De mediareacties op toespraken tijdens de V7-massameeting zijn zeer divers van aard en dat is normaal. Wat echter heel storend is, is dat te vaak deze reacties gebaseerd zijn op onvolledige en niet correcte informatie. Zo werd in “redactioneel” van maandag 26 januari 2015 in Dagblad Suriname, melding gemaakt van de speeches door vrouwen en jongeren die op een enkele na, niets zinnigs te melden hadden. Ter uwer informatie moge dienen dat het besluit om ook 7 voorsprekers te hebben, een politiek strategisch besluit was en ertoe diende om te voorkomen dat 1 of 2 partijen de avond zouden gaan domineren. Eenheid in de samenwerking toont namelijk kracht in tegenstelling tot dominantie, welke slechts zwakte demonstreert! Deze voorsprekers, hoewel hoofdzakelijk vrouwen en 2 jongeren, spraken noch namens de vrouwen noch namens de jongeren. Bovendien bestond deze groep niet uit personen van nul en generlei waarde, maar waren hieronder een voormalig ambassadeur, een voormalig minister, een voormalig directeur van een ministerie en twee ondervoorzitters van partijen. Dat u dit niet bekend schijnt te zijn, kan deels aan de organisatie zelf verweten worden aangezien in de aankondiging van deze personen de organisatie ervoor koos om de merites van de personen te verzwijgen. Als goed journalist zou u echter beter moeten hebben geweten. Voorts moet ik u aangeven dat uw oordeel dat hetgeen naar voren gebracht werd door deze groep niets zinnigs produceerde, zeer ongenuanceerd is, en jammer genoeg wederom een odium laadt op de Surinaamse vrouw en jongeren als zouden deze van toeten noch blazen weten. Niets is minder waar. Ik behoorde ook tot één van deze sprekers. De avond had een bepaald doel voor mij. Wetend dat velen in Suriname het geloof en vertrouwen in de politiek hebben verloren, wenste ik allen daar aanwezig en ook zij die thuis waren gebleven, een hart onder de riem te steken en te motiveren en te inspireren om de hoop niet op te geven en om wederom de moed te hebben om in zichzelf te geloven. Politiek bestaat mijns inziens niet uit scheldkanonnades noch is het alleen het opsommen van programmapunten, het is ook inspiratie en motivatie van de samenleving om hen te doen beseffen en te doen geloven dat onze beste dagen nog zullen komen en dat zij tot meer in staat zijn dan ze vandaag hebben gepresteerd. In onze Surinaamse politiek zie ik ook als zeer essentieel dat we beseffen dat we onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn als mensen en dat wij samen, ongeacht ras, geloof en status, dit land zullen moeten opbouwen. Dat wij moeten beseffen dat zodra wij durven die stap te zetten, we onoverwinnelijk zijn! En dat de veranderingen die wij tezamen zullen brengen onze stoutste dromen zullen overtreffen. Dat was mijn boodschap die avond. In mijn ogen geenszins onzinnig, maar zeer noodzakelijk! Ik sprak daar als vrouw, maar niet namens de vrouwen. Ik sprak daar als iemand die goed contact heeft met jongeren, maar geenszins als jongere. Ik sprak daar als vicevoorzitter van DA91 en voor de totale gemeenschap. En hoewel het de media altijd vrij zal staan kritiek te hebben en hun eigen visie te hebben op wat ze waarnemen, zou het goed zijn om deze visie te baseren op goed geïnformeerd zijn van het hoe en waarom van zaken, dat maakt het uiteindelijk resultaat van een kwalitatief hoger gehalte.
Angelic Alihusain-del Castilho, M.A., B.Sc.
Vicevoorzitter DA91
