President Donald Ramotar heeft het parlement van Guyana geschorst. Dit drastische besluit kwam omdat hij geen vertrouwen meer had in het parlement van Guyana, waar de oppositie een zetel meer heeft. Volgens de Grondwet van Guyana heeft de president in Guyana executieve macht en heeft hij de tijd van zes maanden om het parlement weer bij elkaar te roepen. De twee grootste politieke partijen in Guyana zijn gebaseerd op de twee grootste raciale groepen, namelijk de Afro-Guyanezen met de Alliance For Change (AFC) en de Indo-Guyanezen met People’s Progressive Party/Civic (PPP/C). Bij elke regering is er constant sprake van discriminatie. De PPP/C is sinds 1992 constant aan de macht.
President Ramotar geeft aan dat hij gesprekken zal voeren om zo snel mogelijk tot een gezamenlijk besluit te komen, en de schorsing op te heffen. Aan de andere kant wordt er door de oppositie, onder leiding van David Granger, aangegeven dat de president de periode zal benutten om staatsmiddelen te gebruiken voor partijbelangen. Volgens hem en vele anderen wordt dit een zwarte dag binnen de democratie van het land genoemd. Er is daartegen vredig geprotesteerd voor het gebouw, maar er zijn dreigementen gekomen om de president aan te klagen bij OAS, Caricom, de VN en Unasur.
