Vrouwenrechten geen monopolie Westen

Morgen wordt wereldwijd en ook in Suriname de Internationale Dag van de Vrouw herdacht. Het is een dag die elk jaar steeds grondig moet worden besproken. In de internationale politiek is het thema van de vrouwenrechten actueler geworden door de opmerkingen die met name door de nieuwe Amerikaanse president zijn gemakt naar de vluchtelingen toe en naar de moslimbevolking in de USA. De Amerikaanse president distantieert zich van deze groep. Als reactie op deze houding kwamen moslimouders van wie de kinderen in het Amerikaanse leger hun leven hebben verloren, op politieke podia om te tonen dat ook zij in het belang van de USA offers hebben gebracht. De toen presidentskandidaat maakte opmerkingen over de rol van de moslimvrouw, omdat een moeder op een podium niets had gezegd en alleen de vader had gesproken. In de mondiale vluchtelingenkwestie komen de vreemde waarden en normen die de migranten meenemen, een issue. Het zou vreemd zijn aan de westerse waarden en normen, maar dat is niet helemaal waar als het bezien wordt van het Islamitisch religieuze standpunt. De rechten van de vrouwen kwamen in het westen pas in de vorige eeuw op gang. Ook in Suriname kregen we pas in 1948 het algemeen Surinaams kiesrecht, maar in het civiele recht duurde de ‘handelingsonbekwaamheid’ door totdat het in de jaren ’80 werd opgeheven. Het erfsysteem dat gestoeld is op christelijke normen is patriarchaal. Met name het erfrecht waar ook aan vrouwen rechten werden toegekend is iets van de laatste tijd in de westerse samenleving, waarbij men generaties achterliep om het Islamitisch recht. In de tijd voor de Islamitische profeet Mohammed zijn boodschap predikte (7de eeuw), bestonden er binnen het diep verankerde patriarchale systeemgeen rechten voor vrouwen. In de rest van de wereld was de positie van vrouwen min of meer hetzelfde. Eeuwen voor de notie van vrouwenrechten zou opkomen in het Westen regelde de Koran in de 7de eeuw vrouwen expliciet de rechten op erfenis, onafhankelijk bezit, scheiding en het recht om in een rechtsproces als volwaardige burger te getuigen. In een van de eerste openbaringen van de Koran worden vrouwen net als mannen opgedragen kennis te vergaren. Vrouwen en mannen worden in gelijke mate verwacht alle religieuze verplichtingen na te leven en vrouwen zijn in de uiteindelijke ultieme beloning opgenomen. In de tijd van de Islamitische profeet en ook daarna namen vrouwen op alle niveaus actief deel aan het sociale, politieke, religieuze, opvoedkundige en intellectuele leven. Zo was Ai’sha een autoriteit op het gebied van Koran-commentaren, jurisprudentie en het collectieve voorbeeld van de Profeet. De overleveringen (hadith) van deze vrouw gaan na 1300 nog steeds door als te zijn behorende tot de meest berouwbare overleveringen die er bestaan. Na het heengaan van de profeet zien wij nog dat tijdens het religieuze leiderschap van Oemar, hij deelneemt aan een intellectuele discussie met een vrouwelijke geleerde en dit debat ook niet van haar verliest. De Koran stelt duidelijk dat vrouwen zowel in de samenleving, als thuis, in het bijzonder binnen het huwelijk, geen lagere positie innemen dan mannen. De Islam heeft de positie van vrouwen tot een dusdanig niveau verheven en hen dusdanig veel rechten gegeven dat het hen een nieuwe levensstandaard bracht. De wetenschapper en schrijver Karen Armstrong, die religies vergelijkt, geeft in een boek aan dat in de middeleeuwen vanuit de christelijke wereld veel kritiek was op de Islam, omdat het vrouwen te veel rechten zou geven. Mensen gaan prat op de westerse rechten die toch nog beperkt zijn gebleven. De profeet zelf maakte een enorme statement door als 25-jarige te trouwen met een weduwe van 40 jaar. De profeet Mohammed gaf het goede voorbeeld aan mannen door zijn eigen hemden te herstellen. Het huishouden is geen plicht voor de vrouw maar de man dient zorg te dragen dat het huishouden gebeurt. Evenmin is het zogen van een kind geen verplichting voor de vrouw. Het feit dat een vrouw kookt, zorgt voor de kinderen en haar echtgenoot is geen religieuze verplichting. Al het bezit van een vrouw, haar geld en hetgeen wat zij nog zal verdienen blijft ten allen tijde haar eigendom en is onvervreemdbaar. De man is verplicht om voor de vrouw te zorgen ook al verdient hij minder dan zij. Een vrouw mag uit vrije wil geld aan haar man geven, maar slechts op vrijwillige basis. Dit verklaart ook het verschil in het erfrecht. Het erfdeel dat een man ontvangt dient hij te delen met zijn gezin. Het erfdeel dat een vrouw ontvangt is voor haar alleen volgens de Koran. De naam die de vrouw krijgt van de ouders is een deel van haar identiteit. Het opgeven van de eigennaam is het opgeven van een deel van je identiteit. Islamitische vrouwen hebben het recht om hun eigen naam te blijven voeren nadat zij getrouwd zijn. Met het vastleggen van de rechten van de vrouw was de Islam eeuwen voor op de westerse wereld. De strenge regels in het voordeel van de vrouwen stuitten op verzet van de westerse wereld, die uiteindelijk lagere standaarden aannam, en met de verwestering ook van sommige moslimmannen. Deze gingen volstaan met de westerse normen, om terug te nemen wat aan de vrouw was gegeven. Op de Internationale Dag van de Vrouw moet eens een keer ook Interreligieus gekeken worden naar de vrouwenrechten. Er is ruimte om ook uit de niet-westerse waarden te putten, in het voordeel van de vrouw.

error: Kopiëren mag niet!