Nog steeds wild-west-situatie met prijzen rundvlees

In augustus 2017 heeft Dagblad Suriname in het veld een lastige ontwikkeling geconstateerd met betrekking tot de prijzen van rundvlees. Shakiel Kasi van Slagerij Kasi noemde de toenmalige situatie een wild west. Hij vond dat het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) meer grip zou moeten tonen op de sectoren waar zij de grip op hoort te hebben. Klaarblijkelijk had LVV geen grip op de prijzen van rundvlees. Slager Peter Nurmohamed, die veel goedkoper draait onder de Centrale Markt, constateert dat de situatie niet verbeterd is. Hij durft zelfs te stellen dat slagerijen het veel moeilijker hebben dan in augustus het geval was. Het probleem wordt nog steeds gezocht bij de opkopers van runderen.
De opkopers van runderen gaan diep in de districten om de dieren op te kopen. Die verkopen het vlees vervolgens met opgeschroefde prijzen voor de slagers. Een andere slager vertelt de krant dat zaken niet transparant genoeg zijn. Zowel het slachthuis als de slagerij betaalt zijn belastingen. Het ziet ernaar uit dat de meeste opkopers/leveranciers van runderen en verkopers van runderen buiten het vizier van de fiscus blijven. Hierdoor zouden er woekerwinsten worden gemaakt, terwijl de leverancier haast geen financiële inzet heeft.
Er wordt nog steeds gespeculeerd met de prijzen. Op elke slachtdag (maandag en donderdag) schommelt de prijs. Rundvlees kost bij de opkoop al tussen de SRD 37 en SRD 40. Wanneer de slagerij dit opkoopt, wordt ook rekening gehouden met bijkomende kosten. De kostprijs en de winst maken dat runsvlees uiteindelijk veel duurder aan de man wordt gebracht (ruim SRD 55 tot SRD 60 per kilo met been). Dit zijn ook prijzen bij slagerijen die het ‘goedkoop’ proberen te houden. Bij bepaalde slagerijen is de verkoopprijs veel hoger.
De slager heeft geen andere keus dan het dure vlees te kopen, gezien de schappen niet leeg mogen staan. De tent sluiten is ook niet de bedoeling. Dit is vooral het geval bij de religieus georiënteerde slagerijen, die alleen halaal vlees verkopen. Deze slagers hebben geen varkensvlees om op terug te kunnen vallen. Onder de Centrale Markt neemt de verkoop ook een lastige wending aan. Meestal bezoekt de consument de markt om iets goedkoper aan bepaalde producten te komen. Het blijkt dat onder de markt ook minder rundvlees wordt verkocht.
De kettingreactie hiervan moet ook hierbij worden meegerekend. Hoge prijzen betekenen dat de consument zijn prioriteiten anders inricht. Vervolgens zit de vleesverkoper met verlieslatende producten op de schappen. Groepen slagers klagen over de minder oplettendheid en acties van de autoriteiten op vooral de opkoopprijs van runderen. De prijs van rundvlees hoeft niet op het huidige niveau te zijn, als de autoriteiten prijsopdrijvingen aanpakken.
Kavish Ganesh

error: Kopiëren mag niet!