Aanvallen op Pertjajah Luhur zijn teken paniekvoetbal

Op donderdag 29 mei 2014 is de kogel door de kerk gegaan. Na weken, maanden en jaren gesprekken gevoerd te hebben tussen verschillen politieke partijen is politiek Suriname zover dat men op 29 mei 2014 een intentieverklaring kon ondertekenen. Ik heb de afgelopen dagen aardig wat discussies in de nationale pers gevolgd. Allerlei “moraalridders” geven hun mening en becommentariëren de samenwerking tussen het NF, de PL, de KTPI en de BEP. Ik ben blij dat wij onze mening gemakkelijk in de nationale pers via de radio’s, de kranten en de verschillende sites kunnen ventileren. Ik zal geen commentaar leveren op mijn vrienden/ collega/schrijvers. Termen als chantage, chanteur, onbetrouwbaarheid, monsterverbond, verrader, bij elkaar geharkt, worden door deze moraalridders de ether in gestuurd, zonder een goede onderbouwing te geven. Deze termen klinken goed in de oren van de paarse partijleden. Op de politici G. Rusland, Ch. Santokhi, G. Castelen, S. Somohardjo, C. Waterberg, W. Jessurun en W. Soemita wil ik een beroep doen om op de ingeslagen weg voort te gaan. Deze verkiezing van 25 mei 2015 zal gaan tussen de rechtsstaat en machtsstaat.
Regeringswoordvoerder gaat te keer met “huurlingen”
De regeringswoordvoerder, de moraalredder, Limbopersad gaat elke middag tekeer tegen deze nieuwe combinatie. Vooral de heren S. Somohardjo, G. Rusland en Ch. Santokhi worden op zeer subtiele manier door deze moraalridder besproken. De gefabriceerde sms’ers worden voorgelezen door deze meneer en de luisteraars worden volgepropt met insinuaties en verzinsels. Achteraf is gebleken dat hij alleen “de zanger” van het programma is, maar de liedjes worden op het kantoor van zijn politieke baas geschreven en voorgekauwd. Uit de pers heb ik enkele maanden terug vernomen dat meneer Limbopersad zich niet meer veilig voelt in Suriname en daarom ook bescherming krijgt van justitiële autoriteiten. Een goede zaak, want wij leven in harmonie met elkaar, ondanks onze politieke verschillen en niemand heeft het recht om anderen te bedreigen of uit te schelden. U, meneer Limbopersad kan een andere Surinamer (Hardeo Ramadhin) geen gifmenger noemen. Wij zijn politieke opponenten (andersdenkenden) van elkaar, maar wij zijn geen politieke vijanden van elkaar.
Commentaar op de samenwerking
De NDP behaalde tijdens de verkiezingen van 2005 landelijk 48.879 stemmen en eindigde op 15 zetels. In procenten uitgedrukt komt dit neer op (48.879: 211.042) x 100%= 23.16%. Ruim 77% van de kiezers hebben op 25 mei 2005 niet op de NDP gestemd. Met 23.16% van de stemmen zou de NDP niet in staat zijn om op 25 mei 2010 de regeermacht in Suriname over te nemen. De Adviesraad en het Wetenschappelijk Bureau van de NDP hebben een rekenkundige analyse gemaakt van de verkiezingen van 2005. De eerste partners met wie de voorzitter van de NDP is gaan praten (velen praten van een tocht naar Canossa) was de heer drs. Jules Wijdenbosch van DNP-2000. De DNP-2000 van meneer J. Wijdenbosch behaalde in 2005, in VVV verband, 30.352 stemmen. In procenten uitgedrukt komt dit neer op (30.353: 211.042)x 100%= 14.38%. Een rekenkundige analyse leert ons dat beide partijen samen (48.879+30.352)=79.231 stemmen behaald hebben. In % uitgedrukt komt dit neer op 23.16%+ 14.38%= 37.54%. De NDP is verder gegaan en heeft ook de Palu, Nieuw Suriname en de KTPI meegenomen in de combinatie en op 25 mei 2010 behaalde de Megacombinatie 95.482 stemmen (40.20% van de landelijke stemmen) en verkeerde toen al in de riante positie om de regeermacht over te nemen, wat ook gebeurd is.
Samenwerken is een politieke strategie
Vaak wil men ons een verhaal voorhouden dat de voorzitter van de NDP een geweldige politieke strateeg is. Dit verhaal verwijs ik nogmaals naar het Rijk der Fabelen. Een politieke strateeg gaat zijn politieke bondgenoten niet in het openbaar zeggen dat zij geen ontwikkelingsvisie hebben. Een politieke strateeg zou meer respect tonen voor het huis van democratie, het parlement. Een politieke strateeg zou veel meer respect moeten hebben voor de rechterlijke macht. Een politieke strateeg zou juist met politieke opponenten in discussie gaan om zijn gevoerd beleid te verdedigen in het parlement.
Binnen dit kiesstelsel moet men proberen coalities te vormen om een groter rendement te halen bij de verkiezingen. Politieke leiders moeten hun politieke bondgenoten altijd, en nogmaals altijd, met eerbied en respect behandelen. Als een propagandist op- en aanmerkingen maakt over een politieke bondgenoot, dan is dat niet zo erg, maar de leiders moeten zich als volwaardige politici gedragen.

Somohardjo is geen chanteur of verrader

Ik ken meneer Salam Somohardjo vanaf de jaren 1961/’ 62 van de Julianastraat. De heer Salam Somohardjo is een keiharde onderhandelaar met andere politieke partners. Wat in 2010 is gebeurd, is dat hij betere posities wilde hebben en dat is zijn goed recht. Hij had ook het voorstel gedaan om op rr- en dr – niveau samen te werken. Politieke vrienden hebben hem toen niet goed begrepen. Meneer Salam heeft in het openbaar toegegeven dat hij een grote, politieke taxatiefout gemaakt heeft om met de paarse partij in zee te gaan. Moet men daarom elke dag op zijn nek springen en meneer Limbopersad napraten wat hij allemaal zegt over de heer Salam Somohardjo? De Nieuwe Combinatie (intentieverklaring) is niet meer weg te denken uit Suriname. Politieke opponenten van de Nieuwe Combinatie gaan alles doen om verdeeldheid en onrust te zaaien, maar gaan geen succes kunnen boeken. In 2005 had de PL landelijk 17.127 stemmen behaald. In 2010 behaalde de PL in VA -verband 30.943 stemmen. In absolute zin is de partij gegroeid met 13.816. In procenten komt dit neer op ( 13.816: 17.127) X 100%= 80.67%. De Pertjajah Luhur is tussen 2005 en 2010 landelijk gegroeid met 80.67 % en dat geeft de paarse partij nu erg veel koppijn.
Hardeo Ramadhin

error: Kopiëren mag niet!