“I don’t care”

De Amerikaanse president leidt Amerika met de arrogantie zoals hij zijn eigen bedrijven leidt. Hij is daarbij heer en meester en bepaalt de wetten die daarin gelden, hij ontslaat naar believen. President Trump heeft uit strategische overwegingen de moslim-Arabieren in het Midden Oosten nodig, maar hij verwerpt de Islamitische religie. Dat heeft hij in een niet te miskennen grondhouding doen blijken voor zijn verkiezing en zijn overtuiging zet hij voort nu hij president is. De wijze waarop het presidentiële echtpaar zich heeft gepresenteerd tijdens het bezoek aan Saoedi Arabië, waar de Kaaba is gevestigd, en de ‘Beschermer van de Kaaba’ (de officiële titel van de koning van Saoedi Arabië) reiken genoeg handvaten aan om conclusies te trekken over het respect dat de president en zijn vrouw hebben voor de Islam. Voor een deel kan dat te maken hebben met de vooroordelen die er bestaan ten aanzien van de rechten van de vrouw zoals die zichtbaar zijn in de moslimwereld, niet zoals die geregeld zijn in de Koran en de betrouwbare overleveringen (Hadith) over de laatste profeet van de moslims. Het besluit dat de Amerikaanse president Trump heeft genomen om als eerste land buiten Israël, Jeruzalem te erkennen als hoofdstad van de Joodse staat Israël is het ultieme bewijs van Trump aan de krachten in de wereld die ten strijde trekken tegen het verder opkomen van de Islam in de Westerse wereld. Trump heeft dit besluit genomen om alle twijfels die er zouden bestaan over hem tegenover de Islam weg te nemen, hij heeft het besluit genomen om te tonen dat hij stoer is, dat hij geen softie is. In zekere zin lijken Trump en de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong Un sprekend op elkaar. In de recente geschiedenis van de USA heeft geen enkele president zich zo laatdunkend uitgelaten over zijn voorganger als Trump heeft gedaan over zijn voorganger Obama. Echter is het voor heel de wereld en ook voor de Republikeinen duidelijk dat de klasse en stijl, de beschaving, de tact, de intellectuele capaciteiten en het communicatievermogen van Obama van een heel ander kaliber zijn geweest. Arrogantie blokkeert de weg voor Trump om dat hoog niveau te bereiken, hij hakt eerder primitief met de botte bijl. Er is een heel gevaarlijke tendens zich aan het ontwikkelen in het Witte Huis. De president neemt besluiten zoals hij ze in zijn bedrijven doet, zonder na te denken wat de consequenties van die besluiten zullen zijn voor normale burgers. Trump is bezig om de reïncarnatie van de Koude Oorlog te veroorzaken. De VN Veiligheidsraad heeft in een overweldigende meerderheid het besluit van de Amerikanen om Jeruzalem als hoofdstad van Israël te erkennen, afgewezen. Er kon hieromtrent geen resolutie worden aangenomen logischerwijs omdat de Amerikanen gebruik maakten van hun vetorecht. Nu is een resolutie in de maak die voorgelegd zal worden aan de algemene vergadering van de VN waar alle VN-lidlanden zullen moeten stemmen. De Amerikaanse president heeft landen al op voorhand geïntimideerd en bedreigd. De erkenning van Jeruzalem is een zaak die de Amerikaanse president ‘persoonlijk’ regardeert. De Amerikaanse ambassadeur bij de VN heeft de lidlanden gewaarschuwd dat de manier waarop wordt gestemd zal worden gevolgd en dat het om een persoonlijk zaak gaat. Amerika zal de landen die voor de resolutie stemmen om de Amerikaanse erkenning van Jeruzalem te verwerpen, straffen door ze geen hulp meer te verschaffen. De landen die altijd bedelen om hulp en niet zonder hulp kunnen, zullen dan in de problemen komen. Er is door deskundigen wereldwijd erkend dat het besluit van Trump om Jeruzalem te erkennen als hoofdstad van Israël, de doodslag is aan het op gang gebrachte vredesproces met als uitzicht de twee-staten-oplossing (Israël en Palestina). De Joden hebben ondersteund door de Amerikanen en de westerse wereld in Palestina de Joodse staat Israël opgericht en daarvoor moesten ze territorium in Palestina bezetten. De Joodse staat Israël werd gevestigd en ook door de meeste landen in de wereld erkend. Israël is steeds aan het uitdijen en land van de Palestijnen wordt steeds bezet en gekoloniseerd. Het gebeurt precies op de wijze hoe de Europese kolonisatoren land van de Inheemse bevolking inpikten en hen steeds stukje bij beetje verder naar het binnenland verdreven. De strijd om vestiging van de staat Palestina is een strijd van Arabieren, zowel moslims als christenen, tegen de Joden en de christelijke westerse wereld. Procentueel bekeken is het echter meer een strijd van moslims (93%). De door de PLO in 1988 uitgeroepen onafhankelijke staat Palestina is erkend door 136 lidlanden van de VN, de hoofdstad is Oost-Jeruzalem. Het omvat twee gescheiden gebieden: de Gaza strook en West Bank. Geheel Zuid-Amerika, inclusief Suriname en Guyana, hebben Palestina als staat geaccepteerd m.u.v. Frans Guyana. De westerse landen die het christelijke gedachtegoed uitdragen en zich verzetten tegen de opkomst van de Islam hebben Palestina nog niet erkend. Jeruzalem wordt aangemerkt als een heilige stad voor de 3 Abrahamitische religiën (Jodendom, Christendom en Islam). De eerste moslims keerden hun gezicht steeds naar Jeruzalem tijdens hun dagelijkse 5 gebeden, daarna werd de richting veranderd naar de Kaaba (Mekka). Na Mekka en Medina is Jeruzalem de derde meest heilige stad voor de moslims. De heilige Al-Aqsa moskee ligt in het oude stadsgedeelte van Jeruzalem. De vraag rijst hoe het mogelijk is dat 136 landen Palestina erkennen met als hoofdstad Oost-Jeruzalem, terwijl de USA de hele stad Jeruzalem geeft aan Israël. Trump heeft in zijn toespraken de naam Palestina niet gebruikt, hij gelooft niet in een staat en een thuis voor de Palestijnen. Klaarblijkelijk moeten de Palestijnen volgens Trump en Israël maar opkrassen naar de omliggende moslimlanden.

error: Kopiëren mag niet!