Rudi Jadnanansing: Ruzies binnen politieke partijen

In Dagblad Suriname van 31 juli 2014 schrijft de heer Rudi Jadnanansing het navolgende. Topleden in politieke partijen kan je verdelen in drie groepen:
1. Leden die hun land willen verbeteren, waardoor het beter gaat met iedereen, dus ook met hen. Deze groep is de kleinste en minst opvallende. Ze geven niet teveel tijd aan de partij maar ze zijn wel altijd bereid te helpen en ze stellen geen eisen.
2. Leden die bereid zijn zich uit te sloven en zich volledig in te zetten voor de partij. Ze zijn bereid hun vrije tijd en pleziertjes op te offeren voor hun partij; andere partijleden worden dan ook hun nieuwe vrienden. Maar ze rekenen erop dat ze na de verkiezingen goed worden geaccommodeerd. Meestal is deze categorie tevreden met een functie die bij hun capaciteiten past. Deze groep is, samen met een goede leider, bepalend voor de gezondheid van de partij.
3. Leden die hoofdzakelijk lid zijn met in hun achterhoofd een goed betalende “positie” met weinig inspanning. Ze deinzen er niet voor terug een functie te eisen die ver boven hun capaciteiten uitgaat, waardoor ze er vaak een puinhoop van maken. Partijbelang komt hier op de tweede plaats. Het zijn vaak luidruchtige, opvallende helaas vaak populaire narcisten die een groep partijgenoten als hun kudde beschouwen. Ruzies binnen partijen worden meestal door mensen uit deze laatste groep veroorzaakt. Wat moet de partij, het bestuur , de leider in dit geval doen? Er zijn twee uitersten:
A. Het bestuur en de leider laat zich chanteren en doet alle toezeggingen. Het gevolg is dat de “slimme boy” of “slimme vrouw”(met zijn echtgenoot als adviseur) kan doen wat hij of zij wil en hij stopt niet met zijn chantagepraktijken.
B. Het bestuur, de leider laat zich niet chanteren en laat duidelijk merken dat men niet zal ingaan op de eisen van de chanteur.
Sterke leiders nemen harde en wijze beslissingen. De kiezer respecteert dat.
Politieke leiders die zich laten chanteren verliezen gezag en worden weggestemd, aldus Rudi Jadnanansing.
Politieke leiders die met de illusie leven dat zij door toe te geven aan de druk van chanteurs de eensgezindheid in de partij kunnen bewaren zullen vroeg of laat tot het besef komen dat chanteurs geen bruggenbouwers zijn maar puur uit eigen belang handelen en in staat zijn heel grote schade aan de partij toe te brengen. Een chanteur legt geen verbindingen tussen mensen. Integendeel, hij doet aan groepsvorming en bouwt een pressie-chanteursgroep op om de partijleider onder druk te zetten en te chanteren. Een chanteur bouwt binnen de partij een “eigen koninkrijk” op, koopt alle kiesmannen en kiesvrouwen die hem moeten kiezen met geld, overheidsbanen, bouwkavels en overheidsgunsten.
Een chanteur bouwt pressiemiddelen op o.a. een televisie kanaal, een radiostation, een krant voor eigen promotie en bekendheid. Chanteurs zijn de grootste staatscorruptelingen, staatskasgraaiers en staatkasrovers. Zij kunnen niet zonder staatsmiddelen leven en wensen super snel met staatsmiddelen rijk te worden. Er is bij hun een onverzadigbare begeerte naar macht en geld te herkennen. Deze chanteurs zijn in alle Surinaamse politieke partijen en hun hoofdbesturen te zien ,te herkennen en te vinden. Politiek partijen mogen geen kweekscholen zijn van ,voor politieke chanteurs, levenslange staatskasgraaiers, levenslange staatscorruptelingen en levenslange staatsprofiteurs.
Leiderschap is de goede dingen doen. De leider is degene die in de hoogste boom klimt, de hele situatie overziet en roept: “Verkeerde jungle”. Goede leiders zijn als gigantische magneten, ze trekken mensen naar zich toe, die gaan stralen zodra ze bij deze werkelijke goede leiders in de buurt komen.
Bij de dood van een gezamenlijke vriend vroeg de ene man aan de andere: “Hoeveel heeft hij achtergelaten? ” Waarop de ander zei: “hij heeft alles achtergelaten….”
Leendert Doerga

error: Kopiëren mag niet!