Het Surinaamse waterleidingbedrijf heeft een geweldige tool in handen om in het ontwikkelingsland te zorgen voor verwezenlijking van de sustainable development goals. De berichten in de media zijn vrij positief en de klachten over waterbeschikbaarheid zijn behoorlijk afgenomen. Dat is een teken dat het bedrijf zich wel kwijt van haar taken en dat is een zaak die wij moeten aanmoedigen om op deze weg verder te gaan. Het is bekend dat de leiding van het bedrijf zich inzet om nijpende gevallen met voortvarendheid te laten aanpakken. Het sociaal gevoel is er dus ook aanwezig. Suriname is een land dat relatief per hoofd van de bevolking veel zoetwater ter beschikking heeft. Die beschikbaarheid van zoetwater is een zegening volgens gelovige mensen en voor atheïsten pure toeval. De aanwezigheid van water is een ding, maar het drinkbaar en transport klaar maken van water, het aanleggen en onderhouden van een netwerk dat gevrijwaard is van ziekten en het daadwerkelijk brengen van het water naar de burger is een andere zaak. Er wordt goed werk verricht, maar Suriname is een relatief schaar bevolkt land met een grote spreiding van de bevolking. De economie en de bevolking zijn kleinschalig, maar er moeten grote netwerken worden gebouwd en onderhouden zodat iedereen de beschikking kan hebben over water. Asbestbuizen zijn een uitdaging. Ook de inheemse en tribale gemeenschappen zijn een uitdaging. Deze hebben traditioneel heel royaal de beschikking gehad over zoetwater. De vervuiling die intreedt door kleinschalige goudwinning is een grote uitdaging. Plus, we moeten nu al een strategie hebben voor de klimaatsverandering. Wat voor impact zal de klimaatsverandering hebben op de beschikbaarheid van zoetwater in Suriname? De studies moeten nu worden gedaan, elk land zal met specifieke problemen te maken krijgen. Zeespiegelstijging, droogte en overstromingen kunnen een invloed hebben op de beschikbaarheid van water. Suriname heeft enkele maanden terug een poging gewaagd om water te exporteren naar Barbados. Het experiment schijnt niet te zijn gelukt. Er waren punten voor de export van water, maar ook punten tegen. Water is zeer belangrijk en er is voorspeld dat de nieuwe generatie oorlogen tussen de landen zal gaan om water als gevolg van de klimaatsverandering. De VN moet samen met de landen alvast preventieve maatregelen treffen, vooral in gebieden waar gemakkelijk oorlog kan ontbranden. Voor Suriname is goed dat we ook gaan richting bescherming van onze grondwater. Dat is al het water dat zich in de ondergrond, in bodems en gesteenten bevindt. Meestal is dit water afkomstig van neerslag. Nadat het water op de oppervlakte belandt, infiltreert het direct of indirect. Dit gebeurt nadat het water zich eerst in meren of rivieren heeft bevonden. Grondwater afkomstig van neerslag wordt meteorisch water genoemd. Volgens de Wet van Darcy stroomt grondwater in de richting waar het waterniveau lager is. Bij dit stromen komt het in aanraking met allerlei stoffen, die kunnen uitlogen en oplossen in het water. Dit is het gevaar van de vervuiling welke plaatsvindt in Suriname. Grondwaterstroming door verontreinigde grond kan horizontale en verticale verspreiding van de verontreiniging veroorzaken, tot ver buiten de plaats van de grondverontreiniging. Suriname moet ook hiervoor oppassen en waar dit zich in het binnenland heeft plaatsgevonden. Water dat zich niet in de bodem, maar in sloten, kanalen en meren aan de oppervlakte bevindt, is oppervlaktewater. In droge perioden of bij onttrekking door bijvoorbeeld waterwinning zal bij een constant oppervlaktewaterniveau het water infiltreren in de bodem. Kennelijk had het bezwaar het export van water met dit gegeven te maken. Oppervlaktewater is al het water dat zich in vloeibare vorm aan de oppervlakte van een planeet bevindt. Oppervlaktewateren kunnen natuurlijke of kunstmatige wateren en watergangen zijn. Grote wateren zijn plaatselijk van invloed op de temperatuur en het weer. Hoe groter de oppervlakte, hoe meer de wind kan toenemen. De SWM heeft in de afgelopen jaren een aantal gebieden waar de overheid het beheer had over de waterleiding overgenomen. De bedoeling is dat 1 autoriteit het water produceert en distribueert in Suriname. Een uitdaging blijven nog de gebieden waar een grote bevolkingsexplosie is ontstaan door urbanisatie. Burgers waaronder kinderen moeten in principe niet betrokken zijn bij het sjouwen van water over afstanden. De waterleidingmaatschappij moet de pogingen voortzetten totdat alle huishoudens de beschikking hebben over stromend water. In gebieden waar er geen goede structuur is van vaste huizen, zal voor collectieve voorzieningen worden verzorgd. Dit is in de gebieden waar er ‘wild’ wordt gebouwd. In Suriname werd in 1928 opdracht gegeven een onderzoek in te stellen naar de mogelijkheden om voor Paramaribo een waterleidingnet aan te leggen. Na onderhandelingen werd op 20 februari 1930 in Amsterdam de N.V. Surinaamsche Waterleiding Maatschappij opgericht door de Nederlandsche Handel Maatschappij N.V. tezamen met de Twentsche Bank N.V. Op 4 juli 1949 werden officieel de aandelen van de N.V. Surinaamsche Waterleiding Maatschappij overgenomen door het gouvernement van Suriname. De SWM is per 15 januari 2018 ISO 9001:2015 geaudit en gecertificeerd. Dit betekent dat het kwaliteitsmanagementsysteem (KMS) van het bedrijf voldoet aan deze NEN- EN ISO Certificering 9001:2015 norm. Het KMS volgens de ISO 9001:2015 geldt voor Vestiging Centraal (m.u.v. het productiestation Helena Christina), Vestiging Oost en Vestiging West exclusief de per september 2016 overgenomen gebieden van de Dienst Watervoorziening van het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen.