Een deelnemer (verteller) heeft een schitterend betoog gepresenteerd op het praatprogramma van ABC op 5 oktober 2017. In zijn betoog heeft hij heel goed laten doorschemeren dat hij vandaag aan de dag vooruitgang van de haven wil zien. Dat is een uitmuntende presentatie, dat de burgerij die niet bekend is met zaken de haven betreffende in deze tijd van verval en precair heel goed zou kunnen gebruiken om de moed niet te laten zinken. Maar als je vertrouwd bent met het havenwezen, zullen er met het voormelde interview, ongetwijfeld heel veel vragen de kop opsteken. Derhalve kunnen wij stellen dat de presentatie dan toch niet volledig was. Als de verteller de durf heeft om eerlijk in te gaan op de vragen en opmerkingen die zijn praatje heeft doen ontstaan, dan zal zijn presentatie alsnog het predicaat, compleet, volledig, eerlijk en betrouwbaar kunnen worden meegegeven. Indien de verteller de vragen niet durft te beantwoorden of niet durft in te gaan op opmerkingen, dan zal de lezer of luisteraar zelf kunnen bepalen wat voor waarde aan het ogenschijnlijke mooie presentatie kan worden gegeven en wat voor belangen ermee gediend wordt.
De verteller pleitte heftig dat een ondernemer die in Suriname een haven wil bouwen op een ondiepe plek langs de Surinamerivier, door de regering vergunning aan hem geweigerd moet worden. De opmerking daarbij is dat dit op rekening en risico van de ondernemer zelf zal zijn. Daarnaast rijst de vraag waarom zal de staat die belastinginkomsten, werkgelegenheid, totaal management door Surinamers en alle andere voordelen moeten mislopen, enkel en alleen door vergunning te weigeren.
Als we even teruggaan in de geschiedenis, dan zien we dat er in de periode van de Frontregering een tweede haven te La Vigilantia operationeel was gesteld, waarbij de verteller bijzonder veel invloed had en overheidsfunctionarissen onder druk werden geplaatst of werden ontslagen. Er is zelfs een geval bekend waarbij een medewerker onder druk zijn handtekening moest plaatsen en sedertdien ziek werd en een maand daarna ten grave werd gedragen.
Na de ingebruikname van de tweede haven is zelfs een protest op touw gezet door de verteller en zijn boezemvriend ex-directeur Havenbeheer, aandeelhouder van zijn bedrijf en mede-eigenaar van de arbeiderspartij. Opmerkelijk was dat bijna de helft van de mensen die had deelgenomen aan de protestmars en in dienst was van Havenbeheer op slinkse wijze ontslagen werd. Durft die verteller de naam te noemen van degene die deze tweede haven gebouwd en operationeel heeft gesteld en waar hij heel veel invloed heeft?
De prater heeft een verhaal verteld over baggeren, waarbij hij een Surinamer onnodig in een kwaad daglicht heeft gesteld. De vraag die daarbij oprijst, is of de staat het baggeren voor derden moet verrichten, die slechts aan hun eigen belang denken of om de multinational op kaart te blijven helpen. Was het niet die multinational die bij het vastlopen van zijn schepen aluinaarde in de Surinamerivier dumpte? Moet dan de Surinaamse overheid en burger daarvoor opdraaien om de rivier voor hun te baggeren?
De prater heeft verteld dat Nieuwe Haven miljarden heeft verdiend, maar vergeet te vertellen met wie de haven dat samen heeft verdiend en of zij die hun bijdrage hieraan verleend hebben nu ervan profiteren. Dus mag de verteller gerust ook vertellen wie volgens de regels van Havenbeheer alleen op de haven mag opereren. In 1998 was er een noodmaatregel, die inhield dat degene die zijn/haar rekeningen niet betaalt, geen toestemming kreeg om aan te meren aan de kade, dus werd je schip niet opgehaald bij de monding. Kan de prater zelf vertellen hoeveel hij aan de staat moest betalen en weggemaakt is door zijn boezemvriend ex-directeur Havenbeheer. De haven heeft miljarden verdiend dat klopt, de prater vertelt niet hoeveel hij zelf verdiend heeft samen met zijn boezemvriend, ex-directeur in de Front-regeringsperiode middels overfacturering, dubbele facturering, onderhandse gunningen, bouwfraudes, Front propagandamateriaalaanschaf ten koste van Havenbeheer etc… Misschien kan de prater ook verklaren van wie het bedrijfsplan is dat hij nu uitvoert en van waar de investeringsgelden komen.
Het verhaal van strafzaak naar schikking is opmerkelijk. De prater vindt het jammer dat er geen contact meer is tussen zijn bedrijf, de douane en de inklaarder. Zou dat juist niet goed zijn, is dat geen ontwikkeling, verkleint dat de corruptie niet?
Volgens ingewijden van de haven heeft de prater “meewind” gehad in de periode van de Front-regeringen en was dus alleenheerser op de haven. De stille getuigen van deze drama liggen langs de Abatoirstraat. Bedrijven als CSA, NEL’s Service, VRD Shipping, Baank Shipping, SSA, SMS, French Line en Ten Shipping hebben miljoenen geïnvesteerd in hun bedrijfsvoering, machines en personeel. Iedereen moest eruit, als er geen reden was om een scheepsagent eruit te zetten, creëerde men een, desnoods via de rechter, nadat dat door de jurist (advocaat) werd voorbereid en ingediend. Misschien kan de prater vertellen wie DP heeft binnengehaald en waarom? Om de Surinamer ondergeschikt te stellen.
Kunnen de jongedames en heren die afstuderen van de middelbare scholen of hogere scholen een zelfstandige zaak beginnen in de scheepvaart?
Volgens ingewijden heeft de prater samen met zijn ex-borrelvriend ex-directeur alles in de grote vaart naar zich toe getrokken, waarbij zelf een staatsbedrijf in de scheepvaart op zijn kop ligt. Ook dat zij de internationale scheepvaart grotendeel gegijzeld heeft waaronder ook de tarieven, met medewerking en goedkeuring van een staatsbedrijf. Er is geen concurrentie in de verscheping noch op de haven. De handelaren hebben geen keus en uiteindelijk wordt de consument de dupe. Truckhouders worden thuis gezet. Komen ze, toch lopen ze het risico dat de lading wederom van hun vrachtwagen wordt gehaald, aangezien de “documenten niet goed zijn”. De handelaar is verplicht de kosten te betalen voor “de fouten die door derden zijn gemaakt” voor de diensten die de prater zijn bedrijf heeft geleverd, maar de truckhouder vangt bot.
Havenbeheer zegt dan dat het buiten zijn verantwoordelijkheid valt, als men voor hulp in deze aanklopt. Dan hebt je nog de vergeetachtige PSO in de haven. Is deze die functie nog waard? Het is duidelijk te merken dat de prater zich met deze zaken voedt en natte voeten van over houdt nadat de exportlading is opgedroogd via zijn haven te La Vigilantia. De prater zou ook eerlijk moeten vertellen voor wie hij pleit, voor zichzelf, voor de Surinamers en of Suriname, of maar voor een multinational die het de regering en het volk moeilijk wil maken.
