Het gebruik van internet heeft niet alleen voordelen, het heeft ook nadelen. Sociale netwerksites zoals Facebook en Twitter, alsook online games, vormen een bedreiging voor kinderen. Via diverse wegen kunnen kinderen toegang hebben tot internet. Reeds geruime tijd worden seksfilmpjes (kinderpornografie) met en door jongeren gemaakt en op social media geplaatst. Dit is heel zorgwekkend voor de samenleving. Het plaatsen en verspreiden van deze pornografische filmpjes is strafbaar gesteld in het Wetboek van Strafrecht, indien dat door volwassenen geschiedt. In het Wetboek van Strafrecht met betrekking tot kinderpornografie is kort gezegd strafbaar gesteld het vervaardigen, verspreiden, bezitten en bekijken van kinderpornografisch materiaal. Het Kinderrechtenverdrag verbiedt pornografie. In artikel 34 van het Kinderrechtenverdrag staat dat ieder kind recht heeft op bescherming tegen seksuele uitbuiting en seksueel misbruik. Kinderporno is digitaal beschikbaar en kan razendsnel verspreid en binnengehaald worden via het internet. Kinderpornografie op internet is te zien als een ‘markt’ die enerzijds onder invloed staat van producenten en distributeurs (de aanbodkant) en anderzijds de bezitters van kinderpornografie (de vraagkant). De plaatjes en filmpjes kunnen vervolgens razendsnel en in grote hoeveelheden via het internet verspreid en gedownload worden. Het grootste deel van het totale aanbod bestaat uit kinderpornografie dat in de huishoudelijke sfeer is gemaakt. Door ontwikkelingen in de informatie- en communicatietechniek (ICT) blijft de markt van kinderpornografie op internet groeien. Het internet is slechts een verzameling van kabels die met elkaar communiceren en is in essentie een netwerk van netwerken. Internetten heeft als voordeel dat jongeren via social media op een prettige wijze en snel in contact kunnen treden met elkaar. Daarnaast kunnen zij leuke ervaringen met elkaar delen. Ook kunnen zij via social media studeren en hun kennis uitbreiden.
Kinderpornografie is in de loop der jaren een maatschappelijk probleem geworden. Steeds meer jongeren komen op grond van een zedendelict in aanraking met de politie. Jongeren proberen meestal in de groep indruk te maken of worden onder druk gezet door de groep om bepaalde handelingen te plegen. Kinderpornografie op internet vormt aldus een probleem, ook omdat het aantal vervaardigers van kinderpornografie steeds toeneemt. De overheid kan zich bij de bestrijding van kinderpornografie richten op de vraagkant of de aanbodkant van de markt. Het bezit van kinderpornografie is relatief gemakkelijk te bewijzen met maar beperkt digitaal onderzoek. De productie van kinderpornografie brengt vaak misbruik van minderjarigen met zich mee, waarbij het materiaal tientallen jaren op internet te vinden is. Dit is uiterst schadelijk voor het betrokken kind. Als een foto eenmaal op internet is geplaatst, is het bijna onmogelijk om het er weer vanaf te halen aangezien het wordt gedownload, gekopieerd en weer wordt verspreid over het internet. Het gevolg hiervan is dat als de slachtoffers ouder worden, het materiaal nog steeds op internet staat en toegankelijk is. Slachtoffers van kinderpornografie hebben geen andere keus dan hiermee te leven. Als het plaatsen van pornografisch materiaal op social media niet wordt aangepakt, is de kans groot dat er een sekstoerisme in Suriname opkomt. Op dit moment is er wereldwijd een groot aanbod van kinderpornografisch materiaal dat een grote afzetmarkt kent en waar veel geld in omgaat. Deze handel is dan ook enorm lucratief.
Kinderen moeten door de overheid worden beschermd tegen beeldmateriaal dat seksueel misbruik suggereert, tegen gedrag dat kan worden gebruikt om kinderen aan te moedigen of te verleiden om deel te nemen aan seksueel gedrag en tegen gedrag dat deel kan uit gaan maken van een subcultuur die seksueel misbruik van kinderen bevordert. Bij de opsporing en vervolging van kinderporno dient de focus gericht te zijn op primair de identificatie van slachtoffers, daders van seksueel misbruik en de productie van kinderpornografisch beeldmateriaal. Bezit van kinderporno kan dienen als opsporingsindicatie voor mogelijk misbruik en productie. De belangrijkste rechtvaardiging dat wordt gegeven voor de strafbaarstelling van kinderporno is de schadelijkheid voor het kind. Het voorkomen van verdere verspreiding en bezit van eenmaal gemaakt materiaal, het voorkomen dat afbeeldingen worden gebruikt om jeugdigen te verleiden tot seksuele handelingen en het voorkomen dat gedrag deel kan gaan uitmaken van een subcultuur die seksueel misbruik van kinderen bevordert kunnen als rechtvaardigingsgronden worden toegevoegd.
Farzana Abdoel LLB
[email protected]
