Voor vandaag, woensdag, zijn bestuursleden van de Surinaamse Padieboeren Associatie (SPBA) opgeroepen voor een spoedberaad. Tijdens deze bijeenkomst zal besproken worden welk actiemodel er gehanteerd zal worden. ‘Schoolkinderen en hun vaders en moeders komen ook de straat op’, licht de voorzitter van de SPBA, Harrynannan Oemraw, alvast een tipje van de sluier tegenover Dagblad Suriname. De rijstsector bevindt zich al geruime tijd in een wurggreep. Waar de export van padie naar Venezuela met zoveel fanfare was aangekondigd, blijkt dat deze show goed was voor een export van 2.500 ton in plaats van de beloofde hoeveelheid van 30.000 ton. Exporteurs waren zo in de ban van deze Petrocaribe deal dat ze zelfs contractbreuk hebben gepleegd door hun reguliere afzetmarkten op te zeggen, niet wetende dat ze in een situatie zouden belanden, waar ze geen kant uit kunnen. Niet alleen de dalende trend van de wereldmarktprijs van padie, maar de grote overschotten aan padie, die opgeslagen zitten in de schuren, leggen een donkere wolk boven de rijstsector. Dan komen nog bij kijken de zogenaamde solidariteitsheffing van 40 cent op een liter brandstof en de verhoging van elektriciteits- en watervoorziening.
Oemraw vindt dat de regering de rijstsector altijd een stiefmoederlijke behandeling heeft gegeven. Al gedurende de afgelopen regeringsperiode was aan de rijstboeren beloofd dat zij USD 60 en 2 zakken kunstmest per hectare ingezaaide padie zouden krijgen ter compensatie van de lage padieopkoopprijs. Van deze belofte is niets terechtgekomen. Oemraw: ‘Je hoort deze regering nooit praten over de rijstsector. Ze praten alleen over de mijnbouw’.
De opkoopprijs van padie bedraagt nu tussen de SRD 28 en SRD 35. Dit is ver beneden de kostprijs. ‘We gaan het echt niet overleven’, voorspelt Oemraw. Hij voegt er aan toe dat de rijstboeren de afgelopen 6 maanden nog geen geld hebben ontvangen voor de verkoop van hun padie. ‘Olieprijs is omhoog gegaan. Alles wordt verhoogd, behalve de padieprijs. Niemand praat erover.’ De SPBA wijst er ook op dat rijstboeren die leningen hebben lopen bij de banken al hun bezittingen, waaronder machines en percelen, dreigen te verliezen. Deze worden allemaal op de veiling gegooid.
Asha Gajadien- Bhagwat
