Machtsmisbruik, rancune

De politieke top is in veel landen zoals de onze een mannenaangelegenheid. Waar de politiek niet draait om regeren, maar op macht, maken personen rondom officiële functionarissen enorme misbruik van hun connecties. Daaruit ontleent men bestaansrecht voor zichzelf. Het gebeurt veel in ontwikkelingslanden die te kampen hebben met een serieus corruptieprobleem, zoals het onze. Bij deze twee voorbeelden: een uit Mexico en een vers voorbeeld uit Suriname.
In Mexico verdwijnen 43 onderwijzers in opleiding na plannen kenbaar te hebben gemaakt om een conferentie van de vrouw van de locale burgemeester, María de los Ángeles Pineda Villa, te zullen verstoren met protesten. De protesten behelsden ontevredenheid over discriminatie bij het aantrekken van personeel en subsidies. Wanneer de studenten vermeend de controle over openbare bussen nemen om zich te verplaatsen naar de locatie, worden ze uiteindelijk gevangen genomen door de corrupte politie en overgedragen aan een drugsbende, genaamd Guerreros Unidos. Deze zien de studenten aan als geïnfiltreerde leden van de rivaliserende bende Los Rojos en vermoorden allen. Als grootste brein achter de ontvoering en moord worden aangemerkt mevrouw María de los Ángeles Pineda Villa en zijn man, de burgermeester Jose Luis Abarca. Mevrouw had zelf ook plannen om burgemeester te worden. Uit nader onderzoek blijkt dat mevrouw eigenlijk de oprichter en baas was van Guerreros Unidos. Het is mevrouw geweest die de burgemeester uiteindelijk heeft gecorrumpeerd. En dan het voorbeeld uit Suriname. Er is een first lady die haar hele leven in de schaduw heeft geleefd van de immens grotere voormalige couppleger, legerleider, opperbevelhebber, staatshoofd en partijleider van de grootste politieke partij. Dan wordt haar man na een onverwachte aardverschuiving in de politiek via democratische middelen staatshoofd en regeringsleider. De ‘functie’ van first lady wordt een bezoldigde betrekking, waarmee zij enigszins uit de schaduw van haar man treedt. Feit blijft echter dat haar positie een afgeleide is van de macht van haar man. Er is wel eens beweerd dat de huidige president zich als mens veel groter waant dan het kleine dorp dat Republiek Suriname heet en dus ook dan haar burgers. Dat sijpelt door naar de intimi. Enige dagen terug heeft een politieagent in de rechtmatige uitoefening van zijn functie uit het oog verloren dat de nadruk ligt op macht. Terwijl hij bezig is met het regelen van voorrang voor een gemengde eenheid die net een verkeerscontrole had uitgevoerd, stuit hij op een al dan niet opvallende stoet van de first lady. Om het onvoorziene ongerief in het verkeer te minimaliseren tot een minimum en de afwijkende situatie snel tot het verleden te doen behoren, sommeerde de politieagent de bestuurder van de eerste auto in de stoet van de first lady om de groep wetdienaren die al voorkeur had, voorkeur te blijven verlenen totdat de abnormale situatie voorbij was. Onduidelijk is of het voor de politieagent duidelijk was dat het om een officiële of onofficiële stoet van de afgeleide van de president ging. En onduidelijk is of indien het duidelijk was, de politieagent in de ene stoet een andere belangrijkere stoet zou moeten impregneren, dus of de politieman, terwijl hij de voorkeur regelt voor een groep, deze stroom moet onderbreken voor voorrang aan een andere groep auto’s. Is het handig dat de first lady gesandwicht wordt in het verkeer en van voren en van achteren vastzit? Wellicht kan dan weer het verwijt worden gemaakt dat de politieman de stoet van deze mevrouw opzettelijk heeft doen belanden in een andere stoet, hetgeen de mobiliteit van de ‘Koninklijke’ colonne zou kunnen belemmeren.
Voor het geval het onduidelijk was dat het om een officiële of onofficiële stoet ging, kan de politieman geen verwijt worden gemaakt. Voor het geval het duidelijk was, rijst een aantal vragen. Hoeveel ‘immuniteit’ geniet de niet-grondwettelijke functie van first lady? Wat zijn de dwingende protocollaire regels wanneer deze persoon zich in een officiële of onofficiële stoet mengt in het verkeer? Is het niet zo dat de motorsurveillance met loeiende sirene de weg moet vrijbanen? Wat als de veiligheidmannen op de openbare weg terechtkomen midden in een situatie die door andere collega’s wordt gemonitoord? Is het noodzakelijk voor een first lady om uit haar auto te stappen en in debat te gaan met een politie in de rechtmatige uitoefening van haar functie en is het een oude gewoonte? Het feit dat mevrouw uit de auto stapt, betekent dat zij zelf chaos heeft gecreëerd, uit haar rol treedt, zichzelf in principe verlaagt en protocollaire regels heeft overtreden. Het feit dat de mevrouw de zaak opblaast, hetgeen ertoe leidt dat de politieman zijn verontschuldigingen moet aanbieden voor het correct uitvoeren van zijn werk, geeft aan hoe onze huidige machthebbers en hun intimi aankijken tegen hoge functies. Het feit dat men dezelfde man ondanks zijn verontschuldigingen nu buiten functie stelt, geeft aan hoe haatdragend en rancuneus men wel kan zijn. Het doet denken aan een maffiastaat. Elke halve fout tegen de bekende en onbekende personen uit die kring, kan jouw je kop kosten. In deze zaak is uit de informatie beschikbaar uit mediaberichten niet gebleken dat de politieman opzettelijk hem bekende regels heeft overtreden. Het is bekend dat de politie hiërarchisch altijd hoger staat dan de CIVD. Bevelen van de poltie dienen te allen tijde te worden opgevolgd. Wat vanuit de veiligheidsdiensten wordt beweerd, dat auto’s met witte kentekenplaten altijd doorgang moeten krijgen, is onzin, omdat het nergens steun vindt in de wet. De angst heeft er diep in gezeten bij de niet politiek gelieerde burgerij tijdens deze regeerperiode. De burgers die openlijk voor hun mening uitkwamen, waren aan de coalitie of de oppositie gelieerde personen. De huidige politieke constellatie die aan de macht is, regeert op basis van angst en rancune. Dat is ook te merken aan de houding van de politiebondsvoorzitter. De inborst is na meer dan 30 jaar niet veranderd.

error: Kopiëren mag niet!