In augustus 2014, in de maanden voor de verkiezingen van 2015, deed de politieke partij DOE bij monde van haar voorzitter, enkele zeer markante uitspraken over moreel-ethisch verantwoord gedrag in de politiek. Een jaar en 10 maanden na deze uitspraken is de cirkel wat de uitspraken gedaan door deze partij(voorzitter) rond. Exponenten uit de partij hebben zich nooit gedistantieerd van deze vergaande, maar toen verfrissende en hoopgevende uitspraken van de voorzitter in een taal die begrepen werd door de kiezers van Suriname. De partij DOE had kennelijk met deze uitspraken tijdens een in 2014 het wispelturig politiek gedrag van een aantal Surinamers afgewezen. De partijvoorzitter nam toen de uitdrukking ‘politieke prostitutie’ in de mond. Wij zeiden daarbij, door beredenerend, dat bij die uitdrukking ook horen prostituees, pooiers, prostituanten en bordelen. De DOE-leider zei toen dat zijn partij (en zijn partijleden) zich niet zullen lenen voor politieke prostitutie: het van links naar rechts bewegen, paniekerig worden en niet weten waar je voor staat. De uitdrukking ‘politieke hoer’ was op dat moment al wel eens gebruikt en in principe gebruikte deze DOE-voorzitter een soortgelijke uitdrukking. Prostitutie, of hoererij, in de pure betekenis is het zich tegen betaling beschikbaar stellen voor seksuele handelingen. Bij politieke hoererij gaat het niet primair om seksuele maar in de eerste plaats om politieke handelingen, zoals het blijven plakken in een regering als minister terwijl de partij die jou heeft voorgedragen, al lang en breed uit de regering is gezet. De huidige minister van NH kan dus tegen de achtergrond waar de uitdrukking door DOE in 2014 is gebruikt, aangemerkt kunnen worden als een politieke hoer, en in dit geval dus van de hoogste orde zoals een dure call girl. Een elite hoer dus. De politieke partij wees in augustus 2014 dus af het gedrag, waarbij personen zich dan weer bij de ene partij, dan weer bij de andere partij aandienen met als enige drijfveer betaling, althans een materieel persoonlijk voordeel. Indirect werd dus gezegd dat de personen die dan links en dan weer rechts zijn, doen aan politieke prostitutie, dus politieke prostituees zijn. Er zijn bekende en minder bekende prostituees, dure en goedkope. We vroegen ons in 2014 af wie de bekende en dure politieke prostituees van Suriname zijn? En waar zitten ze? Toen de DOE deze uitspraken deed, was zowel de NDP als de VHP aan beide kansen bezig om te showcasen wie ze allemaal hadden kunnen verleiden tot een overstap. Deze publieke manifestaties konden dus aangemerkt worden als een openbare tentoonstelling van politieke hoererij/prostitutie, een soort roze buurt op die politieke podia. In augustus 2014 concludeerden we dus dat de partijvoorzitters van genoemde dan als politieke pooier konden worden aangemerkt, en de politieke huizen als politieke bordelen. We vroegen ons af of daarmee het politieke plaatje compleet was? Kortom door de DOE(-voorzitter) was de verwerpelijke praktijk van politieke prostitutie in augustus 2014 afgewezen, waarmee de leider trachtte te zeggen dat hij en zijn partij voorstander waren van hoge politieke waarden en normen. We dachten dat daarmee de partij zich in een vroeg stadium voor de verkiezingen wilde onderscheiden van de andere partijen. Nu vragen we ons af: met welk doel is dat geschied? Was het om stemmen te winnen? De DOE zei toen dat ze haar karakter wil behouden en alleen de verkiezingen wil ingaan. Wij concludeerden dat deze partij in Suriname moeite had om gelijkgestemde partijen te vinden die ook durven om openlijk de politieke prostitutie af te wijzen. We vroegen ons af hoe de DOE zelf zou reageren als een politicus met volgelingen die hem blindelings aanhangen, aankloppen bij zijn partijdeur. Enkele dagen terug hebben we gesteld dat we het vreemd vinden dat de DOE op heel principiële punten het niet eens is met regeringsbesluiten, zaken die te maken hebben met mensenrechten, en toch niet zelf uit de regering stapt. We vonden het ook opmerkelijk dat de DOE-NH-minister niet duidelijk ontslag nam, maar de beslissing overliet aan de president. We zeiden 22 maanden terug dat de uitdrukking ‘politieke prostitutie’ ook betrekking kan hebben op politieke partijen die altijd op weg zijn, van links naar rechts, waarbij wij noemden de KTPI, PL en Abop. We concludeerden dat de DOE toen een zeer belangwekkend standpunt had ingenomen tegen politieke prostitutie, dus logischerwijs tegen politieke prostituees, politieke pooiers, politieke bordelen en politieke prostituanten. Nu is de spreekwoordelijk politieke hoer in het huis van de DOE zelf, een prostituee kennelijk zonder berouw. Waarschijnlijk is de NH-minister niet het enige partijlid dat zich niet principieel opstelt, dus in meervoud. De DOE is dus op het punt om zelf te ontaarden in een politiek bordeel en de voorzitter als een politieke pooier. De NH-minister en de betreffende leden zijn nog steeds lid van de DOE en deel van de regering zonder DOE. Het houden van een preek is eenvoudig en velen doen dat. Het ernaar leven is een andere zaak en slechts enkelen zijn zover. Wat het is precies is met de DOE zal in deze week blijken.
