De dienstverleners die lang wachten op uitbetaling door de overheid doen hun beklag bij politici van beide kanten. De oppositie heeft op deze achterstallige betalingen gereageerd, waarop de OW-minister het nodig vond om ook te reageren. Door critici is de houding van OW vergeleken met asociale koloniale onderdrukking. OW betrekt in het doen van de betalingen niet alleen zichzelf, maar ook DNA, de president, Financiën (Comptabiliteitswet). Met name zou het gaan om OW en Financiën, was de verdediging van OW. Zo zou OW alleen zorgen voor ‘het volledig presenteren van de data aangaande betalingen c.q. uitgaven’. Ten aanzien van het bovenstaande over de betaling moet benadrukt worden dat de dienstverlener niets ermee te maken heeft welke regels allemaal gelden voor zijn betaling. Deze ondernemers die hun arbeiders moeten uitbetalen – die allemaal hun gezinnen hebben – moet hun geld conform afspraken uitbetaald krijgen. Per slot van rekening telt het echter ook mee dat het ministerie de opdrachtgever is en voor betalingen niet simpel de vinger kan wijzen naar andere ministers. In het verweer van OW erkent de OW-minister dat er een achterstand is op het ministerie en dat ze wanbetalers zijn. Ondanks het bekend is dat er achterstanden in betalingen zijn, worden nog aan de lopende band contracten getekend. Kennelijk is het de bedoeling van de minister dat de komende regering maar ziet hoe die de schulden van deze regering terugbetaalt. Dan zal duidelijk blijken hoeveel financiële verplichtingen zijn aangegaan, want niet alles is nog bekend. Op Para was onze OW-minister recent aanwezig en had het ook over dit punt van de betalingen. De man kwam heel ongeloofwaardig over als minister, maar probeerde te preken als een dominee. Deze minister heeft vaak handelingen gepleegd en standpunten ingenomen die hem heel dubieus maken. De man was prominent in de NDP, terwijl hij stilletjes twee paspoorten eropna hield: die van Nederland en Suriname. Het had er veel weg van dat hij president wilde worden en de twee paspoorten wilde behouden. De man ging ervan uit dat niemand het zou ruiken, maar iemand strooide roet in het eten. De etnische snaar die de man zou hebben gespeeld om zijn positie voor het presidentschap veilig te stellen bij de NDP wordt ook vaak aangehaald door critici. De vraag rijst welk paspoort zijn familie heeft en of hij durft dat openbaar te maken ter geruststelling van zijn geslonken aanhang. Ook heeft hij kiezers in 2010 zitten aanlokken met de mededeling dat hij president zou worden. Daarvan bleek niets waar na de verkiezingen.
Van belang is ook om te memoreren dat de huidige OW-minister bij zijn aantreden heeft verklaard dat hij de financiële excessen van zijn bedankte voorganger zou onderzoeken en doorlichten. Nu ontkent de minister deze belofte ooit te hebben gedaan. Een ander punt met betrekking de ongeloofwaardigheid en de onbetrouwbaarheid is zijn woonplaats. Toen hij in Wanica zou worden geplaatst om de Wanica-DNA-lijst en het politieke werk te trekken, verklaarde hij dat zijn daadwerkelijke woonplaats in Wanica was, terwijl dat in werkelijkheid op Noord was. Nu wordt het de LVV-minister die Wanica zal trekken. Critici zeggen dat de OW-minister zijn exitplan ook is mislukt. Er zouden aspiraties zijn om de ACP-voorzitter te worden en weg te gaan naar Brussel, België. Hij is niet eens op de lijst gekomen, laat staan gekozen. Uit dit alles blijkt dat de NDP’er uit het land wilde en ontevreden is. Heeft het te maken met het feit dat hij niet de president kon worden in 2010? Heeft het te maken met het vertrouwen dat hij maar niet kan genieten bij de partijtop? Ook in DNA was hij ondanks een hogere scholing en analytisch vermogen niet goed genoeg om de fractieleiderspositie op zich te nemen. Maar nu indien hij gekozen was, zou hij TOCH uit het land moeten. Nu alle plannen zijn mislukt, geeft de NDP’er zich weer over aan het in dwaling brengen van de kiezers. De vraag rijst hoe transparant het beleid van de minister zelf is op OW, hoeveel beter is hij vergeleken met zijn voorganger? Waarom publiceert hij de aanbestedingen en de bedragen niet, terwijl hij bij zijn aan treden beterschap had beloofd? De OW-minister was ooit voorzitter van een organisatie van hoger kader: hoeveel hoger kader heeft hij op zijn ministerie aangetrokken of duldt hij de inspraak van het aanwezige kader juist niet? De NDP’er blaast nu hoog van de toren tegenover de kiezers, maar benadrukt moet worden dat hij ook in zijn eerste grote betrekking als hospitaaldirecteur van wanbeheer werd beschuldigd. Met betrekking tot de betrouwbaarheid van deze politicus moet ook vermeld worden dat hij al een aantal politieke huizen heeft versleten voor hij bij de huidige partij belandde. Eerst was hij bij de HPP, daarna bij de DA91, die aan hem niets te bieden hadden. Nu wordt zijn politiek tempo bepaald door de partijleider. Van tijd tot tijd mag hij zich profileren en nu moet hij zich waar maken bij de kiezer. Daarbij probeert hij de stijl van de partijleider na te bootsen en de thema’s die in principe voorbestemd zijn voor de partijleider (vanwege zijn relatie met het buitenland) na te doen. Maar daarbij gaat hij zelfs zo ver dat hij letterlijk voor de kiezers in bepaalde wijken op zijn knieën gaat. Na een aantal jaren regeren is gebleken dat deze minister op OW de boeg niet heeft omgegooid. Ook is hij zijn belofte om de zaak door te lichten, niet nagekomen. Met een dubieus politieke achtergrond is hij ongeloofwaardig, maar hij blijft verwijten maken. Daarbij zet hij kiezers op het verkeerde been en dat is af te keuren in aanloop naar mei 2015.
