Bij onze politici in Suriname zijn alle stoppen doorgeslagen. Men is bezig 5 maanden in 2015 keihard te werken om daarna voor 5 jaar niets te doen. Het lijkt alsof er een wedstrijd ‘overlopen’ aan de gang is. Wat er bij de NDP in Para gebeurd is in de afgelopen dagen, slaat alles. Een overloper uit de VHP, die voor sommigen in het nieuwe kamp een held is en door anderen argwanend wordt bekeken, verlaat huis en haard te Zuid-West Paramaribo om zijn politieke sterkte in Para te tonen. Daar zou hij burgers zover kunnen krijgen, dat deze bereid zijn onderdeel te worden van een show. Het was nooit bekend dat Para een VHP-district was. De VHP heeft kennelijk dit district in de afgelopen periode verwaarloosd en misbruikt om combinatiepartners (NPS) te helpen aan een zetel. Dit deel van de vermeende achterban zou geen band hebben met geen enkel DNA-lid van het NF. Een grote vraag is uiteraard als het inderdaad gaat om VHP’ers. Een lid van de structuren van deze partij rook lont van een massale overloopceremonie van zogenaamde VHP’ers naar de NDP onder regie van de bekende ceremoniemeester K.. Zij trekt de stoute schoenen aan en ontkracht twee zaken op het podium. Ten eerste dat het bewijs er niet is dat het ging om VHP’ers, want dat ben je inderdaad pas wanneer je een toelatingsbewijs hebt als lid of een lidmaatschapskaart. Ten tweede zou ze nooit op social media pogingen hebben ondernomen om zijn buurtgenoten te mobiliseren om niet naar de vergadering te gaan. Overigens is het een goed recht van elke burger om medeburgers ervan te overtuigen om wel of niet naar een bepaalde politieke meeting te gaan, zolang er geen sprake is van dreiging met geweld. De show die onze politieman wilde weggeven, mislukte compleet. Elk mens heeft immers zijn beperkingen, maar het is duidelijk dat deze functionaris van zijn sportbemoeienissen niet veel heeft geleerd. Een topspeler die thuiskomt in zijn voormalig stadion gaat niet tekeer tegen zijn voormalig thuispubliek: hij viert zijn doelpunt ingetogen. Hij heeft zich wellicht ook niet laten beïnvloeden door de hoge moraal van het Politiehandvest. Na een kapot geraakte relatie neemt men treurtijd in acht om kroostverwarring te voorkomen, maar niet in Suriname dus. In elk geval is duidelijk dat het optreden van de nieuwe NDP’er in Para meer kwaad dan goed heeft gedaan aan deze partij. Wat de man nooit heeft geprobeerd in de VHP probeert hij te doen in zijn nieuwe politiek huis. Ergens hebben de politieke partijen ook een plicht om de overlopers te beschermen tegen zichzelf. De microfoon moet niet aan iedereen in handen worden gelegd. Uit zijn eigen woorden op de radio blijkt overigens ook dat hij de banden met zijn oude partij niet geheel heeft doorgesneden. Hij verschijnt nog op vergaderingen van zijn oude partij om de zaak te ondersteunen.
Wat alleen in Suriname mogelijk is, is dat op het podium van een regeringspartij (NDP) heel regelmatig een persoon, een ondervoorzitter, staat te tieren en te razen, die het minst daartoe geschikt is. Deze persoon is voor geen enkele politieke partij geschikt. Hij is de belichaming van de grootste vijand van de Surinaamse burger: de welig tierende corruptie. Nadat de meneer zo een slag slaat, verwacht je dat hij voor enige tijd ondergronds zou gaan. Maar neen, de meneer staat op podia om te preken tegenover burgers die duizenden malen armer zijn dan de man zelf. In zijn periode op OW is flink huis gehouden op het ministerie, zo erg dat hij tegen zichzelf moest worden beschermd, want het leek erop alsof hij zichzelf een mankeri zou geven. Tijdens die dagen is de aanduiding ‘kleptomanie’ herhaaldelijk gevallen om een pathologische onhebbelijkheid in dat verband te verduidelijken. De honger naar geld en macht is kennelijk niet gestild. Nu kan hij vp worden, dat zou met zijn boezemvriend de president een mooi koppel kunnen worden ter heil van de volksbuurten. De meneer heeft soms ook geen benul dat hij sommige zaken niet op het podium kan zeggen. Zo stelt hij dat zijn partij niets had eerder, waardoor hij kennelijk doelde op de periode voor ze in 2010 aan de macht kwamen. Maar nu heeft de partij alles, zeggen ze, ze hebben voldoende middelen. De vraag rijst hoe een partij niet heeft en opeens na 4 ½ jaar regeren alles heeft in de partijkas. Er zijn in de media berichten verschenen in details over commissies bij gunningen van werken en dat aan inschrijvers werd gevraagd om hun bod met aanzienlijke bedragen te verhogen. Als voorwaarde van het verkregen werk moesten de verhogingsbedragen worden afgegeven aan de hoogste top en zelfs aan de partijkas. In de media is de zin ‘vergeet ons niet hoor’ aangehaald, dat deze regelmatig lachend door de bewindsman aan uitvoeders werd medegedeeld. Ondernemers die getuigden bij een betreffend blad zouden hebben verklaard dat ze inderdaad de bedragen betaalden. Als laatst verwijzen we naar de huidige OW-minister die huilt op vergaderingen en op zijn knieën gaat om stemmen te bedelen bij de kiezer. De verkiezingscampagnes hebben geen niveau, de verkiezingsprogramma’s die voorlopig aan ons voorbij gingen, zitten vol met vaagheden. De stoppen zijn gewoon doorgeslagen in aanloop naar 2015, God behoede ons van een striptease op het podium de komende dagen. Met versjes over verkoop van onderbuiken en de prijszetting daarbij is de vrees toch wel aanwezig.
