Met heel veel nostalgie denken wij terug aan het bruine uniform van de politie. Het straalde in het begin vertrouwen, respect en hoop uit. De politieagenten van toen hadden daarvoor gezorgd. Wanneer o.a. favoritisme, willekeur en vooral machtsmisbruik de boventoon voeren in het denken en handelen, dan gaat men moeten inboeten aan o.a. bovengenoemde waarden.
De president geeft openheid
De president van de Republiek Suriname, zijne excellentie D. Bouterse, heeft op een historisch moment enkele historische uitlatingen gedaan. Hij zei o.a. “… wanneer meer als voldoende bekend is dat wetsdienaren bewust uitrukken om mensen te liquideren … dan is er iets serieus aan de hand”. Als opperbevelhebber der strijdkrachten zal hij dit nooit zomaar toevertrouwd hebben aan zijn volk. Voor alle zekerheid heb ik het woord wetsdienaar in het woordenboek ingetoetst: 1. agent 2. handhaver van de wet 3. politieagent. Een, minimale logische, interpretatie van deze uitlating van de president leert ons o.a. dat wij niet veilig zijn bij de mensen die ons veiligheid zouden moeten garanderen. En dit is wel heel serieus !
Het dagelijks leven
In het dagelijks leven merken wij ook op, dat er heel veel bij de politie mag veranderen.
Het CRIN rapport (Suriname staat op de 163ste plaats van de 197 landen, als het komt op de invulling van het Verdrag inzake de Rechten van het Kind) kan dus nu alleen maar de uitspraak van onze president bevestigen. Het hebben van een betonnen gebouw zoals het Opa Doeli instituut zegt ons nog niets. Het gaat namelijk om het daadwerkelijk invulling geven aan zaken. Het weerspreken van een rapport doet men logischerwijze alleen met een tegen rapport. Elke gek/drugsverslaafde kan namelijk iets uitflappen. Wanneer de politie op de Kwattaweg een bestuurder een bekeuring geeft, omdat hij zijn gordel niet om heeft, dan glundert het gezicht van deze politieagent alsof hij de jackpot heeft gewonnen. Op dezelfde Kwattaweg/Garnizoenspad racen dagelijks vol beladen vrachtwagens, ongestoord, met meer dan 100 km per uur. Wij nodigen u uit om gratis naar deze dwaze race te komen kijken. Elk uur van de dag. Wij zullen verder niet ingaan op wat als publiek geheim over de politie wordt gezegd in de samenleving. De politie weet beter. In feite heeft onze President dat al publiekelijk gezegd. Echter missen wij het beleid/aanpak, van de verantwoordelijke autoriteiten, op deze uitlating.
Herstel van het vertrouwen zou de allerbelangrijkste taak moeten zijn van deze autoriteiten.
Dit kan alleen door daadkracht te stellen. Een klimaat scheppen waarbij burgers zich weer veilig gaan voelen bij de politie. De instapeis verhogen naar minimaal een havodiploma lijkt mij reëel. Sommige supermarkten accepteren niet eens een mulodiploma meer voor hun verkoopsters. Continue en functionele training, alsook daadwerkelijke onafhankelijke controle van het personeel is een must (Let wel: geen vriendjespolitiek).
Tot slot zouden wij de president willen bedanken voor zijn openheid en de bezorgdheid die hij met ons heeft gedeeld. Wij willen wel opmerken dat hij niet te veel moet rekenen op de geestelijke leiders, omdat vooral zij geestelijke hulp nodig hebben. Immers, anders zou het nooit zover zijn gekomen. Over de goede, die wij helaas niet kennen, niet gesproken. Verder zullen er in het politiekorps zeker professionele politieagenten zijn die hun werk met veel passie en oprechtheid doen. Aan hun: onze dank en zegen … onze beste kameraad!
N. Walie Taus
