In het kader van de uitvoering van de Unesco-2003 Conventie wordt er in de periode van 15 tot en met 19 mei 2017 een training gedraaid door het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (Minowc) in samenwerking met de Nationale Unesco Commissie Suriname (NUCS), alsook de regionale vertegenwoordiging van Unesco, welke in Jamaica gevestigd is. Deze training heeft betrekking op de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed. “Het betreft de implementatie van het Unesco-verdrag ter bescherming van het immaterieel erfgoed. Het parlement heeft in februari 2017 toestemming gegeven dat Suriname partij mag zijn binnen dit verdrag. Er is wel een verplichting hieraan verbonden. Als partij van dit verdrag dienen wij een nationale inventarislijst te maken, die jaarlijks wordt bijgehouden. Dit wordt tevens op de internationale lijst geplaatst.” Dit zegt Stanley Sidoel, directeur van Cultuur, in gesprek met Dagblad Suriname.
Er wordt een onderscheid gemaakt tussen materieel erfgoed en immaterieel erfgoed. Monumenten, musea en archeologie zijn enkele voorbeelden van materieel erfgoed, terwijl de ontastbare zaken met betrekking tot cultuur gerekend worden tot het immaterieel erfgoed. “Welke verhalen vertellen wij als Surinamers? Wat zijn de sociale tradities?” Sidoel vindt het essentieel dat de culturele diversiteit in het land gewaarborgd wordt, aangezien dit de kenmerkende factoren vormen voor elk land. “De Javanen, Inheemsen, Hindoestanen, Marrons, Afro-Surinamers en anderen hebben allemaal hun eigen cultureel erfgoed. En dat willen wij niet alleen beschermen, behouden en vastleggen, maar ook overdragen aan de volgende generatie.” Bij het ontbreken hiervan zal de diversiteit van de culturele groepen vervagen. “Daarom heeft Unesco dit verdrag geïntroduceerd.”
Sidoel merkt op dat er heden ten dage binnen de samenleving minder aandacht geschonken wordt aan de culturele aspecten, vooral bij de jongeren is dit duidelijk merkbaar. “Dit is jammer.” De bewustwording moet ertoe leiden dat de tradities gekoesterd worden. De participanten van de training zijn vertegenwoordigers van culturele organisaties, zoals de Culturele Unie Suriname (CUS), Sana Budaya en Shri Sanatan Dharm Paramaribo Noord (SSDP). “We hebben momenteel 30 deelnemers. We gaan het samen moeten doen. Door hen te trainen, kunnen we inzicht krijgen in de werking van het verdrag en de verschillende methoden en technieken.” Het ligt in de bedoeling dat de participanten binnen hun culturele organisatie de kennis verder overdragen. Op deze manier wenst het ministerie de verschillende cultuurelementen te bestuderen.
KSR
