De voornaamste doelstellingen van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) zijn het bevorderen van internationale samenwerking op monetair gebied, uitbreiding van de wereldhandel en wisselkoersstabiliteit. Een van de manieren om die doelstellingen te bereiken, is het lenen van vreemde valuta aan landen met betalingsbalansproblemen. De middelen hiervoor ontvangt het IMF uit bijdragen van de lidstaten. Elk lid heeft een bepaald bedrag aan het IMF overgedragen, het zogenoemde quotum. Ook Suriname is daartoe verplicht. De grootte van het quotum hangt onder meer af van het aandeel dat elk land heeft in de totale wereldhandel. Het quotum vormt de basis voor de kredietruimte, waarop de leden een beroep kunnen doen. De kredieten bij het IMF, we spreken in dit verband van ’trekkingsrechten’, kunnen worden verdeeld in onvoorwaardelijke en voorwaardelijke trekkingsrechten.
De nog niet gebruikte onvoorwaardelijke trekkingsrechten in de reservetranche en de SDR’s rekenen we tot de officiële reserves van een land. Bij de voorwaardelijke trekkingsrechten gaat het om trekkingen in de krediettranche. Bij de toekenning van deze kredieten stelt het IMF wel eisen aan het lenende land. Zo kan het IMF verlangen dat het land meer doet aan de bestrijding van zijn prijsinflatie of zijn importen beperkt tot het strikt noodzakelijke. Over het laatste heeft president Desi Bouterse in een verkapte vorm onlangs gesproken op de informatiebijeenkomst in Ocer.
In het Surinaams geval zijn er een aantal maatregelen gesuggereerd. Althans, maatregelen waar er nog geen concreet beeld van is. Er wordt gesuggereerd over maatregelen als afvloeiingen binnen het ambtenarenapparaat, wat zeker door minister Gillmore Hoefdraad van Financiën, mondeling wordt tegengesproken. Ook wordt gesproken over verhogingen van belastingen, brandstofprijzen etc. Volgens vicepresident Ashwin Adhin zullen al de geruchten zo meteen door openheid te bieden over het IMF-programma worden weggemaakt. Het ligt volgens Hoefdraad in de bedoeling dat alle documenten zo meteen digitaal beschikbaar zullen zijn.
Suriname onder curatele
Nu blijkt dat het IMF zich specifiek inmengt in interne aangelegenheden van de NV Energie Bedrijven Suriname om te komen tot een basisprijs voor elektriciteit. Het is bekend dat al de perikelen rond de energietarieven begonnen op het moment dat de overheid begon met IMF.
Volgens Energiedeskundige Viren Ajodhia mag nu duidelijk worden geconcludeerd dat Suriname onder curatele is gesteld, gezien er gewoon aan de kant moet worden gestaan om toe te zien hoe IMF haar werk doet. Suriname heeft volgens de energiedeskundige als staat een deel van haar soevereiniteit opgegeven. “Over een groot deel van je eigen zaken heb je geen zeggenschap meer”, stelt Ajodhia.
Aan de andere kant bestaat er veel geklaag over de eisen van het IMF. Echter wordt bij dit geklaag over het hoofd gezien dat de eisen, die door IMF worden gesteld, cijfermatig er specifiek op gericht zijn dat het financieel huishouden van de staat Suriname in zijn algemeenheid gezond wordt. Is dat nu iets slechts? Brengt IMF Suriname niet richting correctie? IMF eist bijvoorbeeld rapportage van zaken, en wetgeving over zaken, waar er overeenstemming voor is bereikt. “Wij moeten een onderscheid maken tussen wat goed is en wat slecht is en wie bepaalt wat goed en slecht is. Als IMF zegt wat je moet doen en je vindt dat het goed is, is er geen vuiltje aan de lucht. Bepaalde zaken die IMF oplegt, zijn geweldig. Waar het om gaat, is dat het door een buitenlandse instelling wordt opgelegd. Je hebt zodoende geen controle meer. IMF kijkt niet naar mensen. IMF kijkt alleen naar cijfers. In de praktijk betekent het effect van hun eisen op de bevolking niets voor hen. Dat is ook niet hun taak. IMF is niet de boeman. Wij zijn daar naartoe gebracht. Dit is allemaal het gevolg van het beleid en gedrag van de regering”, aldus Ajodhia.
Kavish Ganesh
