Er bestaan in de samenleving meerdere zienswijzen, meningen en misvattingen over het “in trance” raken van scholieren, dat het een hele opschudding lijkt te worden. Misinformatie en een verkeerde aanpak van de spiritistische dreiging maken het gebeuren van kwaad tot erger. In de volksmond wordt gesproken van “trance”, maar het gaat in deze om spirituele belaging en dat is een hemelsbreed verschil. Het bovenstaande werd bevestigd door theoloog Leendert Pocornie, die samen met klinisch psychologen en andere deskundigen in teamverband werkt om lokaliteiten (onder andere scholen) waar entiteiten zich openbaren te zuiveren en bij te dragen aan de genezing van de belaagden en anderen die het ingrijpen storend gebeuren hebben meegemaakt. Ook de familie wordt betrokken bij het genezingsproces. “Je moet onverschrokken en goed voorbereid zijn en je geestelijk wapenen bij het tegengaan van spiritistische belaging. je moet sterk in je schoenen staan en je moet weten waar je aan toe bent. Bij het onderzoek om achter de oorzaak te komen en het genezingsproces op gang te brengen is deskundig en zorgvuldig handelen van belang”, stelt Pocornie tegenover Dagblad Suriname.
De aanvallen nemen toe en worden heftiger
Ooggetuigen van spiritistische belaging op scholen in stad, district en in het binnenland geven aan dat de uiting van de negatieve begeestering van de slachtoffers verschilt van persoon tot persoon. “De boze manifestatie doet zich onverwacht voor, sommigen belaagden gillen, bewegen zich krampachtig alsof getroffen door een stroomstoot, hun gelaatsuitdrukking raakt vertrokken, ze schuimbekken, geven bloed over, anderen worden agressief, vallen omstanders aan, smijten met voorwerpen, verwonden zichzelf en anderen.” Dit zijn volgens de theoloog uitspraken van personen die een spiritistische belaging hebben meegemaakt.
Theoloog Pocornie vult aan dat de uitingen en handelingen van de slachtoffers zijn als een reactie op de aanvallen. “Zij raken in paniek en proberen zich te beschermen en uit de greep van de dolende geesten te komen die via de mens hun bedoelingen tot uitdrukking brengen, belaagde personen worden meestal door meerdere entiteiten geplaagd.”
Als entiteiten zich openbaren, blijven zij gedurende lange tijd aan de gang. Het kan uren duren voordat de plaats des onheils en de getroffen personen zich enigszins normaliseren. Herhaling van de negatieve energie is meer regel dan uitzondering. Het zijn niet steeds dezelfde mensen die het slachtoffer worden, wel vindt het bij herhaling plaats bij dezelfde personen en het is te merken dat steeds meer personen in de greep van de entiteit raken. Het vuur schijnt naarmate de entiteit zich openbaart, op te laaien en heviger te worden.
Het terug brengen van de harmonie op plaatsen en onder mensen waar de plaag zich voordoet vraagt enorme inspanning en kan enige tijd in beslag nemen overeenkomstig de kracht die de optredende entiteiten bezitten. Over het algemeen komen ze nooit alleen, ze komen in horden, in “legioenen”, wordt gezegd. “Daarom juist moeten personen die de balans, de vrede proberen te herstellen en bewaren geestelijk sterk staan en zich geestelijk wapenen.” Onder de slachtoffers zijn er studenten die “sterker’ of anders van geest zijn en minder in paniek raken en gaandeweg de verstoring enigszins kunnen beschrijven wat zij meemaken, zien en voelen. “Ik zie mannen, vrouwen kinderen een heleboel gedaanten, die hun grief en motief kenbaar maken met woorden: “Laat mij met rust… val mij niet lastig.” Zo krijgen onderzoekers en therapeuten een beter beeld van wat er zich voordoet.
Volgens Pocornie moet er gecommuniceerd worden met de entiteit, die geruststellen en hem zijn weg helpen vinden naar de plaats of omstandigheden waar het tot rust komt en nalaat mensen op te jagen.
Verkeerde handelingen
De belagers confronteren is een veel gebruikte methode om de dreiging te keren. Bij confrontatie komt het niet zelden voor, dat de entiteiten zich nog heftiger roeren en meer personen in de omgeving negatief begeesteren. In negen van de tien gevallen worden er gebeden en getracht de “boze geesten” uit te bannen. In Suriname worden meestal geestelijken van uiteenlopende huize erbij gehaald die proberen vanuit hun respectieve geloofsovertuiging te bidden en handelingen te verrichten.
Hulpverleners waaronder medestudenten voelen de impuls om te helpen, zij zijn er volgens dr. Pocornie er niet van bewust, dat zij over gaven beschikken om zulks te kunnen doen, de aanleg ontpopt zich op het moment van de belaging. Deze getalenteerde vangen klappen, kunnen na het gebeuren bijvoorbeeld niet slapen, hebben hoofdpijn of ander last. Het is van belang dat ook zij geestelijke zorg krijgen.
De nazorg, de begeleiding en behandeling van de slachtoffers is noodzakelijk, geestelijke aanranding kan wonden, littekens en andere sporen achterlaten. De slachtoffers ondergaan angst, voelen schaamte, verdriet, hebben hoofdpijn, lichaamspijn, vertonen striemen en bloeduitstortingen en slapeloosheid doet zich voor.
