Toen wij ons een tijdje geleden gingen verzekeren voor de ziektekosten, kwam een bepaalde tandarts ter sprake. Ik vertelde de mevrouw dat we niet zulke goede verhalen hebben gehoord over deze tandarts. Die verhalen had zij inderdaad ook gehoord maar een officiële klachtenbrief heeft verzekering maatschappij nog niet ontvangen, vertelde zij. Ik vond het toen heel raar. Al heel lang hoor ik verhalen over deze tandarts, hoezo is er dan nooit een klacht binnen gekomen? Nu, ik alweer een paar maanden in Suriname woon, begin ik het een beetje te begrijpen. Om te klagen en de vinger naar een ander te wijzen krijgt men hier een 10. Tijdens onderlinge gesprekken is iedereen het over eens dat sommige dingen niet kunnen, maar er wat aan gaan doen? Daar wil niemand de vingers aan branden. Hoe kunnen mensen tot het inzicht komen dat hun stem wel gehoord mag worden en ook belangrijk is. Wat er vroeger wel of niet gebeurd is weet ik niet. Wat ik niet snap is waarom men niet kiest voor een frisse wind. Weg met de generatie die zijn kans al heeft gehad. Hoezo komt de ene na de andere persoon in het nieuws voor fraude gevoelige zaken, een weekje lang een hele commotie daaromtrent. Daarna, de persoon terug op zijn post, of nooit weg geweest, iedereen is alles weer vergeten. De mensen die wel proberen te protesteren krijgen wel veel bekijks maar geen aanhang. WAT GAAT MEN ZEGGEN als je daar bij zou gaan staan? Schande dit en schande dat. Echt schandalig zijn alle mensen die zelf niets durven maar wel het hardste lachten om een ander.
Door te zorgen dat men assertiever wordt kunnen we van het probleem af komen. Assertief wil zeggen voor jezelf opkomen. Ineens assertief worden op volwassen leeftijd is onwaarschijnlijk, niet onmogelijk. Misschien kan ik het de meeste oudere mensen dan toch niet kwalijk nemen. Zij mochten nooit voor zichzelf opkomen, zij hebben het nooit geleerd. Nu is het anders, we leven in een vrij land, we zijn eigen baas. Ouders van nu kunnen ervoor zorgen dat hun kinderen assertiever worden door discussie aan te gaan met hun kroost. In elke situatie kunnen verschillende standpunten ingenomen worden. Het standpunt van de meesten is niet per sé de juiste. Zorgen dat de jonge generatie assertiever zal zijn is belangrijk voor de ontwikkeling van het land. Brutaal / mondig en assertief worden nogal eens met elkaar verward. Bij brutaliteit gaat het om iets op een ongepaste manier zeggen. Bij assertiviteit gaat het erom dat men op een nette manier iets zegt om voor zichzelf op te komen. Zoals een klachtenbrief schrijven naar een verzekering maatschappij, vragen aan een arts waarom iets wel of niet zo zal zijn, in discussie gaan met een leerkracht, protesteren als men het er ergens niet mee eens is. Assertief zijn kunnen ouders de kinderen thuis aanleren en zou moeten worden ondersteund en verder worden ontwikkeld op school. In het programma van de school zou assertiviteit mee genomen moeten worden om er zeker van te zijn dat er aandacht aan wordt besteed. Mensen, jongeren en kinderen moeten hun stem laten horen. Ouders hebben niet altijd gelijk, leerkrachten ook niet en politieke leiders ook niet.
Vazra Ramgoelam
[email protected]
