De slepende quorumkwestie

Het is altijd een strijd geweest tussen de coalitie en de oppositie inzake het verlenen van quorum. Belangrijke wetten en staatsbesluiten laten op zich wachten, vanwege dit euvel. Had de PL-voorzitter in het naaste verleden misschien gelijk door te stellen dat Abop van Brunswijk overgewaardeerd is om DNA-voorzitter te helpen kiezen? Politici die door het kiezersvolk worden gekozen om hun belangen te behartigen en principieel van mening zijn dat de totale DNA verantwoordelijk is om optimaal te kunnen vergaderen, laten hun kiezers botweg in de steek.
De coalitie van wie wij gerust mogen aannemen dat zij altijd kunnen bogen op een ruime meerderheid, dient ook voor het nodige quorum te zorgen. Zij moeten geregeld en ongehinderd kunnen vergaderen. Het mag nimmer zo zijn dat de coalitie moet zitten duimen of de oppositie nu wel of niet zal meehelpen om quorum te verlenen, zodat een geplande vergadering al dan geen voortgang kan vinden. Wat we nu merken is dat de oppositie haast altijd letterlijk “op de loer ” zit om gebruik, zo niet misbruik te maken van de ontstane situatie. De coalitie bestaat uit een krappe en wankele meerderheid en steeds weer haalt men het net niet om te kunnen vergaderen. Afgelopen dinsdag was het weer raak. Nota bene op een moment waar de president van het land DNA zou informeren over belangrijke zaken de organisatie van het land rakende.
De vraag die velen in onze samenleving momenteel bezig houdt is of het electoraat niet voor eens en voor altijd moet afrekenen met politici, die maandelijks hun salaris / toelagen toucheren doch hun taken verzaken door zulk een onacceptabel gedrag te vertonen en niet voor het nodige quorum te zorgen?
Misschien is het dezerzijds aan te raden, dat zo spoedig als mogelijk enkele aanpassingen gepleegd worden in het huishoudelijk reglement. Er moeten disciplinaire regels in opgenomen worde. Bijvoorbeeld dat een DNA-lid alleen dan aanspraak maakt op zijn tegemoetkoming als hij / zij tenminste de helft en één DNA-vergadering (openbaar of huishoudelijk) heeft bijgewoond.
In het verleden hebben assembleeleden het gepresteerd om lange tijd niet in DNA te verschijnen en toch normaal hun salaris te ontvangen; het lid Desi Bouterse was daar een sprekend voorbeeld hiervan! Leden die langdurig ziek zijn en daardoor niet in staat zijn om op een gepaste wijze te functioneren, moeten vervangen worden. Het electoraat moet deze kwestie duidelijk aankaarten en de kandidaten erop wijzen om voor hun belangen op te komen om in DNA vertegenwoordigd te zijn! Wanneer gaat men in DNA durven de kat de bel aan te binden? En wie gaat het durven om de juiste werkwijze voor te stellen? Want het is toch bekend dat DNA-leden, of het nu van de oppositie of van de coalitie zijn, geen regels gaan introduceren waarvan zij later zelf het slachtoffer worden?

Roy Harpal

error: Kopiëren mag niet!