De VHP is binnen de V7 de derde partij die een partijprogramma of de contouren daarvan presenteert. De DA91 presenteerde een samenvatting die behoorlijk slap was, maar toch beter afstak dan hetgeen de PL als eerste presenteerde. Die lijkt gewoon uit de vrije hand te zijn geschreven met veel clichés en als enig wapenfeit een Wet Openbaarheid van Bestuur als wens. Buiten de V7 heeft geen enkele andere significante partij het gedurfd nog om een partijprogramma te publiceren en we leven al 3 maanden voor de verkiezingen. Hoe zullen burgers zich door hun organisaties, zoals de vakbonden of de werkgeversorganisaties kunnen laten informeren, als de programma’s er niet zijn. De Megacombinatie hoeft in principe geen partijprogramma te presenteren, omdat ze in 2010 een programma voor 10 jaren aan de kiezer presenteerde. Eventueel kunnen ze een addendum, inhoudende voortschrijdend inzicht aan dit programma, bijdoen. Dit addendum of in het uiterste geval een compleet nieuw program moet waarschijnlijk nog komen, maar de tijd dringt. Zowel het document dat de DA91 presenteerde als die van de VHP zijn samenvattingen. De PL is de enige partij die de durf heeft gehad om een compleet programma te presenteren. Uit de informatiebrochure, waarin het e.e.a. wordt behandeld, staat aangegeven dat de partij daarmee enkele standpunten en plannen aan ons wil presenteren. Aan standpunten hebben we wat wanneer ze ondubbelzinnig zijn en in relatie staan tot de huidige stand van zaken en excessen. Interessanter zijn de plannen en hoe minder ‘draaien om de hete brij’ hoe beter. We fietsen vandaag door de eerste 6 van de 11 hoofdstukken op zich naar punten waarin de partij zich onderscheidt van het huidige NDP/MC-regeerprogramma. Met betrekking tot een leefbaar Suriname is het enige concrete en nieuwe punt de introductie van wettelijke bescherming van huisverhuurders. Bij ‘Werkgelegenheid en productie’ valt op het saneren van niet gekwalificeerde ambtenaren naar de private sector. Ook vallen op de ‘free zones’ waar kennelijk geproduceerd zal worden onder afwijkende arbeidsregels. Bij ‘Veiligheid, democratie en rechtsstaat’ is interessant ‘operationalisering Constitutioneel Hof’. Dat lijkt wel vreemd omdat de VHP nu van mening is dat om dat nu in te stellen tegen de grondwet is. Veiligheid is een heel belangrijk punt bij de VHP, maar er zijn geen concrete punten om de veiligheid op te krikken. In elk geval zijn er geen grote maatregelen die de VHP op stapel heeft, anders zou het programma of de maatregel concreet in het programma staan. Er wordt wel verwezen naar een Nationaal Strategisch Veiligheidsplan, maar dit heeft niet alleen betrekking op de veiligheid waarover men op de podia het heeft (roven etc..). Bij punt 4 ‘Een sterke economie’ zijn uitgangspunten en ideologieën heel erg belangrijk. Die zijn er wel aanwezig, maar het zal hem hier liggen aan bemensing en verhoudingen binnen de regering en tussen de regering en de CBvS. Interessant is dat er staat dat de VHP de ‘government take’ zal ‘aanpakken’. Moeten we daaronder begrijpen dat het zal worden verhoogd of dat het zal worden verlaagd? De VHP belooft ook een ‘spaarfonds’ te zullen aanpakken. Technisch betekent dat het voortzetten van een legacy van deze regering. ‘Het buitenlands beleid zal worden gereorganiseerd’, zegt het programma bij ‘Internationaal samenwerken’. Wat die reorganisatie zal zijn, proeven we niet uit de samenvatting van de VHP. Er staat wel schematisch opgesomd ‘zuid-zuid samenwerking, relatie Nederland, diaspora’. Bij zuid-zuid denken we aan de huidige lijn en bij Nederland denken we aan beschuldigingen van de NDP. Bij hoofdstuk 6 (Cultuur, sport en welzijn) valt op dat de VHP een heel primitieve kijk heeft op het belang van sport. Daar wordt alleen gedacht aan gezondheid en ‘presteren’ voor de economie, dat is een zeer enge benadering. Niet vreemd overigens omdat deze partij nooit heeft laten blijken de sport een warm hart toe te dragen. Nu staan wel enkele punten opgesomd, maar die zijn vanwege de geschiedenis van de partij en de wijze waarmee men met topsporters in eigen gelederen is omgegaan, uiterst ongeloofwaardig. Het gaat om de punten ‘sportfaciliteiten’, ‘nationale sportprestaties regionaal en internationaal niveau’, en ‘nationale prijs voor sport’ (en cultuur’. Dat laatste zou geen nieuwigheid zijn omdat het NOC al bezig is op dit stuk. De culturele punten zijn wel geloofwaardig. Met deze 6 punten zitten we op 2/3 van de samenvatting van het programma. De indruk ontstaat sterk dat de VHP in sessies met lager kader en de massa informatie heeft vergaard en deze informatie niet heeft bewerkt, om het vervolgens te vervatten in een serieus partijprogramma. De data in de samenvatting zijn net als bij de PL te clichématig en heeft geen concrete en nieuwe punten. Bij de verwerking van de verzamelde data heeft men niet gefilterd om op gepaste wijze om te gaan met de beleidsprogramma’s, die al decennialang standaard door de Surinaamse overheid(safdelingen) worden uitgevoerd. De samenstellers konden vanwege hun beperkingen inzicht van de administratie niet meenemen en dat is een overeenkomst met het PL-programma. Verder heeft men in de opsommingen ook nagelaten om op een andere manier anders om te gaan met wensen die al gerealiseerd zijn door deze regering, of waarmee deze regering zich getracht heeft te onderscheiden van de NF-regeringen. Op meer dan de helft van het programma komen wij min of meer tot hetzelfde oordeel als de PL, met deze vermelding dat wat de VHP presenteerde een samenvatting is en dat van de PL het definitieve document. Het kan dat het programma in extenso concreter is en meer aansluit op de administratie die het regeerprogramma uiteindelijk uitvoert. Tot nu toe is het oordeel: te vaag en niets nieuws. Tot nu toe schijnt de DA91 (ook een samenvatting) concreter te zijn, omdat daar vanuit een groter inzicht van de administratie is gepland.
