadenheid aanwezig om het gebeuren steeds weer te laten herleven. Je wilt niet vergeten wat jou is aangedaan en je vindt dat hij gestraft moet worden. De vraag vreet aan je ‘hoe kan ik niets terug doen terwijl hij mij zoveel pijn heeft gedaan’ en daardoor sta je genezing in de weg. Besef wel dat je blijven vastklampen aan wrok en haat meer pijn doet dan hetgeen jou is aangedaan. Ik bagatelliseer de pijn en het verdriet niet dat jou is aangedaan, maar ik wil wel dat jij je realiseert wat jij jezelf aandoet met dit verbitterde gedrag. Bittere mensen kunnen anderen veel pijn doen. Toch doet een verbitterd mens niemand zoveel pijn als zichzelf. Het is als een bittere wortel die steeds weer bittere vruchten voortbrengt. Je bent alleen gericht op de pijn die je de ander wil toebrengen, je wordt pessimistisch, vertoont negatief gedrag, lacht niet meer, kortom bitterheid verlamt je en ontneemt je het plezier in het leven.
Geloven dat je zal genezen door die ander pijn te doen, is jezelf voor de gek houden. Een ander pijn doen zal nooit genezing brengen. Om van die innerlijke pijn en foltering af te komen, zal je moeten vergeven. Jouw vergiffenis aan die ander zal jou bevrijden. Pas als je negatieve dingen als wrok en haat kan overwinnen, zal je groeien. En groeien betekent loskomen van de pijn.
Je kunt dan naar het gebeuren kijken alsof het los van je staat. En dat is precies wat je eigenlijk zo graag wilt, jouw bevrijding. Innerlijke vrede en persoonlijke vrijheid zijn namelijk de basiselementen van een vreugdevol bestaan.
Als je niet kunt vergeven, houd jij jezelf in de gevangenis maar als je kunt loslaten, zal jij je vrij voelen.
Maar met vergeven ben je er nog niet. Het moeilijkste moet nog komen. Na vergeven moet er verlangen zijn om met die persoon in vrede te leven, om niet meer de drang te hebben om de ander te pesten en pijn te doen. Je moet bewust initiatieven nemen om de gestoorde relatie te herstellen en bruggen te bouwen naar die ander toe. Dan pas heb je met je hart vergeven.
Maar soms wil de ander niet meewerken en zegt halsstarrig dat hij/ zij jouw vergiffenis niet nodig heeft. Wat kun je dan doen? Hem de rug toekeren en zeggen, “dan niet hoor.” Neen, want dan ben je terug bij af. Niet wat die persoon denkt of doet is van belang maar wat jij zelf denkt of doet. Hoe jij je voelt is belangrijk.
Je kan proberen begrip op te brengen en tolerant en geduldig zijn totdat zij uit zichzelf begrijpt dat het genoeg is.
Niemand kan jou je vreugde en zielenrust afpakken. Als je die toch kwijtraakt, is het niet de schuld van die ander. Niemand kan bepalen wat er in je geest gebeurt, dat kan alleen jij zelf.
“It takes a very strong person to forgive. Forgiveness is the attribute of the strong (Mahatma Gandhi)”
Josta Vaseur
