Bondsvoorman Dayanand Dwarka maakt sinds 24 februari 2017 ook deel uit van het nieuw gekozen bestuur binnen de vakcentrale C-47. Dwarka zit al ruim 25 jaren in de vakbeweging. In plaats van afbouwen van zijn werkzaamheden, koos hij er juist voor om zijn wortels te versterken voor nog groter werk. Waar hij zich op focust, is de bizarre verdeeldheid binnen de vakbeweging. Ook in het verleden heeft de Surinaamse vakbeweging te maken gehad met verdeeldheid. Echter, naar zijn oordeel niet in de huidige vorm. “De verdeeldheid die wij nu kennen, is een die wij eerder niet hebben gekend”, stelt Dwarka.
Hij maakt echter een onderscheid tussen de verdeeldheid bij de leiding van de vakbeweging en de verdeeldheid die er zogenaamd zou moeten zijn bij de werkende klasse. “Er is geen verdeeldheid bij de werkende klasse. De noden en behoeften van de werkende klasse, ongeacht tot welk deel van de vakbeweging men behoort, zijn het zelfde. Er is geen verschil tussen noden van werknemers bij welke vakbond dan ook”, stelt Dwarka. Hij sluit natuurlijk de mensen die een dikke portefeuille hebben hier uit en wijst op het feit dat er vakbondsleiders zijn die voor eigen belang in het vak zitten.
“Leiders zijn van voorbijgaande aard, maar de werkende klasse blijft. Politici hebben de samenleving teleurgesteld. Keer op keer valt men op de vakbeweging. De echte leider van de werkende klasse gaat onvermoeid en zonder enige angst de strijd aan”, aldus Dwarka. Voor hem is van eminent belang, de eenheid binnen de werkende klasse en niet zo zeer de eenheid binnen de leiding van de vakbeweging.
Kavish Ganesh
