Vanwege de onoverzichtelijke financiële situatie in het land, waardoor er geen touw aan was vast te knopen, had ik onlangs besloten om te stoppen met schrijven. Maar, na de presentatie van de President van Republiek Suriname in De Nationale Assemblee ruim twee weken geleden is bij mij weer de behoefte ontstaan om mijn mening over de huidige en verdere ontwikkeling in het land te schrijven. Suriname is een land dat nog in ontwikkeling is. Er zijn nog zoveel mogelijkheden om groei te stimuleren en aan te pakken. Ons geliefd land moet ruimschoots de gelegenheid worden geboden om tot harmonische ontwikkeling te komen en welvaart en welzijn voor alle ingezetenen te brengen. Elke overheid moet zich als doel stellen om binnen de aan haar toegemeten regeerperiode welvaart en welzijn voor land en volk te bewerkstelligen. Maar om zulk een doel werkelijk te kunnen verwezenlijken moeten er eerst zeer zeker aan enkele belangrijke voorwaarden worden voldaan. Een voornaam punt hierbij is ongetwijfeld de ordening van de verscheidene maatschappijen die in ons land operationeel zijn en duidelijk zichtbaar zijn. Pas dan kan het gewenste inzicht verkregen worden in de onderlinge samenhang van zaken. Uit het betoog van de president valt af te leiden dat het beleid van de overheid voor de komende tijden hoofdzakelijk hierop is gericht. Hopelijk wordt zulks nu ook adequaat ter uitvoering gebracht. Eerlijkheidshalve moet beaamd worden dat Suriname in de afgelopen decennia hierin danig is tekort geschoten. Het leek er veel op dat er heel andere prioriteiten zijn gesteld welke uiteindelijk in ons nadeel zijn uitgevallen. We de vele vette jaren van voorheen met al hun adequate mogelijkheden niet benut om economische weerbaarheid voor het land vandaag de dag te kunnen bewerkstelligen. Helaas hebben voorgaande regeringen met hun toenmalige leidinggevenden nagelaten om stabiliteit te brengen in onze economie. Uit de huidige economische gesteldheid waarin Suriname is komen te verkeren kan zelfs de kleine man concluderen dat achtereenvolgende overheden er flink naast hebben gezeten. Ofschoon Suriname een hoge potentie voor welvaart had, is men klaarblijkelijk niet kundig genoeg geweest om een positieve wending in onze ontwikkelingslijn te brengen, met het gevolg dat Suriname economisch nog steeds niet weerbaar is tegen de neerwaartse spiraal. Er wordt heel vaak gesuggereerd dat de leiding van het land juist verkeerde prioriteiten heeft gesteld en en in vele gevallen te veel het eigen belang heeft laten prevaleren. Gelukkig dat met de huidige boodschap van de President een positieve ontwikkelingslijn zichtbaar wordt. Maar daarmee alleen zijn wij er nog lang niet. Om een volkshuishouding zo goed mogelijk te doen functioneren, moet de ontwikkelingsvisie van de overheid gebaseerd zijn op voornamelijk zelfvoorziening in de zo noodzakelijke behoefte van de samenleving. Levensmiddelen en of andere voorname benodigdheden zoals gezondheidszorg, onderwijs, arbeidsplaatsen zullen makkelijk bereikbaar moeten zijn. Dat kan gerealiseerd worden wanneer er sprake is van een beleid dat hoofdzakelijk gericht is op het stimuleren van de eigen productie en de export van eigen fabricaten. Deze aangelegenheid is natuurlijk niet alleen voor de overheid weggelegd. Het bedrijfsleven in Suriname mag in deze als de belangrijkste factor worden beschouwd. Zij vormen in feite de hoeksteen van een goede en stabiele economie. Het bedrijfsleven moet voor zelf behoud veel meer produceren en ook veel meer exporteren. Aan de andere kant moet de overheid niet halsstarrig doen en waar nodig steeds bereid zijn de helpende hand te bieden. De Surinaamse economie moet door gezamenlijke arbeid vooruit geholpen worden. President Bouterse heeft in zijn betoog in De Nationale Assemblee een overzicht gegeven van de visie van zijn regering met betrekking tot de verdere ontwikkeling van Suriname. Die uiteenzetting, als het daadwerkelijk ook zo wordt uitgevoerd, is hoopgevend en het neigt naar welvaart en welzijn voor land en volk. Maar het is toch wel de totale samenleving die zich optimaal moet inzetten om de gestelde doelen te kunnen verwezenlijken. Er zijn nog steeds personen binnen de samenleving die het vreemd vinden dat er bepaalde personen binnen de politieke arena heftig kritiek leveren op het gevoerde beleid van de overheid. Het is in deze natuurlijk belangrijk te letten op wie de personen zijn die hun oordeel geven hierover en welke belangen betrokkenen eventueel aan het behartigen zijn. Elk goed advies en elke goede raad moet na gedagen evaluatie ter harte genomen worden, ongeacht uit welke hoek die gegeven wordt. Uiteindelijk moeten wij gezamenlijk werken aan de bekende leuze: Suriname voorwaarts!
Edward Marbach
