In het nieuws is daags terug een geval gemeld, waarbij honden burgers hebben aangevallen. Een persoon die op straat was om te bewegen voor haar gezondheid, is ook aangevallen door de honden. Die is voor alle zekerheid toch uitgeweken naar Nederland om zich te laten behandelen in een systeem met hogere standaarden. Een andere persoon heeft de aanval niet overleefd. Er zijn personen, ook in Suriname, die totaal gefixeerd zijn op hun honden. Die fixatie gaat zover dat deze personen het leven van een mens waardeloos achten, vergeleken met die van hun honden. Er zijn burgers die geen acht slaan op materiele en immateriële schade van derden. Ze gaan er lachend aan voorbij en vergewissen zich eerst ervan of hun honden iets is overkomen. Er zijn burgers die van oordeel zijn dat hun honden alles mogen. Als anderen iets overkomt vanwege hun honden, dan is het de schuld van die personen. Dan hadden ze zich maar anders moeten gedragen. Deze personen ontlenen heel veel trots aan hun honden. In feite wordt hun persoonlijkheid en identiteit op de duur bepaald door die honden. ‘Maak geen grappen met me, anders bijt ik je kapot en het mag’, is dan het offensieve karakter. Deze personen willen stoer zijn en die stoerheid moet afgelezen worden van de hond. Deze personen verkiezen soms ervoor om met deze dieren zich op straat te begeven en genieten van de angstige blikken en de manier waarop de weg voor hun wordt vrijgemaakt. In principe hadden deze mensen graag dat de weg voor hen werd vrijgemaakt zonder de honden. De personen die hierboven zijn beschreven, zijn potentaten zonder wereldlijke macht. Middels hun agressieve honden zijn ze dan toch geliefd. Voor sommige zijn grote bijtende honden een statusmiddel, waarop men zich van buren wil onderscheiden en boven hun wil uitstijgen. Het jammerlijke van deze zaak is dat deze burgers lacherig doen wanneer hun honden mensen pijn doen. Deze eigenaren gaan ervan uit dat alles te koop is en dat alles met geld te compenseren is. Dat lijkt ook het geval te zijn met de eigenaar van wie de honden laatst een moord hebben gepleegd. Deze eigenaar durft het om als compensatie op verlies van een leven, aan te bieden dat de begrafeniskosten worden betaald. De eigenaar heeft niet aangekondigd wat hij met de honden zal doen. Een mensenleven is even veel waard als de begrafeniskosten bij overlijden van die mens, lijkt de beredenering te zijn. Honden die houden van mensenbloed en daar steeds naar op zoek gaan, behoren te worden afgemaakt. Burgers hebben het recht om naar buiten te gaan en te bewegen, zonder vrees dat ze worden doodgebeten door een hond. In het geval van de overleden mevrouw, mag haar overlijden de eigenaar worden toegerekend. Het was op het moment van het bijten van de overleden mevrouw bekend dat de honden iemand anders ernstig hadden gebeten. Ook was het bekend dat de omrastering van de honden niet voldeed en dat de honden in staat waren te ontsnappen. De eigenaar kan voor dood door schuld worden vervolgd. Hij heeft schromelijk nagelaten om na het eerste geval maatregelen te treffen om lichamelijk letsel de dood ten gevolge hebbende, te voorkomen. Daaruit blijkt de miskenning van de waarden van andermans leven. De nabestaanden moeten deze eigenaar voor het gerecht dagen, zodat hij materiële en immateriële schadevergoeding betaalt, en voor onderhoud van de afhankelijke minderjarige personen of ouderen die van de overledene afhankelijk waren. Recent is de Wet Dierenwelzijn aangenomen in DNA, waarin de zaak van de agressieve dieren is besproken. Deze wet geeft aan dat het verboden is om gevaarlijke dieren te houden, in Suriname te brengen, voor handen te hebben, te koop aan te bieden of te verkopen. De regering moet wel aanwijzen (bij beschikking) om welke dieren het gaat. Enkele categorieën honden die mensen dood kunnen bijten, moeten op de lijst van verboden dieren komen. Het gaat dan slechts om dieren die een gevaar kunnen opleveren voor de veiligheid van mens of dier. Verder zegt de wet dat houders van dieren die niet verboden zijn, maar die een gevaar kan zijn voor mens of dier, verplicht zijn te zorgen voor voldoende maatregelen ter voorkoming dat door dat dier benadeling of beschadiging van de gezondheid of goederen van een ander plaatsvindt. Dit artikel (20) richt zich tot eigenaren en of houders van dieren die toegestaan zijn, maar die echter een gevaar opleveren voor mens of dier. Conform deze bepaling dienen voornoemde personen alle noodzakelijke maatregelen te treffen ter voorkoming van benadeling van de gezondheid en of vermogen van een ander persoon. In dit kader wordt gedacht aan bijvoorbeeld eigenaren van honden die zeer agressief zijn en anderen aanvallen, zegt de toelichting van de wet uitdrukkelijk. In dergelijk geval zal op de eigenaar of houder de verplichting rusten om (veiligheids-) maatregelen te treffen ter voorkoming dat door dat dier benadeling of beschadiging van de gezondheid of goederen van een ander plaatsvindt. Het mag gezegd worden dat door het niet goed afschermen van de bloeddorstige dieren, de eigenaar deze wet heeft overtreden waarop een hechtenis van een maand staat of een geldboete van de tweede categorie. Maar de eigenaar is ook vervolgbaar voor het misdrijf van doodslag.
