Anand Biharie: ‘Regering wordt geleid door psychopathologische leugenaar’

“De regering wordt geleid door een psychopathologische leugenaar”, zegt Anand Biharie, financieel-economisch en juridische deskundige, aan Dagblad Suriname. Het opzeggen van het monetaire ondersteuningsprogramma, dat tussen Suriname en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) was overeengekomen, betekent volgens Biharie dat Suriname zelf wegloopt van het fonds. Dit, omdat het niet alle maatregelen kan uitvoeren zoals in het Stabilisatie- en Herstelplan 2016 is opgenomen. “De regering wil dat niet doen, omdat de maatregelen genomen zijn op basis van leugens”, benadrukt de econoom. Biharie zegt dat het verstrekken en stopzetten van de subsidies aan de EBS, SWM en voor brandstof nooit het probleem van de regering is geweest. De term ‘afschaffing van subsidies’ wordt volgens hem slechts gebruikt om verhogingen door te voeren, zodat het volk niet op straat gaat. “De regering geeft geen bewijsbare subsidies aan EBS, SWM of de pompstations. Als de regering de maatregelen zou uitvoeren, zou het merken dat de lasten ondraaglijk zullen zijn voor de burgers. Tegelijkertijd zou de economie verder worden vernietigd en de economische krimp waarin we zitten, zou versterkt raken. Het gevolg hiervan zal zijn dat de burgers het niet zouden pikken en pas dan in opstand zouden komen. Dat nu is de reden waarom de regering het programma niet kan uitvoeren. De president wil op zijn stoel blijven zitten.” De financieel-deskundige benadrukt dat president Desi Bouterse nu dusdanig verstrikt is geraakt in zijn eigen leugens, dat hij niets anders kan dan door te blijven liegen.
Eerste tranche IMF was heel hard nodig
In juni 2016 heeft het IMF USD 81 miljoen, dat bedoeld was om de monetaire reserve te versterken, overgemaakt aan de Centrale Bank van Suriname. Afgesproken was met het IMF dat in twee jaar USD 478 miljoen aan betalingsbalanssteun zou worden gegeven. Dit bedrag werd in delen verstrekt op basis van de voortgang, die geboekt zou worden in de uitvoering van het hervormingsprogramma. Biharie voert aan dat de overheid dit bedrag rond die periode heel hard nodig had, omdat toen staatsschulden afgelost moesten worden. “Het geld was er niet, dus hebben zij het fonds een loer, een vals voorwendsel, gedraaid. Daarmee zijn de schulden tot juni 2016 betaald.” Volgens de econoom heeft VHP-fractieleider Chan Santokhi gelijk wanneer hij aangeeft dat de regering zich schuldig heeft gemaakt aan staatsoplichterij. Afhankelijk van de afspraken die zijn gemaakt, zal de regering deze USD 81 miljoen nu terug moeten betalen. Biharie hoopt niet dat wederom ergens anders zal worden geleend om dit gat te dichten. “IMF is niet het probleem, omdat de organisatie nooit een dictaat aan Suriname heeft opgelegd”, aldus de econoom.
Salamitactiek wordt toegepast
De manier waarop systematisch verhogingen worden doorgevoerd en zogenaamd subsidies worden afgebouwd, kan volgens Biharie aangeduid worden als salamitactiek. Deze methode bestaat uit het opdelen van het proces, met als doel met de samenleving tot overeenstemming te komen in meerdere kleine delen. Het bewust opdelen van het proces op deze wijze gebeurt wanneer verwacht wordt dat de andere partij niet akkoord zou gaan met de maatregelen wanneer die in één keer zouden worden gepresenteerd. De naam is afgeleid van de salami, die vrijwel altijd in plakken gesneden wordt opgediend. “Alles wordt beetje bij beetje door de strot van het volk geduwd. Zo is de mens eenmaal gebouwd. Hij is gewend beetje bij beetje pijn te lijden, maar niet een grote pijn in één keer te verdragen. Anders krijg je een schrikreactie”, aldus Biharie.
Honderden miljoenen US dollars worden jaarlijks weggedragen door consultants
Volgens Biharie hoeft niet verwacht te worden dat IMF Suriname voor deze stap zal bekritiseren, omdat Suriname een klein land is. Bovendien is het fonds in handen van de ‘blanke wereld’, terwijl in Suriname ook deze groep het meeste geld verdient. Het bewijs hiervan is volgens hem terug te vinden in de omvang van de buitenlandse schulden. Daarnaast zijn het de multinationals Iamgold en Newmont/Surgold die de meeste valuta in Suriname verdienen. Ook de toeleveranciers maken een flinke hap hieruit. “Een indirect bewijs is te vinden op de import/export-rekening van de betalingsbalans. Daar zie je dat honderden miljoenen US dollars per jaar uit het land worden weggedragen. Dit geld wordt zogenaamd voor geleverde diensten van het buitenland aan Suriname betaald. Hiervoor hoeven er geen invoerrechten en andere belastingen te worden betaald. Daarom heeft Suriname valutaproblemen”, stelt de econoom. Hij vindt dat dit soort consultants niet nodig zijn in Suriname, omdat wij anders ‘beter moesten zijn dan Abu Dhabi’.
FR