Internationale Dag van de Vrouw: ‘Hoer’ het ergste scheldwoord waarmee vrouwen elkaar kwetsen

“Ik heb geen gewetenswroeging dat ik een bordeelhouder ben.” ‘Hoer’ is het ergste scheldwoord waarmee vrouwen elkaar kwetsen, heeft u dochters? Dat is het punt niet, ik bescherm de Surinaamse vrouw, door alleen werkgelegenheid te bieden aan buitenlandse lichtekooien. Als zij er niet waren om het werk te klaren, zouden onze dochters het vuile werk op zich moeten nemen, prostitutie is het oudste beroep. Ik ben niet illegaal bezig als ik vrouwen die het land als toerist binnenkomen, werkgelegenheid aanbied. Ik werk volgens het tolerantiebeleid van de regering. En misschien weet u het niet, de buitenlandse hoeren steken met kop en schouder uit boven de Surinaamse.”
Eerlijkere maatschappelijke verhoudingen
Ook Suriname staat op 8 maart stil bij Internationale Vrouwendag, vrouwenemancipatie, het streven naar gelijkgerechtigdheid, eerlijkere maatschappelijke verhoudingen tussen man en vrouw. Gezien het internationaal karakter van de bezinning is het gepast om niet alleen zaken die de Surinaamse vrouw meemaakt aan te kaarten, maar daarbij alle vrouwen, ingezetenen te betrekken. Internationale solidariteit is de sterkste kant van de vrouwenstrijd.
Er wordt minder gemoraliseerd
Prostituees uit binnen- en buitenland flaneren langs de straat, de escortservice bloeit, er zijn hoerenkasten in alle formaten en prijscategorieën. Dagblad Suriname peilde de gevoelens rond dit maatschappelijk vraagstuk. “De vrouw strijdt niet alleen door middel van demonstraties, bijeenkomsten en conferenties om aandacht te vragen voor economische positie, arbeid en seksueel geweld. Het in hokjes denken, het over een kam scheren neemt af. De strijd in de geest treedt nu, in de ‘moderne’ wereld, meer en meer de voorgrond. Dat kan ook afgeleid worden van genuanceerder taalgebruik. Uitdrukkingen als: meisje van plezier, vrouw van lichte zeden, lichtekooi, publieke vrouw, prostituee, hoer en tippelaarster, zijn benamingen die op de achtergrond raken. Tegenwoordig worden vrouwen in de liberale wereld, die het oudste beroep uitoefenen, als ‘commerciële sekswerkers’ betiteld. Het hypocriete rond deze omgangsvorm is aan het veranderen. Er kan niet worden gezegd dat de sfeer van taboe rond prostitutie aan het verdwijnen is, wel wordt er schijnbaar minder gemoraliseerd in de omgang met seksuele gevoelens. Er zijn individuen en organisaties die zich inzetten om erkenning, respect voor en emancipatie van de prostituee. De roman ‘De koningin van Paramaribo’, van Clark Accord, met in de hoofdrol Maxi Linder (Wilhelmina Rijburg), de prostituee die zich bekommerde om noodlijdende jongens, is daar een sprekend voorbeeld van.
Verbeter de wereld begin bij jezelf
“Prostituees moeten meer emanciperen en naar erkenning en respect streven. De slavinnen van het geld zijn ook mensen van vlees en bloed, hoer is slechts een etiket. De vrouwen moeten net als de mannen werken om het negatieve beeld weg te werken. Ook de prostituee mag ophouden om hoerenlopers als dom te beschouwen, ze te verachten. Verbeter de wereld begin bij jezelf.”
HD