Dc’s en belangenverstrengeling

Er is terecht heisa gemaakt door burgers met betrekking tot de ontvangst van een auto door een dc. Deze auto is gedoneerd door een ondernemer. Een gedoneerde wagen vanuit de gemeenschap in ontvangst nemen is corruptie. Deze auto is ten behoeve van het commissariaat. Het zal dus waarschijnlijk gereden worden door een bestuursambtenaar en het kan dat het als zijn vaste dienstwagen wordt gebruikt. Terecht wordt gesteld dat het doneren van een auto en het accepteren daarvan niet onschuldig is. Terecht wordt opgemerkt dat een heel groot gevaar op de loer ligt. Wanneer de donateur of een familielid van hem een verzoek doet bij de dc, bijvoorbeeld om zaken te doen of een activiteit te ontplooien, wordt het moeilijk voor de dc en de betrokken ambtenaren die profijt hebben van de auto, om de verzoeken te weigeren. Het lijkt op omkoping van de diensten waarmee men zaken doet. De burger die zich als een barmhartige Samaritaan profileert, heeft het commissariaat in een moeilijk parket geplaatst, nu het commissariaat de auto in ontvangst heeft genomen. Er lijkt op het commissariaat een cultuur te zijn om zaken te ontvangen van burgers, er was namelijk geen drempel om de auto te ontvangen. Welke zaken hebben de dc en andere onderdanen van hem reeds van deze en andere ondernemers ontvangen? Is het inderdaad aan cultuur bij de dc en de commissariaat-medewerkers om giften van de burgerij te ontvangen? Er is een algemeen beeld bij de dc’s en de bestuursambtenaren dat ze veel in de verleiding worden gebracht om zaken te accepteren. Zo is er al jarenlang geklaagd dat dc’s zich omhangen met goud en in principe letterlijk gebukt gaan onder de vele kilo’s goud op hun lichaam. Vanwaar komt deze weelde vandaan? Door de auto te accepteren heeft de dc in principe de staat beschaamd en toegegeven dat de staat nu een bedelaar is geworden. De vraag rijst nu wie de benzine in de auto zal zetten. De vraag rijst ook of de ondernemer als beloning voor een bewezen gunst deze geste heeft gedaan of dat de ondernemer die gunst nog verwacht. Voor publieke ambtenaren als de dc en zijn bestuursambtenaren hoort het bij hun werk dat ze zich mengen onder het volk om de noden te kennen van de samenleving, maar het is onbehoorlijk als een dc zich afhankelijk opstelt of vrienden toont met slechts bepaalde bewoners van zijn district. Het is bekend van bepaalde ondernemers dat ze zich steeds nestelen om ministers en politieke leiders die ervoor kunnen zorgen dat economische gunsten aan hen kunnen worden gegeven. Deze ondernemers schromen er dan niet voor om ook het milieu zwaar te vervuilen en te vernietigen. Ze gaan door ondanks protesten uit de samenleving. Het is nu bekend dat een aantal kapitaalkrachtige ondernemers zich zwaar in de politiek hebben genesteld en hun erewoord aan politieke leiders hebben gegeven dat ze trouw zullen zijn. Ze zijn nu de vrienden van de politiek aan de andere kant. Inmiddels weten we hoe serieus we al de beloftes en liederen van eeuwige trouw in verschillende talen tussen politici en ondernemers moeten nemen. Men heeft maar een aanleiding nodig om uiting te geven van protest of hun heil elders te zoeken. Deze bepaalde ondernemers wisselen snel van politieke huis. Er zijn ook ondernemers die zwaar aan beide zijde doneren, als een vorm van investering. Na de verkiezingswinst verzilveren ze hun investering. Er wordt in de wandelgangen zwaar geprotesteerd tegen de invasie van malafide ondernemers in het huidig regeerbestel. Deze ondernemers zijn geen vrienden van de regering, maar alleen van hun eigen portemonnee. Er zijn ondernemers die zwaar alle wetten overtreden en overheidsdiensten die belast zijn met de uitvoering van de verschillende wetten uitdagen om hen wat te doen. Met andere woorden, er zijn nu ondernemers die zich boven de wet hebben geplaatst. De regering en de politieke top is zwaar afhankelijk van deze kapitaalkrachtige ondernemers. Suriname is voor hen een dorp en ze zijn met hun kapitaal zo verkast naar elk land in de wereld. Als het een rommeltje wordt in Suriname zijn ze zo vertrokken. Dat zijn de ondernemers die zwaar ‘out of the pocket’ giften doen heel hoog in de politieke top. Deze financiers hebben zich onaantastbaar en onsterfelijk gemaakt in de huidige politieke constellatie. Ruzie maken met deze gasten betekent dat ze verkassen naar de VHP en daar de boel gaan ondersteunen. Dit risico wil de politiek niet nemen. Het laatste geval dat in de media is gekomen van de dc, moet aanleiding zijn voor de regering om een uitspraak te doen over het aannemen van giften ‘voor het commissariaat’ door een dc of door ambtenaren.

error: Kopiëren mag niet!