De Organisatie van Samenwerkende Autonome Vakbonden (Osav) staat nog steeds achter haar standpunt om niet deel te nemen aan de protestacties, die op 6 april zijn gestart door C-47 (lid van Ravaksur) als trekker. Michael Salons, die leiding geeft aan 5 vakbonden verbonden aan de Osav, geeft te kennen dat mensen de vrijheid hebben om hun misnoegen te uiten. De leden van de vakbonden die hij leidt, hebben de vrijheid om mee te doen aan de acties, echter zonder ondersteuning van hun vakbond. “Niemand gaat ze tegenhouden. De bond staat echter niet achter de consequenties van het meedoen”, benadrukt Salons.
Als vakbondsleider is hij zelf heel voorzichtig. Salons zit al ruim 32 jaren in de vakbeweging. Hij meent zijn leden bij actievoeren in zijn carrière nooit te hebben meegenomen in een politieke strijd. “Het moment je op straat komt en als eis begint te opperen dat de regering naar huis moet, is het geen vakbondsactie meer. Als er vakbondsacties zijn waarbij de actie zelf maakt dat de regering opstapt, dan maar. Ik moet een vakbondsconflict hebben met mijn werkgever. Anders doe ik dan niet meer aan vakbondswerk”, accentueert Salons. Naar zijn oordeel zal, indien hij een actie leidt, deze moeten slagen. Hij vraagt zich af wat er zal gebeuren met de mensen die door de vakbeweging worden opgeroepen en uiteindelijk door de werkgever niet worden uitbetaald. Bij Onderwijs is het beginsel van ‘no work, no pay’ al geuit. “Ik moet de mensen als organisatie tegemoet kunnen komen. Daarnaast moet ik ook een stakingskas hebben. Dat heb ik wel, maar what about de anderen? Mijn stakingskas is misschien niet zo sterk genoeg om een ieder tegemoet te komen. En precies daarom mag ik een strijd nooit verliezen”, meent Salons.
Kavish Ganesh
