Er heeft zich een belangrijke ontwikkeling voorgedaan binnen de coalitiepartij, de BEP. De arts Waterberg die meedoet in de regeringscoalitie in het parlement heeft het roemloos moeten afleggen tegen het voormalige DNA-lid en academicus Asabina die bi de laatste algemene Verkiezingen niet werd gekozen als DNA lid voor zijn partij. De BEP bracht in de verkiezingen van de 2015, zoals bekend 2 zetels op. Dat was een achteruitgang vergeleken met 2010. Van die 2 zetels in DNA zitten beide in de coalitie. Als fractievoorzitter is Waterberg heel vaak aan het woord en is hij zichtbaar als leider van de BEP in de coalitie. Met de afwijzing van de huidige fractievoorzitter in DNA als partijvoorzitter, hebben de structuren van de BEP in zekere zin ook een duidelijke uitspraak gedaan over de kwaliteit van de deelname van de BEP in de coalitie en überhaupt over haar deelname daarin. De BEP-achterban heeft zich altijd comfortabeler gevoeld in NF-setting dan in samenwerkingsverbanden met de NDP. Dat heeft te maken met de achterban van de BEP en de culturele waarden waar ze voor staan. Uit wetenschappelijk onderzoek zou eens zijn geconcludeerd dat de Saramaccaanse Marrons qua hun culturele waarden en normen het dichtst liggen bij de algemene culturele waarden van de Hindoestanen. Dit laatste betekent niet dat tijdens NF-regeringen er veel is gedaan voor de duurzame ontwikkeling van het binnenland via bijvoorbeeld onderwijs. De BEP bezit over een relatief grote groep spaarzaam hoger kader dat ambitieus is en haar weg naar boven zoekt langs de formele weg. De BEP-achterban hecht meer waarde aan gezinsvorming en de rol van de vader in het gezin wordt anders bezien dan in andere vergelijkbare groepen. Om het leiderschap zijn er strubbelingen geweest in de BEP, maar die waren niet buitenproportioneel. Er heeft in de partij van meet af aan onenigheid bestaan omtrent de deelname in de regeringscoalitie met de NDP. De totale BEP-fractie zit nu in de coalitie met de NDP die op zichzelf al een meerderheid kan vormen in het parlement. Het afwijzen van Waterberg kan vertaald worden als een afwijzing van de deelname van BEP in de regeercoalitie, maar het kan ook worden vertaald als een onvoldoende als waarderingscijfer wat betreft de voordelen die de achterban ten deel valt door de deelname. In Suriname is het gebruik dat deelname aan regeercoalities, ministeries en posities in het ambtelijke opleveren. Deze posities worden dan ingevuld door de partijkaders en de partijleden die gedragen worden door het bestuur en soms ook door de sponsors van de partij. Verder hopen vooral sponsors maar ook de ondernemers in de partij op overheidsopdrachten die hen ten deel zullen vallen. Kennelijk zijn met betrekking tot het laatste niet voldoende opdrachten gegaan richting de partijstructuren van de BEP. De partijstructuren waarderen op gegeven moment ook hoe de partij en de partijtop in de regeringsconstellatie zit tegenover de leden van de andere regeringspartijen. Is er sprake van waardering en erkenning, is er medezeggenschap? Dat lijkt nagenoeg niet aanwezig te zijn. In het binnenland zelf zijn er activiteiten gaande van ondernemers die gesteund worden door de grootste regeringspartij. Deze activiteiten hebben een impact op het milieu en het dagelijkse leven van de achterban van de BEP. Er wordt openlijk en gedekt geklaagd over deze activiteiten, maar deze houden aan. De enige manier om de schade te compenseren, is te komen met voordelen voor de leefgemeenschappen in het binnenland. We zien duidelijk dat de grootste regeringspartij alle (korte termijn) vorderingen voor zichzelf opeist en daarmee eigenlijk de overbodigheid van de BEP in het binnenland steeds benadrukt. Wat er nu dus gaande is in principe, is dat de grootste regeringspartij de BEP als het ware aan het uithollen is. De BEP is haar identiteit aan het verliezen en wordt straks onder Waterberg onzichtbaar voor de kiezer. De stroom is nu richting de grootste regeringspartij en de kans om uiteindelijk te worden weggevaagd uit het parlement de komende verkiezingen is enorm aanwezig. De afwijzing van Waterberg is naar het schijnt een poging van het partijkader om de BEP te behoeden van een ondergang. Daarmee zou een partij met een geschiedenis die verbonden is met bepaalde gemeenschappen in het binnenland, ten onder gaan. De vraag rijst of onder een partij die een eigen identiteit nastreeft en weigert om opgeslokt te worden door de grotere NDP, de kans bestaat op groei van de partij naar meer zetels. Deze vraag zal afhangen van wat de kiezers in hun zak en in hun gemeenschappen hebben gevoeld. De regering is onder de vlag van de grootste regeringspartij bezig om constant activiteiten te ontplooien in het hart van de gemeenschappen waar de BEP traditioneel haar kiezers haalt. Alhoewel vanuit de culturele waarden gedreven veel Marrons tot de middenklasse behoren en degelijk geschoold zijn (academisch, hbo en mbo), betekent dat niet dat de BEP daarin een hand heeft gehad. De maatschappelijke waarde van de BEP is door de agressieve opkomst van de NDP aan het vervagen. Het bestaansrecht van de BEP is in het geding en dat zou kunnen veranderen onder een nieuwe voorzitter. De vraag rijst hoeveel de BEP kan veranderen in de levens van de gemeenschappen en de steeds meer geïndividualiseerde Marrons. Die rol is klein geweest en alleen maar kleiner geworden. De afwijzing van de arts Waterberg is een laatste gooi van idealisten om de BEP te behoeden van een ondergang. Kijken of dat aan de nieuwe leider lukt.
