“Levenslang, vrijspraak of wederom een verzoek op basis van artikel 148 Grondwet voor Bouterse”. Zo typeert Harish Monorath, deken van de Surinaamse Orde van Advocaten, de drie richtingen die auditeur-militair Roy Elgin vandaag kan opgaan wanneer hij zijn langverwachte requisitoir houdt in het 8 Decemberstrafproces tegen hoofdverdachte Desi Bouterse, Arthy Gorre, Etienne Boerenveen en Jimmy Stolk. De advocaat zegt aan Dagblad Suriname dat indien het Openbaar Ministerie (OM) voldoende bewijsmiddelen heeft, zij in zo een zwaarwichtige zaak minimaal kan starten bij een celstraf van 8 jaar. De veroordeling zal echter komen aan de hand van hoe de handelingen zijn gepleegd. In zo een geval waar meerdere slachtoffers om het leven zijn gekomen, kan het volgens hem dat dezelfde verdachte in een geval de moordenaar is geweest, maar in een ander geval medepleger of medeplichtig is geweest. De kans is ook groot dat verdachten elk meerdere tenlasteleggingen op hun naam zullen krijgen. Hierdoor kan de strafmaat oplopen naar 15 jaar en zelfs levenslang. Levenslang kan daarnaast met of zonder gratiemogelijkheden zijn. Monorath benadrukt dat het OM ook altijd wegens gebrek aan hard bewijs kan kiezen voor het eisen van vrijspraak. Dit kan wanneer de vervolging van mening is dat getuigenverklaringen alleen niet voldoende zijn om tot een veroordeling over te gaan en het geval zich te lang terug heeft afgespeeld. Het kan echter ook zijn dat de auditeur-militair blijft vasthouden aan de resolutie van de president. “De procureur-generaal blijft gebonden aan artikel 148 Grondwet. Hierdoor kan hij het OM opdracht geven om de zaak wederom op de zitting terug te trekken.” Volgens Monorath kan zo een geval ook het requisitoir zijn van Elgin.
Krijgsraad zal uiteindelijke straf bepalen
Monorath benadrukt dat los van de strafeis van de auditeur-militair het de Krijgsraad zal zijn die de straf zal bepalen. Dat gebeurt wanneer zij zover is met de uitspraak. De deken is verheugd dat deze zaak na ongeveer 10 jaar eindelijk de fase van het requisitoir heeft bereikt. De eerste zitting was op 30 november 2007. Hij hoopt daarom ook dat de auditeur-militair zoals elke andere strafzaak normaal zijn requisitoir houdt zonder enig onderscheid te maken in de functie van de hoofdverdachte.
Veroordeling brengt veiligheid president niet in gevaar
Monorath benadrukt wederom dat een eventuele veroordeling de veiligheid van de president niet in gevaar zal brengen, omdat de strafmaat na de uitspraak niet uitgevoerd kan worden, zolang Bouterse staatshoofd is. Het probleem komt echter wel wanneer Bouterse president af is. Hierdoor komt hij tussen wal en schip terecht, aangezien ook in het buitenland internationale aanhoudingsbevelen tegen hem zijn.
Misbruik excessieve macht gevaarlijk
Monorath zegt dat het opvallend is dat deze zaak de enige strafzaak is waar excessieve macht door verdachten is gebruikt, die heel toevallig ook deel uitmaken van de leiding van het land. Hij verwijst hiermee naar de aanname van de Amnestiewet in 2012 en de toepassing van artikel 148 Grondwet in 2016. “Verdachten in andere strafzaken hebben deze tools niet ter beschikking. Het beschikbaar hebben van deze tools door de 8 decemberverdachten betekent daarom ook niet dat zij dit mogen misbruiken. Daarom mag er geen onderscheid worden gemaakt. Gelijke gevallen dienen binnen het recht gelijk behandeld te worden”, aldus Monorath. Volgens de advocaat zijn dergelijke handelingen gevaarlijk, omdat hierdoor niet uitgesloten wordt dat opvolgende presidenten in de toekomst ook andere strafzaken kunnen stopzetten. “Er is nu al een trend gezet in Suriname”, aldus Monorath
Amnestiewet was regelrechte inmenging in lopende rechtszaak door DNA
Monorath voert aan dat de omstreden wijziging van de Amnestiewet in 2012 een regelrechte inmenging was in het decemberproces. Dat is ook de reden waarom hij toen als parlementariër van de Megacombinatie geweigerd had zijn medewerking te verlenen bij de goedkeuring. “Ik was toen geen tegenstander van amnestie, maar amnestie wordt niet gegeven door De Nationale Assemblee. Daarom zal het een internationale fout en blunder blijven. Amnestie heeft een internationaal karakter”, stelt de deken. Volgens Monorath wordt bij amnestie een tribunaal ingesteld met mensen uit de samenleving als religieuze leiders, andere leiders en nabestaanden. Daarna vindt er waarheidsvinding plaats door middel van de verklaring van de verdachten, waarna er om vergiffenis wordt gevraagd. Hierdoor heeft het tribunaal dan geen andere keus om die vergiffenis te schenken en te verzoenen. Hierdoor is amnestie verleend.
FR
