Naar aanleiding van de eerste Internationale dag tegen straffeloosheid van misdrijven tegen journalisten op 2 november, heeft de Stichting 8 december 1982 besloten het initiatief te nemen tot formatie van het Platform 2 november. De Internationale dag is in het leven geroepen door de Verenigde Naties om de straffeloosheid van willekeurige gevangenschap, foltering, executies en verdwijningen van journalisten in de wereld, een halt toe te roepen. De VN heeft alle regeringen en samenlevingen opgeroepen de straffeloosheid tegen te gaan, om zo een vrij en veilige omgeving voor journalisten te waarborgen. Een vrije pers en vrije meningsuiting zijn hoekstenen van de democratie en rechtsstaat. Als journalisten niet veilig zijn, heerst de angst ook onder burgers.
Moorden van journalisten nog steeds onbestraft
Sunil Oemrawsingh, voorzitter van de Stichting 8 december 1982, ziet in de Internationale dag tegen straffeloosheid van misdrijven tegen journalisten een belangrijke internationale bevestiging van de rechtvaardigheid en opportuniteit van de strijd in Suriname tegen de straffeloosheid van misdrijven tegen journalisten en andere democraten. “De amnestiewet maakt van ons land een morele paria in de wereldgemeenschap”. Volgens Oemrawsingh zullen vanaf volgend jaar op 2 november door het op te richten “Platform 2 november” activiteiten worden georganiseerd in het kader van de Internationale dag tegen straffeloosheid van misdrijven tegen journalisten. ‘De foltering van en moorden op Bram Behr, Lesley Rahman, Jozef Slagveer, Andere Kamperveen en Frank Wijngaarde, allen journalisten, zijn nog steeds onbestraft. Het 8 december strafproces is gefrustreerd. Nabestaanden zijn door president, regering, DNA, OM en Krijgsraad in de steek gelaten en zijn nu recht gaan zoeken bij de Inter-Amerikaanse Commissie voor de Mensenrechten’. Omdat het “Platform 2 november” formeel nog gevormd moet worden wil Oemrawsingh nog niet veel kwijt over de beoogde activiteiten. ‘Maar een ding is wel duidelijk, op 2 november zullen we de vier, straffeloos, vermoorde journalisten in het bijzonder gedenken en de “opdracht”van de VN met overtuiging en volharding in de toekomst uitvoeren.
Geen boodschap aan Sital
Overigens is Oemrawsingh totaal niet onder de indruk van de laatste actie van Badrisein Sital die beweerde dat hij niets te maken wil hebben met de Amnestiewet en gewoon berecht wil worden. “Too little, too late”, is het korte antwoord van Oemrawsingh. “Sital kan geen beroep meer aantekenen bij het Hof van Justitie tegen het vonnis van de krijgsraad. Die termijn is allang verlopen. Het Hof van Justitie zal dus geen enkele andere keus hebben dan zijn ‘verzoek’, dat dus geen beroep kan zijn, niet-ontvankelijk te verklaren”. Als hij inderdaad zo onschuldig is had hij veel eerder zijn mond moeten opendoen. Hij heeft ook nimmer iets gezegd toen de wet werd aangenomen. Nu alle mogelijkheden zijn afgesloten is dit een goedkope manier om de onschuldige te komen uithangen.
