Vrijdag vond de officiële lancering plaats van het boekwerk ‘Mozaïek van het Surinaamse volk’, een uitgave van het Algemeen Bureau voor de Statistiek (ABS) in samenwerking met het IGSR. De publicatie is gefinancierd door de International Development Bank (IDB). Het boek handelt over de volkstellingen van de afgelopen jaren en plaatst deze in demografisch, economisch en sociaal perspectief. Na het officieel gedeelte was er een miniworkshop waarbij enkele deskundigen globaal ingingen op enkele hoofdstukken uit het boek. De in het boek opgenomen data beslaan de volkstellingen gedaan in de recentere periode namelijk tussen 2004 en 2012. Initieel zou het boek slechts bestaan uit data van de laatste volkstelling (2012), maar gaandeweg leek het interessant om gegevens van voorgaande volkstellingen, ter vergelijking, mee te nemen. De verschillende onderwerpen moeten een duidelijker beeld van de Surinaamse samenleving helpen schetsen. Vooral studenten kunnen er goed gebruik van maken. Het boek begint met een stukje Surinaamse geschiedenis waaruit blijkt dat de eerste Surinaamse volkstelling (census) in 1921 plaatsvond.
Vervolgens was er een census in 1950. De volkstellingen die meer weg hadden van de huidige, begonnen in 1964. De etnische categorisering was toen ook al bijna conform de hedendaagse. Daarvoor was er meer een verdeling naar ras. Zo is er een grote verandering gekomen in de categorie creool. Een grote groep die zich voorheen onder deze categorie classificeerde noemt zichzelf nu gemengd (mix). Ook zegt Jack Mencke, die dit hoofdstuk schreef, dat er een groot vermoeden bestaat dat bij de verschillende volkstellingen de respondenten van categorie veranderden. Als voorbeeld haalde hij aan dat sommige marrons zich voorheen als creool classificeerden, maar later meer geneigd waren om zich als marron op te geven. Alhoewel bij eerste oogopslag men uit de cijfers de conclusie kan trekken dat de hindoestaanse groep de grootste is in Suriname is dit beeld feitelijk niet helemaal correct. Dit blijkt als je de groep creolen en gemengden samengevoegt. Zij vertegenwoordigen samen een hoger percentage. Daarnaast heb je ook nog de groep die op hen lijkt, de marrons, ook al is de vergelijking meer terug te vinden in ras dan in etniciteit.
In etniciteit spelen cultuurkenmerken namelijk een grotere rol. Hoofdstuk 1 van het boek, geschreven door ABS-directeur Iwan Sno, handelt over de natuurlijke groei van de bevolking. Vooralsnog behoren de marrons tot de snelst groeiende bevolkingsgroep in de afgelopen 40 jaar. Deze groei is niet alleen afhankelijk van geboorte maar ook van immigratie. In hoofdstuk 3 staat dat sinds 2006 er weer een migrantenstroom naar Suriname geconstateerd is. De grootse groep immigranten tussen 2004 en 2012 waren zij met een Nederlands paspoort, gevolgd door Chinezen. Voor wat de binnenlandse migratie betreft, verhuisden de meeste Surinamers uit het binnenland en de districten naar de stad. Deze groep lag overwegend in de leeftijdsklasse 15-29 jaar.
