Suriname, quo vadis? Suriname, waar moet het heen?

Door de snelle technologische ontwikkelingen, in bijzonderheid op het gebied van de informatie- en communicatietechnologie, is de wereld schijnbaar heel klein geworden! Wat zich nu bijvoorbeeld in Jordanië voltrekt, kan men over enkele seconden in Paramaribo en in de rest van de wereld volgen. Behalve wetenschappelijke vooruitgang en een aanzienlijke bijdrage aan het welzijn van de mens, zijn ook negatieve beïnvloeding door onethische programma’s en verruwing of uiteen spatting van de gemeenschap gevolgen van deze ontwikkelingen.
Meerdere keren is erop gewezen dat vooraanstaande personen de elementaire normen en waarden verwaarlozen of helemaal niet in acht nemen, waardoor de jeugd het goede van het kwade niet meer kan onderscheiden!
Het schooljaar 2014/ 2015 is nauwelijks ingegaan of de gemeenschap wordt via de media al geconfronteerd met wangedrag en geweld van leerlingen ten opzichte van elkaar en zelfs ten opzichte van leerkrachten en ouders.
Bepaalde massamedia en programma’s doen jeugdigen niet goed! Bij het minste en geringste meningsverschil hebben sommigen de neiging de tegenstander met een wapen te verwonden. De afgelopen week bereikte dit opkomend gevaarlijk fenomeen mijns inziens haar hoogtepunt. Bij een tassencontrole op een school in Paramaribo werd er een gasbuks en een mes aangetroffen. Het ging om een tas van een leerling van de eerste klas van een school voor voortgezet onderwijs op juniorenniveau (voj). De tassencontrole vond plaats, omdat een medeleerling iets vermiste. De klasse leerkracht maakte bij de schooldirecteur melding van de vondst, waarna de politie werd ingeschakeld. Het gevolg van dit voorval is dat het personeel van de school bang geworden is om nog onderwijs te verzorgen, levende in de veronderstelling dat leerlingen die met wapens op school komen, deze eventueel ook tegen hen kunnen gebruiken. Op zich een begrijpelijke reactie!
De nieuwsbladen overspoelen ons dagelijks met vele berichten over berovingen, inbraken, zedenmisdrijven en vechtpartijen met ernstig letsel of dodelijke afloop. Het schijnt alsof er individuen zijn die ons geliefd land tot een ‘Sodom en Gomorra’ willen maken. Bij al dit gebeuren missen wij de stem van de kerk of van andere religieuze autoriteiten. Indien er door religieuze en maatschappelijke organisaties niet spoedig wordt ingegrepen, komt in de toekomst een jonge generatie met vreemde attitudes aan de macht, die ons land tot een ‘jungle’ zal maken!
Wij doen hierbij een dringend beroep op alle opvoeders, in het bijzonder alle vaders en moeders, die schoolgaande kinderen hebben om hun ouderplicht te vervullen en niet te verzaken! Ouders zijn immers de eerste opvoeders van kinderen en zij hebben de verantwoordelijkheid om hun kinderen te leiden, te begeleiden en op het rechte spoor te houden. De Christelijke scholen of andere religieuze instellingen zijn onvoldoende in staat om de totale jeugd van ons land op te vangen en een goede vorming te geven. Wij bevelen opvoeders aan te bidden om wijsheid, zelf het goede voorbeeld te geven en deskundige hulp te zoeken als het moeilijk wordt om de jeugd te vormen. God zij met ons Suriname!
Ds. E.C. Ritfeld, Ep. Fr.

error: Kopiëren mag niet!