De politieke partij DA91 die deel uitmaakt van de combinatie V7 heeft als bewijs van haar gereedheid om deel te nemen aan de verkiezingen, de hoofdlijnen van haar voorgenomen beleid bij verwerving van regeerverantwoordelijkheid (verkiezingsprogramma) in grote lijnen aan het publiek gepresenteerd. Daarmee voldoet de partij aan een grondwettelijke plicht die verankerd ligt in art. 53 lid 3 van de grondwet. Daar staat dat bij het uitoefenen van haar bevoegdheden, de politieke organisaties in acht moeten nemen dat de kiezers in staat gesteld moeten worden om kennis te kunnen nemen van het beginselprogramma en het verkiezingsprogramma van de politieke organisatie en dat het samenstellen van een programma, dat als enig doel moet hebben de behartiging van het nationaal belang. We stelden al eerder dat als V7 zover komt dat het in staat wordt om regeerverantwoordelijkheid te dragen, partijprogramma’s zodanig op elkaar afgestemd moeten worden tot een regeerakkoord en uiteindelijk een regeringsverklaring, waarbij aan de ene kant men niet kan worden verweten van kiezersbedrog en men aan de andere kant ook niet haar essentiële punten moet opgeven. Voor de V7 is het van belang dat de partijen zich ideologisch bewust blijven onderscheiden, maar tegelijkertijd dat men gemeenschappelijke grond vindt om bijvoorbeeld al voor de verkiezingen een V7-verkiezingsprogramma aan de kiezer te presenteren. Dat was wel het geval in 2010 toen zowel de megacombinatie als het NF hun eigen combinatieprogramma’s hadden. De samenstellende partijen hadden toen ook hun eigen programma’s, waarin men de eigen identiteit kennelijk wilde presenteren. Als de berichtgeving correct is dan zal de NDP apart de verkiezingen ingaan. Dat is een strategie dat goed kan werken bij polarisatie op het politieke veld, waardoor een groep kiezers in de verdediging gaat en zich groepeert. Kruipen in de slachtofferrol is soms daarbij geboden. De Abop is geen gewenste partner voor de NDP om mee samen te werken voor de verkiezingen op DNA-niveau. Maar was het niet de Abop-leider zelf die op een wijkvergadering aangaf dat ze zowel links als rechts kunnen gaan en dat hij de richting bepaalt? Binnen de combinaties is het van belang dat men qua plannen niet radicaal van elkaar verschilt. Als we kijken naar het programma in grote lijnen van DA91 dan merken we dat er veel overeenkomsten zijn met wat V7 en de grotere partijen in de combinatie willen. Dan denken we aan algemene concepten als gelijke behandeling, de terugtredende overheid, grondenrechten, goed onderwijs (gekoppeld aan arbeidsmarkt), werkgelegenheid, investeringen en duurzame economie. Opmerkelijk is dat deze partij het van belang acht om de grondwet te herzien. DA91 is voorstander van een volledige parlementaire democratie met een president die principieel boven partijen staat. Het systeem waarin de partij in 2000-2010 participeerde bijvoorbeeld zat haar dus niet lekker. Wat dit punt betreft verschilt deze partij waarschijnlijk met de PL, die hierover in haar programma niets heeft opgenomen. Het politiek/staatsrechtelijk systeem moet volgens DA91 dus veranderd worden. DA91 wil ook gekozen districtscommissarissen, een punt waarin het zich waarschijnlijk van de andere politieke partijen in V7 zal onderscheiden. Zal de partij principieel daaraan vasthouden bij een regeerformatie? Opmerkelijk is ook dat de partij voorstander is van de instelling van een Onderwijsfonds en een Kunst- en Cultuurfonds. Wat het eerste fonds betreft, rijst ook de vraag hoe principieel dit punt zal zijn bij een botsing van ideeën. Opmerkelijk is dat de partij in de hoofdlijnen van haar programma geen specifieke sectoren noemt, maar wel zegt dat ze voorstander is van het stimuleren van ‘sectoren die kunnen concurreren’. Dat zou bij ander inzien kunnen betekenen dat de agrarische sector niet daarbij hoort. Een concrete opvatting van de partij over de landbouwsector is derhalve nodig. In haar hoofdlijnen refereert de partij aan een grondwetsherzieningsvoorstel dat in 2004 zou zijn ingediend. Het DA91-lid in parlement zou vaker in zijn betogen nadrukkelijk hebben gewezen op de herziening van de grondwet. De laatste jaren is dat weliswaar iets minder gebeurd. Interessant is ook het voornemen om te geraken tot een ‘richtige en efficiënte corruptiebestrijding’. Dat wil men doen middels een geïntegreerd nationaal actieplan (Nationaal Integriteitsplan). DA91is voorstander de instelling van een anticorruptie-instituut onder deskundige leiding en zonder politieke beïnvloeding. Wat de taken van dit instituut moet zijn en in hoeverre dit te herkennen is in voorgaande versies (NF en NDP) is niet bekend. Moet het alleen voorkomen of ook bestraffen? Is er een verplichte jaarlijkse aangifte van vermogen erin opgenomen? In dit kader wil de partij aanpassing of aanvulling van de wetgeving met als prioriteit de bescherming van de klokkenluider. Moeten we daaronder begrijpen dat het klokken luiden zal worden aangemoedigd of zelfs verplicht? De bescherming van de klokkenluider is inderdaad een punt van tekortkoming wanneer het gaat om de uitvoering van het Inter-Amerikaans Verdrag tegen Corruptie waartoe we partij zijn. De partij wenst toetreding van Suriname tot de UNCAC (het VN Anticorruptieverdrag), maar het zou goed zijn om druk te zetten op de naleving van het OAS-verdrag waar we al partij bij zijn en waar al een hele tijd bekend is dat Suriname een heleboel wettelijke tekortkomingen heeft. Het VN-verdrag is iets ruimer en behelst ook de corruptie in de private sector. Vergeleken met de PL staat in de grote lijnen van de DA91 meer concrete zaken waarmee de partij geconfronteerd kan worden. De verklaring daarvan zou kunnen zijn dat de partij de maatschappijproblematiek beter beheerst en bereid is om aansprakelijk te zijn.
