Ramadhin gaf aan dat het hem enorm veel moeite heeft gekost om aan het cijfermateriaal te komen via officiële wegen. Door middel van netwerken is het hem uiteindelijk wel gelukt. Het opvallende bij dit boek is dat Ramadhin ook de etniciteit van de stemmers tijdens de afgelopen verkiezingen heeft meegenomen. Uit zijn onderzoek trekt hij de conclusie dat alle Surinamers etnisch stemmen. Er bestaat op zijn minst een correlatie tussen etniciteit en stemgedrag. Ook als kiezers op een multi-etnische partij stemmen, kiezen ze de kandidaat uit die tot hun eigen ras behoort. Tot deze bevindingen kwam Ramadhin door bij zijn onderzoek gebruik te maken van data van het statistiekbureau, waarbij de etniciteit van bewoners van Suriname per ressort is uitgewerkt. Deze data geeft dus ook een beeld van de etniciteit van kiezers in een bepaald ressort.
In de meeste ressorten waar de bevolkingssamenstelling overwegend uit een bepaalde etnische groep bestond, stemden de kiezers ook overwegend op partijen waarbinnen die etniciteit weerspiegeld werd. Het meenemen van de etniciteit van de kiezer geeft nieuwe inzichten in het stemgedrag van de Surinamer. Deze stelling gaat echter voor de meeste lijsttrekkers van politieke partijen niet op, aangezien mensen van verschillende etniciteiten op hen stemmen, stelde Maarten Schalkwijk, die zijn mening over het boekwerk gaf. Hij adviseerde dat de lijstrekkers daarom hierbij buiten beschouwing werden gelaten. Ook Henry Ori ondersteunde het boek. Hij hekelde het feit dat het officieel rapport van de CHS na 9 maanden nog niet publiekelijk gemaakt is. Met het materiaal van Ramadhin kan volgens hem straks mogelijk een vergelijking worden gemaakt met het CHS-verslag. Ori meende dat uit de data-analyse van het boek wederom het bewijs is geleverd dat het kiesstelsel op de operatietafel moet. Guillermo Samson die het boek ‘stof voor wetenschappers’ noemde, gaf aan dat het boek naar zijn mening een goede aanvulling kan vormen bij het vak Rechtsgeschiedenis.
