De Surinaamse regering heeft het besluit van de Amerikaanse regering om Jeruzalem als hoofdstad van Israël te erkennen (en de oplossing van het Palestijns conflict te frustreren), ook verworpen. Suriname behoort tot de 128 landen die een resolutie hebben ondersteun, waarin het besluit van Trump om Jeruzalem als hoofdstad te erkennen is afgekeurd. In totaal 7 landen hebben het besluit goedgekeurd en tegen de VN-resolutie gestemd. Naast de USA en Israël waren dat de Midden-Amerikaanse landen Guatemala en Honduras, de eilanden Marshall Islands, (Federated States of) Micronesia, Nauru en Palau in Oceanië en het Afrikaanse Togo. Bij de stemming hebben 35 landen niets gezegd, dus in principe laf gedrag vertoond, waaronder de 5 Caricom-landen Antigua, Bahamas, Haïti, Jamaica en Trinidad. Van de 6 grote landen (more developed countries: MDC’s) hebben 3 zich onthouden van stemming (Bahamas, Jamaica en Trinidad) en 3 tegen de resolutie gestemd. Suriname, Guyana en Barbados hebben het Amerikaans besluit verworpen. Van Suriname en Guyana is het besluit enigszins te begrijpen vanwege hun betrokkenheid als lid in het Islamitische OIC, die zich het lot van de Palestijnen (voor 93% moslims en door de Al-Aqsa moskee) zwaar aantrekt. Deze issue is zelfs besproken in het statuut van de OIC. In de 16de overweging van het Statuut van de OIC is opgenomen de overtuiging van de OIC-landen om “de strijd te ondersteunen van het Palestijnse volk, dat thans leeft onder bezetting door een vreemde mogendheid, en hem te versterken om hun onvervreemdbare rechten te herwinnen, inclusief het recht op zelfbeschikking en zodat het zijn soevereine staat kan vestigen met Al-Quds Al-Sharif als hoofdstad, terwijl het historisch en Islamitisch karakter gewaarborgd blijven, alsmede van de heilige plaatsen die daarin voorkomen.” In de 16de overweging van het OIC Statuut wordt dus stelling genomen van de bezetting van het land van de Palestijnen door Israël en wordt ook erkend dat ‘Al-Quds Al-Sharif, dus Jeruzalem de hoofdstad moet worden van het land van de Palestijnen. De 16de overweging is gelijkluidend aan de 8ste doelstelling van de OIC ook. De resolutie overigens die enkele dagen terug in stemming is gebracht, werd ingediend door Jemen namens de Arabische Liga en de OIC, waarvan Suriname dus lid is. De OIC kent 57 leden die deel uitmaken van de 128 landen die voor de VN-resolutie hebben gestemd, maar niet alle hebben voor de resolutie gestemd. Zo was Turkmenistan afwezig en onthield Oeganda zich van stemming. Maar opvallend is dat OIC-land Togo tegen de resolutie stemde, die namens de OIC was ingediend. Benin en Kameroen zijn ook OIC-landen, maar ze onthielden zich van stemming. Er zijn dus onder de Afrikaanse landen, staten die in principe uit pure noodzaak lid zijn van OIC, dus puur om de oliedollars. Deze landen geloven niet in het Statuut, de hoogste regel binnen de OIC, waarin aan de zaak van de Palestijnen en Jeruzalem (Al-Quds Al-Sharif) zoveel aandacht wordt besteed en belang wordt gehecht. Onder de Caricom-landen is er geen land dat het besluit van Trump openlijk goedkeurt. Een minderheid van de landen in de Caricom, waaronder de helft van de MDC’s (zoals vastgesteld in het Herziene Verdrag van Chaguaramas), in totaal 5, heeft zich op de vlakte gehouden en zich niet uitgesproken. Kennelijk is dat gedaan uit vrees voor represaille vanuit de Amerikaanse overheid en wellicht ook vanwege de in uitvoering zijnde programma’s die gefinancierd worden in de Caribbean via bilaterale samenwerkingsovereenkomsten. Maar het kan ook liggen aan de aversie die er bestaat tegen stromingen en bewegingen die in verband worden gebracht met het zogenaamde ‘radicaal Islam’ of ‘geradicaliseerde Islam’ (voor zover deze uitdrukking gerechtvaardigd is). Vooral in het geval van Trinidad weten we dat de regering in conflict leeft met radicale groepen. Van Haïti wordt soms beweerd dat het een land is dat uitgebuit is door de Amerikanen. Twee Caricom-landen deden niet mee aan de stemming. Onder de Caricom-landen die voor de resolutie stemden is een meerderheid toch tegen het besluit van Trump. In totaal hebben 172 landen aan de stemming meegedaan, een aantal landen (20) was niet aanwezig voor de stemming althans hebben daaraan niet meegedaan, zoals Centraal Afrikaans Republiek, Congo, El Salvador, Georgië, Guinee Bissau, Kenia, Mongolië, Myanmar, Moldavië, St. Kitts en Nevis, St. Lucia, Samoa, San Marino, Sao Tome & Principe, Sierra Leone, Swaziland, Timor-Leste, Turkmenistan, Ukraine en Zambia. Daaronder waren er 2 Caricom-landen en opvallend zijn ook Turkmenistan, Guinee Bissau en Sierra Leone, OIC-landen. Onder de 57 OIC-landen stemde 1 land tegen een door OIC gepushte resolutie, onthielden 2 zich van stemming en waren 3 er niet aanwezig. Van de 57 stemden dus 51 voor de resolutie. De stemming heeft de absurditeit van de beslissing van Trump over Jeruzalem aangetoond. Internationale critici beweren dat de USA zichzelf in deze zaak gemarginaliseerd heeft en dat zodoende ruimte is opgekomen om prominenter te bemiddelen in deze zaak. De USA heeft door partij te kiezen zichzelf afgeschreven voor onderhandelingen, maar wel partij gekozen voor het geval gebombardeerd moet worden.
