Een Surinaamse mahatma (grote geest)

We hebben een mahatma zoals Gandhi en Nelson Mandela in ons midden, maar wij waren een onwetend volk. Wanneer in een coalitie met verschillende partijen, de clubgenoten elkaar agressief en bot de vinger wijzen, dan wordt ergens een keiharde waarheid gezegd, welke men niet buiten wil hebben. Deze waarheid schendt dan het aangezicht van de coalitie. Binnen de regeercoalitie is er een interessante ontwikkeling aan de gang, maar niet dat het gevaar zou opleveren voor het voortbestaan van de coalitie. Vanuit een NDP-exponent – niet de eerste de beste – wordt op offensieve toon de vinger gewezen naar een partner uit een veel kleinere partij (DOE). Dit uithalen naar de coalitiepartner is een teken dat de partners niet met elkaar praten en geen overlegmomenten hebben om plooien glad te strijken. Wat ook kan, is dat kritiek onderling wellicht wel mogelijk is maar absoluut ontoelaatbaar in het openbaar (DNA, media). Het terugkaatsen van de bal gaat over ‘crimineel’ zijn. Door de NDP’er is begrepen dat de DOE-exponent door zijn uitlatingen heeft doen blijken dat een crimineel (door de NDP) aangesteld is als hoofd van de CIVD. De NDP’er ontkent niet dat het zou gaan om een crimineel. Nu wordt betwijfeld of de DOE-voorman inderdaad het woord crimineel in de mond heeft genomen. De vraag rijst nu wie nu meer reputatieschade berokkent aan de CIVD’er: de NDP’er of de DOE’er? De DOE heeft waarschijnlijk niet gezegd dat de CIVD-voorman een crimineel is, maar de NDP’er gaat wel daarvan uit. De NDP-exponent stelt dat de DOE zelf moet kijken wie in zijn omgeving een crimineel is. Over de achtergrond van de CIVD-voorman is naar buiten gekomen dat hij strafrechtelijk is veroordeeld en dat deze o.a. iets te maken had met het opzetten van een xtc-laboratorium ergens op Surinaams grondgebied. Dat is een heel gevaarlijke activiteit en brengt de drugs business in Suriname op een heel ander niveau. Dergelijke handelingen schroeven het niveau van de drugscrime en de belangen die er beginnen te spelen op een heel ander niveau. De belangstelling van de drugsmaffia, die internationaal opereert (en samengaat met bijvoorbeeld mensenhandel, (seks)exploitatie en orgaanhandel) wordt dan opeens intenser. Iets persoonlijk met de betreffende meneer is er niet geweest in de besprekingen, waarin hij aan de orde is. Het gaat hem alleen om de feiten en het belang van Suriname. De CIVD is te vergelijken met de CIA van Amerika. Het is het centrum van de intelligence van Suriname, met een heleboel penetrerende privileges en bevoegdheden, die op gespannen voet kunnen staan met de privacy van civil society. De CIVD kan ook naar internationaal gebruik spionnen hebben en als we ons niet vergissen, is het in deze wereld mogelijk dat ook afgerekend wordt met staatsvijanden. We zeggen niet dat dit laatste ook het geval is met onze CIVD. De CIVD heeft een netwerk met organisaties als de CIA, de Britische geheime dienst (waar James Bond in dienst is), de Israëlische Mossad. De CIVD is geen gemakkelijke organisatie, vanwege de inkijk die men heeft op de samenleving. Uit de woorden van de betreffende NDP’er zou niet alleen hier het betreffen een crimineel, maar in de kringen van de DOE-voorzitter kunnen criminelen gezocht worden. Een crimineel zoals het hier wordt gebruikt, lijkt de betekenis te hebben van een veroordeelde of specifieker gezegd een persoon die veroordeeld wordt voor bijvoorbeeld georganiseerde misdaad en/of delicten, die te maken hebben met (grensoverschrijdend) drugs. In de inlichtingendiensten gaat het om netwerken en de ‘wandelgangen’. Infiltratie van de inlichtingendienst door sterke krachten van buiten die bezig zijn met mensenhandel etc.. zou kunnen maken dat systemen die hier actief moeten zijn, niet zullen gaan functioneren. Onze signaalinstrumenten zullen het dan niet meer doen. Suriname heeft behoefte aan integere en kundige personen op posten, die moeten voorkomen dat we bijvoorbeeld in de rankings zakken van Tier 2 Watchlist, naar Tier 3 wat betreft mensenhandel. We vertonen een dalende neiging. Door de NDP’er is de aanstelling van de betreffende persoon verdedigd. Deze verdediging moet erop neer komen dat in zo een functie het moet gaan om een persoon die het complete vertrouwen geniet van de hoogste executieve macht: de president. De vraag rijst of de CIVD ten dienste is van de president of dat deze ten dienste is van de regering en van het volk. De vraag rijst of een persoonlijke vertrouwensband zwaarder weegt dan de algemene objectieve criteria, die gelden om betrouwbaarheid in Suriname te meten. Door de NDP’er wordt de betreffende Surinamer gelijk gesteld aan Mahatma Gandhi en Nelson Mandela. Deze personen hebben hun leven gegeven en opgeofferd voor het volk dat ze wilden bevrijden. We wisten het niet, mar nu weten we dat het CIVD-hoofd ook vast heeft gezeten (zoals Mandela en Gandhi) in het belang van het volk en om het volk te bevrijden. Op dit stuk moet de Surinaamse geschiedenis dus aangevuld worden. Het vonnis tegen de Surinamer is ook uitgesproken om onderdrukking van Surinamers voort te zetten, precies zoals dat bij Gandhi en Mandela het geval was. We hebben dus hier een Surinamer waarop onze generaties en wijzelf trots moeten zijn en als voorbeeld kunnen presenteren en zelfs exporteren naar de hele wereld and Suriname’s bijdrage aan het werelderfgoed. We moeten ons DNA-lid voor deze eyeopener dank zeggen en hem complimenteren. Bovendien moeten we nu niet zwaar meer tillen aan vonnissen, want deze worden toch geschreven door mensen en geen God. Hoe zwaar moeten we dan tillen aan onze DNA-leden en onze president die ook door mensen daar zijn gezet? Of zijn enkelen uitverkoren door God en de anderen niet?

error: Kopiëren mag niet!