“The Effect of Increased Sedimentation From Gold Mining on Fish Populations of a Large Tropical River” is het onderwerp waarop Krisna Gajapersad, student Master of Science Programma in Sustainable Natural Resources (SMNR), gisteren afstudeerde. Hij maakte een vergelijking tussen de vispopulatie in de Marowijne- en de Corantijnrivier en bracht die in het kader van de goudwinning langs de Marowijnerivier. Vervuiling van het milieu bij goudwinning geschiedt niet alleen door kwik, maar ook door sediment. Hierdoor wordt het water in de rivier troebel. Deze laatste vorm van vervuiling heeft een significant effect op de vissen in de Marowijnerivier.
Gajapersad koos voor de Marowijnerivier vanwege de intensieve goudwinning in dat gebied. De vispopulatie in de Marowijnerivier vergeleek hij vervolgens met die van de Corantijnrivier, waar er weinig tot geen goudwinning plaatsvindt. Uit zijn onderzoek concludeerde Gajapersad dat in de Marowijnerivier er momenteel meer vissoorten voorkomen die gewend zijn aan condities in troebelwater (en het minst gebruikt worden voor consumptie). Dit, in tegenstelling tot de Corantijnrivier. De meest gebruikte vissen als Anjoemara en Piering (geschubde vissen) komen in de Marowijnerivier 4 keer minder voor dan in de Corantijnrivier. “Wij zien dus dat troebelwater een belangrijk effect heeft op de vispopulatie”, stelt de afgestudeerde. Gajapersad beveelt in zijn thesis technieken aan om vervuiling van het milieu te voorkomen bij goudwinning.
Gajapersad is de 22ste afgestudeerde die door het SMNR programma is opgeleverd. Momenteel telt het programma 80 studenten. SMNR is gekomen vanuit de universiteit en meer de behoefte vanuit het bedrijfsleven. “De nood is groot voor Suriname, omdat er veel issues zijn die betrekking hebben op het beheer van natuurlijke hulpbronnen. Ook bij de overheid is er een behoefte hiervoor. Men staat er gewoon niet bij stil. Er zijn heel weinig mensen die projecten kunnen schrijven. Daarom weten beleidsmakers ook niet wat ze moeten doen”, stelt programmacoördinator Riad Nurmohamed. Hij blijft in de lijn van het onderzoek van Gajapersad met betrekking tot kwikvervuiling, als gevolg van zand dat in de rivier komt wanneer bergen worden afgespoeld bij goudwinning. “Men staat er niet bij stil wat de impact daarvan is. Men ziet bruin water, maar dat is het niet. Wij vernietigen de biodiversiteit. Verder zijn wij ook onbewust dat kwikdamp zich via de lucht ook kan verplaatsen naar Paramaribo bijvoorbeeld”, vertelt Nurmohamed.
Het programma benadrukt het belang van onderzoek. De middelen en faciliteiten zijn er. Het enige dat nog goed op gang moet komen, is de medewerking van docenten en studenten om in ieder geval de 80 afgestudeerden te bereiken om rendement te kunnen zien. Het programma bestaat er sinds 2009.
Kavish Ganesh
