Tijdens een bijzondere structurenvergadering op zaterdag 15 november jl., heeft Guno Castelen, voorzitter van de Surinaamse Partij van de Arbeid, zijn leden geïnformeerd over de huidige stand van zaken voor wat betreft de onderhandelingen die gevoerd worden met de samenwerkende partijen. Volgens Castelen gaat de partij voor het nationaal belang en de ontwikkeling van Suriname. Hij ging onder andere in op het bericht dat in de media was verschenen, waarbij wordt aangegeven dat bepaalde partijen tevreden zijn en andere ontevreden met de verkregen posities op de kandidatenlijst op regionaal niveau. “Als we ontevreden zijn, dan is het ons goed recht om ontevreden te zijn” benadrukte Castelen. Als zaken besproken moeten worden, dan worden die intern besproken. Hij heeft reeds gesprekken gevoerd met de verschillende exponenten van de afdelingen van de partij en het Centraal Hoofdbestuur heeft ook haar standpunt ingenomen merkte hij verder op. De SPA topper gaf verder aan dat het onderhandelingsteam opdrachten heeft meegekregen, waarmee ze terug moeten naar de bespreking. De afdelingen zijn voorstander van rust, wijsheid en bedacht optreden van de 7 voorzitters. Castelen merkte verder op dat terwijl er onderhandeld wordt, er ook gewerkt wordt aan een combinatieprogramma en een massameeting in januari. De gesprekken met de overige partners worden deze week vervolgd. Volgens Castelen heeft de SPA een x aantal zetels van wat ze al hadden en ten opzichte van het minimum wat de partij gesteld had, zijn ze ver daar onder gekomen. Als voorbeeld haalt hij het ressort Latour aan waar de partij tenminste 10 kernen heeft en van waar hij zelf ook afkomstig is. Juist in dat gebied heeft de partij nihil zetels. Op de vraag of er een gespannen sfeer heerst tussen partijen, geeft Castelen aan dat de sfeer goed te noemen is. Hij merkt wel op dat alle partijen zijn gegroeid, maar dat de kandidaten plaatsen niet zijn gegroeid. Hij benadrukt dat onderhandelingen hard kunnen zijn, maar er is geen sfeer van spanning, ruzie of ontevredenheid. Hij merkt op dat er wel bezorgdheid is bij de leiders. “Ik ben bang dat ik wordt terug gefloten door mijn leden”. Volgens hem is het binnen de vakbeweging zo dat als er een principe akkoord is bereikt, en het kan niet verkocht worden aan de leden, dan is het tijd om naar huis te gaan. Er zijn bepaalde zaken die onacceptabel zijn en die moeten besproken worden. “We gaan voor de samenwerking, maar niet ten koste van elke prijs” merkte Castelen zakelijk op.
Genaro Alpin
