De politie moet helpen om de leefbaarheid van bepaalde buurten weer tot een aanvaardbaar niveau te brengen. De politie laat op dit stuk de burgerij in de steek. Geluidsoverlast is een groot probleem in Paramaribo en Wanica en ook de overige districten. De huizen zijn niet altijd ver van de openbare weg, soms zelfs enkele meters verwijderd. Er wordt door een behoorlijk percentage van de autorijders keiharde muziek afgespeeld die op enkele kilometers al te horen is wanneer die auto’s aankomen. Vrouwen en mannen en ook politiemensen maken zich hieraan schuldig. De groep die zich hieraan schuldig maakt, ondervindt nog geen tegenstand van de benadeelden, omdat deze mensen niet verenigd zijn. De schuldigen en medeschuldigen zijn de autobezitters met grote boxen, de politie die alles oogluikend toestaat, de organisatoren van ‘car audio battles’ (automuziek-oorlogen) en de verkopers en leveranciers van deze audio-installaties. De benadeelden zijn de deelnemers aan het verkeer die last ondervinden van het lawaai en de hinder, zoals bijvoorbeeld ziekenhuizen, gebedshuizen, scholen, maar ook de Surinamers die thuis tot rust willen komen. Het lawaai op straat is op bepaalde momenten zo erg dat men niet eens meer op een normale wijze conversaties kan voeren of de tv of radio kan volgen. De dc geeft impliciet goedkeuring aan dit geweld op onze openbare weg door vergunningen voor car audio battles af te geven. De geluidsversterkers worden na de wedstrijden nooit meer uit de auto’s weggehaald. Luid muziek spelen in de auto wordt een “way of life” waarmee men de samenleving overduidelijk terroriseert. Er zijn politieke partijen die car audio battles houden. Deze politieke partijen zeggen daarmee tegelijkertijd dat ze niet geïnteresseerd zijn in het beter maken van Suriname en het koersen van Suriname en de jeugd naar de goede richting. Deze politieke partijen zijn alleen geïnteresseerd in stemmen en keuren alles goed wat stemmers willen. Er heerst een widwest op de Surinaamse wegen. De politie is al een hele tijd informeel in een slow-down-actie en is al jaren niet meer proactief. De politie moet nu gedwongen worden om navolging te geven aan aangiftes tegen strafbare feiten. De politie houdt zich tegenwoordig alleen bezig met de ernstige stafbare feiten. Aan milieuvervuiling – want dat is het afspelen van keiharde muziek in auto’s – besteedt de politie geen aandacht. Burgers die bij de politie klagen over milieuvervuiling worden uitgelachen, dat zou geen probleem zijn. De politie schijnt ervan uit te gaan dat de burgerij niet moet zeuren over pietluttige zaken, het gaat nu om overleven ook voor de politie. De vraag die rijst of keihard muziek spelen op straat waardoor bewoners langs de straatkant (in hun huizen) en in het verkeer last van ondervinden, strafbaar is, dus een misdrijf is en of dit als een overtreding gezien wordt. De huidige regering heeft zich over deze zaak niet uitgesproken, omdat men daarmee de kiezers tegen de schenen zou trappen. Deze kiezers wonen in buurten waar criminaliteit, drugsgebruik, prostitutie, werkloosheid en tienerzwangerschappen hoogtij vieren. In augustus 2006 had de toenmalige Juspol-minister het probleem van de bromfietsen zonder geluidsdempers en auto’s met dreunende muziek aan de orde gebracht. De minister zou toen een werkgroep hebben ingesteld, waarin verschillende ministeries vertegenwoordigd waren. Binnen drie maanden (dus tegen eind 2006) moest er een compleet overzicht op tafel zijn. Wat de werkgroep heeft voorgesteld aan wetgeving en maatregelen is onbekend, maar er is niet veel veranderd sinds toen; behalve dat het probleem erger is geworden. De verkeerterroristen zijn toegenomen en zij voelen zich gesterkt door de ondersteuning van de dc’s (die vergunningen verlenen aan car audio battles) en de politieke partijen die de wedstrijden organiseren. In januari 2015 werd door de politie van het ressort Geyersvlijt bericht dat ze een grootscheepse actie was gestart tegen veroorzakers van geluidsoverlast. In een weekend waren 17 voertuigen vanaf het parkeerterrein van een mall in beslag genomen ter herkeuring. Er waren klachten over geluidsoverlast waartegen de politie optrad. De speakerboxen van die voertuigen waren verwijderd. Ook moesten de 17 autobezitters elk SRD 350 boete betalen voor het veroorzaken van geluidsoverlast. In een actie had een politiepost dus ca SRD 6.000 binnengehaald. Dit betekent dus dat de politie middelen waarmee geluidsoverlast wordt bezorgd, in beslag mag nemen. Ook mag men daarbovenop boetes opleggen. De Hinderwet geeft aan dat het verboden is ‘inrichtingen’ die o.a. hinder kunnen veroorzaken, op te richten zonder vergunning van de dc. De auto’s zouden niet als inrichtingen kunnen worden aangemerkt. De Politiestrafwet stelt wel strafbaar het maken van een hinderlijk geluid voor de omgeving door middel van een toestel, bestemd tot of in gebruik voor het hoorbaar maken van muziek of van de menselijke stem (dus speakerboxen en geluidsversterkers), hetzij in de buitenlucht, hetzij in een afgesloten ruimte. In het verlengde hiervan kan ook verwezen worden naar het Rijbesluit dat aangeeft dat motorrijtuigen niet voorzien zijn van andere toestellen tot het geven van geluidssignalen, met uitzondering van motorrijtuigen ten dienste van de politie, de brandweer en een ziekeninrichting. Verder, dat het uitlaatsysteem van motorrijtuigen behoorlijk geluiddempend is en in de nabijheid van de uitmonding van het uitlaatsysteem geen hoger geluidsniveau produceert dan door de regering is vastgesteld. Verstoring van de openbare orde en rust is ook strafbaar in het Wetboek van Strafrecht. Bij deze wordt een oproep aan de politie gedaan om de orde in het verkeer terug te brengen en op te treden tegen de terroristen op de openbare weg. Een deel van de alzo opgehaalde fondsen mag de politie best wel houden om de dagelijkse operaties draaiende te houden. De grote boxen en versterkers moeten door de politie in beslag worden genomen als bestuurders na een waarschuwing, blijven persisteren.
