“Ik sta sinds half zes in de rij. Tegen 12.00 uur beschik ik niet eens over een nummer.” Dit was het eerste dat Dagblad Suriname moest aanhoren van een burger die gisteren aan de Gemenelandsweg bij het kantoor van het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting stond voor een basiszorgverzekeringskaart. De situatie is eerder door de krant belicht. Echter blijkt er geen significante verandering te zijn opgetreden in de situatie. Er wordt aangegeven dat men naar het afdeling Basiszorg moet komen, waar er intake gesprekken gevoerd worden met de cliënten. Mensen komen dus vanuit verschillende wijken richting één locatie om allemaal hetzelfde te doen, wat zij in hun wijkkantoren efficiënter en sneller konden doen.
De intake gesprekken kunnen behoorlijk wat tijd in beslag nemen. De mensen die echter zo snel mogelijk over een verzekeringskaart willen beschikken, moeten zo gauw mogelijk alles in orde maken. Zij zijn aan de Gemenelandsweg ook blootgesteld aan de weersomstandigheden. “Ik sta al sinds kwart voor zes in de rij. Ik wacht op een nummer, terwijl anderen gewoon naar binnen kunnen boren. De dame die de nummers moet uitdelen, is ook niet meer op haar plek”, zei een andere burger tegen 12.00 uur.
Uit eerdere gesprekken met beleidsadviseur Imran Taus van Sozavo blijkt dat het ministerie zich van bewust is dat het niet een ideale situatie is. Vanuit het ministerie wordt er met man en macht gewerkt de dienstverlening voort te zetten en te garanderen. “We hebben nog geen andere locatie bij, wat te maken heeft met de crisis en het gebrek aan middelen van het ministerie. Het is voor ons ook passen en meten. Vandaar dat wij ook een beroep doen op de gemeenschap dat de mensen die niet gelijk de zorg nodig hebben, de direct zorgbehoevenden de gelegenheid geven om snel geholpen worden. Dan kunnen de anderen enkele weken later komen”, zei Taus tegen de krant.
“Ik zie er niet ziek uit, maar ik ben heel ziek. Hoe leg ik dit uit hier binnen als ik niet eens aan de beurt kom?”, vraagt een andere burger zich af. “Waarom zijn er wijkkantoren? Dit model maakt ons het leven veel moeilijker dan het al is”, meent een hulpbehoevende. Het ministerie heeft 60 wijkkantoren verspreid over het hele land. Het zijn eigenlijk filialen waar mensen in het verleden ook hun aanvragen konden doen. Momenteel is het ministerie bezig met een inventarisatie van de wijkkantoren, want de infrastructuur is niet wat het wezen moet.
