Castelen: “We sukkelen veel te lang met ons gezondheidssector”

Vanaf begin 2014 kregen de ziekenhuizen te maken met diverse externe ontwikkelingen. Hierbij kan worden teruggeblikt op de terugval van de economische groei in Suriname, de devaluatie van de SRD, bij het AZP de stagnatie van de financiering voorbereiding project instandhouding, de versnelde aankondiging en implementatie van de BZSR en de wet BZV in combinatie met de abrupte stopzetting van de overheidssuppletie per 1 januari 2014 (Bron AZP Flash). De suppleties waren bedoeld ter compensatie van de zeer lage tarieven in de gezondheidzorg. Er zijn inmiddels enkele keren nieuwe tussentijdse tarieven overeengekomen met de verzekeraars, echter zijn deze niet marktconform en nog steeds te laag om de weggevallen suppleties te compenseren. Daarnaast worden ook niet alle declaraties van de ziekenhuizen volledig uitbetaald.
Financiële problemen
Ziekenhuizen belanden hierdoor in ernstige financiële problemen en zijn niet in staat om uit de lopende inkomsten, de lopende operationele uitgaven te dekken. De focus blijft vaker op het zoveel mogelijk kunnen betalen van de lonen aan personeel en de acute crediteuren ter waarborging van de patiëntenzorg. Opnieuw worden noodzakelijke (vervangings) investeringen uitgesteld en zijn de crediteurenstanden zorgwekkend hoog opgelopen waardoor de bevoorrading van medische verbruiksartikelen, medicamenten en overige producten stagneert en daarmee ook de dienstverlening.
Financiële injecties
Diverse financiële injecties aan de ziekenhuizen hebben geen structurele oplossingen kunnen bieden, gezien er (zoals wel vaak beloofd word) geen herstructurering is doorgevoerd binnen de sector en met name in het financieel deel. Ook minister Patrick Pengel heeft onlangs via de media kenbaar gemaakt dat er niet zomaar geld aan de ziekenhuizen kan worden gegeven, zonder het uitvoeren van een herstructureringsplan, om vervolgens weer in de zelfde situatie te belanden.
Analogie
Econoom/Jurist Guno Castelen geeft de bewindsman gelijk met zijn standpunt. Echter benadrukt Castelen dat het de minister is die verantwoordelijk is voor het uitvoeren van zo een herstructureringsplan. Dagblad Suriname wierp op grond van deze uitspraak van Castelen een blik op de openbare DNA vergadering van 27 november, waarbij de situatie rond de illegale visserij in Surinaamse wateren werd behandeld.
De voorzitter van het parlement, Jennifer Simons zei tegen minister Soerish Algoe (LVV) het volgende: “Geld wat het land kan verdienen moet aan Suriname toe komen. Wij gaan u verantwoordelijk houden minister. U bent op die stoel. Als er toestanden zijn, dan moeten ze worden opgelost. De hele Nationale Assemblee gaat achter u staan om die rommel op te ruimen”, zei Simons met een dapper en luide stem. De voorzitter heeft dit natuurlijk in context van de illegale praktijken op zee gezegd. Echter zijn er critici die deze uitspraken ook van toepassing vinden op andere sectoren, en met name de zorgsector.
Verantwoordelijkheid
Castelen blijkt ook een van die critici te zijn die de minister verantwoordelijk stelt voor plannen die niet werken of niet eens in uitvoering worden gebracht. “Het plan is onderdeel van jouw gezondheidsbeleid. Als dat een onderdeel is, moet jij als verantwoordelijke het plan met de sector doorpraten en overeenkomen. Je moet dan aangeven wat de overgangssituatie is, hoe wij dat zullen financieren en wie welk rol zal vervullen. Door simpel weg te zeggen: geld is nodig, maar ik zal het niet geven, heb je het probleem niet opgelost. Er is een regering die verantwoordelijkheid heeft en hoort te dragen over de sector”, meent Castelen.
Mes erin
Als de minister al de componenten van het probleem en al de belanghebbenden kent, en de middelen van de belastingbetalers in handen heeft, hoort die volgens Castelen het proces in te zetten om gewijzigd beleid door te voeren.
Met brandjes blussen binnen de zorgsector zijn regeringen al jaar en dag bezig. Castelen vindt het wel van belang dat de huidige situatie binnen de zorgsector zodanig wordt aangepakt, dat er ruimte wordt gecreëerd voor beleidsmakers om de problemen eindelijk structureel op te lossen. “Waar het mes in moet, moet het mes erin. Terwijl die brand wordt geblust door de blussers dienen mensen voorzieningen te treffen voor het plan om te herbouwen. Ik denk dat wij als natie, veel te lang sukkelen met ons gezondheidzorg”, stelt Castelen.
Kavish Ganesh

error: Kopiëren mag niet!