In memoriam: Mr. Drs. Archiebald Marshall

De bloemen bloeien, de vogels fluiten en opeens is het stil.
Volkomen onverwachts is het water gestopt met stromen en heeft het zijn zee van rust bereikt. Vanmiddag zal de Surinaamse gemeenschap afscheid nemen van een groot onderwijs zoon, mr. drs. Archiebald Marshall. Zijn laatste actieve onderwijsjaren heeft hij gediend als directeur van het Instituut voor de Opleiding van Leraren. Met het aantreden van de heer Archiebald Marshall als directeur van het Instituut voor de Opleiding van Leraren (IOL) in 1997 ging het IOL een nieuwe fase in, een fase waarin de directeur zich bemoeide met de inhoud van de opleidingen, de kwaliteit van de docenten en de structuur van het studiejaar. Hij had daar uitgesproken ideeën over en zette zich in om die te realiseren.
Het accent kwam op het beroep van leraar te liggen, docenten werden middels workshops bijgeschoold en het studiejaar verdeeld in vier perioden met elk een gemeenschappelijke studieweek en tentamenweek. Docenten leverden ook een deel van de schoolvakanties in om een effectiever studiejaar te realiseren, want, zo meende Archie, je bent lerarenopleider aan een instituut en geen docent op een school.
Zijn persoonlijkheid en het enthousiasme dat hij voor de vernieuwingen wist te genereren maakten dat de IOL-gemeenschap er geen moeite mee had. De oktobermaand, tot dan ingevuld met hertentamens voor studenten, werd nu ook gebruikt voor de verdere professionalisering en teambuilding van docenten, waarbij zowel Surinaamse als buitenlandse expertise werd ingezet. Zijn professioneel netwerk als lerarenopleider stond garant voor de hoogste kwaliteit van die expertise in beide categorieën en zorgde ervoor dat het IOL werd meegenomen naar het voorfront van internationale onderwijsvernieuwing. Hij creeëerde een ID (informele directie) die een soort denktank vormde die discussieerde over beleidslijnen binnen het IOL. Binnen de ID werd er veel gediscussieerd over de rol die het IOL in ons onderwijs en de samenleving moest vervullen en hoe wij de kwaliteit en organisatiegraad van het instituut konden verbeteren.
Zijn grootste verdienste is dan ook dat IOL-docenten zichzelf niet meer uitsluitend zien als docenten Engels of Wiskunde, maar als lerarenopleiders wiens taak het is studenten competenties aan te leren die hen in staat stellen een goede leraar te worden. Met die taakopvatting plaatste hij het IOL onomstotelijk in de eenentwintigste eeuw.
Aan de IOL’ers (docenten, studenten, personeel) wordt gevraagd onze “IOL Goeroe” vanmiddag de laatste eer te komen bewijzen.

error: Kopiëren mag niet!