Corruptie uitgebreid aanwezig in Suriname

De huidige regering koopt voor te hoge bedragen onroerende goed op van bevriende partijgenoten. Daarbij is zelfs de vicepresident betrokken. Hij heeft recent goedkeuring verleend voor een pand dat als kantoor voor Melding van Ongebruikelijke Transacties (MOT) gaat dienen. Het gaat om het ouderlijk huis van R.D. aan de David Simonsstraat, een man die wel goed bevriend is met vp Ameerali. Het onroerend goed is door de overheid gekocht voor drie miljoen SRD. Gekker kan het niet! Waarom worden de panden zo duur gekocht, terwijl er zoveel armoede is in ons land? Op de Corruption Perceptions Index (CPI) van Transparency International in 2013 staat Suriname op de 94ste plaats van de 177 onderzochte landen. Is dit nog geen reden voor onze overheid om behoedzaam om te gaan bij het voeren van vooral financiële transacties. Zo wordt onze eigen overheid verdachte in een strijd om de corruptie te bestrijden die wijdvertakt is in Suriname.
Vicepresident Robert Ameerali ontspringt iedere keer de dans, omdat onze president eindverantwoordelijkheid draagt voor het financiële beleid. Toch is deze functionaris wel degelijk betrokken bij diverse transacties waar we vraagtekens achter kunnen zetten. Zo werd op haast dezelfde wijze enige tijd geleden een gebouw aan de Henck Arronstraat gekocht voor een veel te hoog bedrag. Ook daarbij was Ameerali betrokken! Ik ken de vader (nu wijlen) van de vicepresident, de heer L.A., als hoteleigenaar in Nickerie. Hij was een zeer integere en voorbeeldige man. De handelingen van de vicepresident verschillen heel veel van hoe L.H de zaken aanpakte . Ook het terugdraaien van de waardevastheid van de pensioenen van gepensioneerden bij de overheid was een bewuste en verfoeilijke daad van onze vp. Gelukkig dat inmiddels deze pensioenen weer waardevast zijn gemaakt, zij het – nu veel later – namelijk per 1 januari 2014. Hopelijk dat een nieuwe regering deze zaak volledig corrigeert! Onze leiders dienen het voortouw te nemen bij het voeren van een transparant overheidsbeleid. Nog steeds is het Ameerali niet gelukt om de topsalarissen bij de parastatale bedrijven bekend te maken terwijl daar vaker om is gevraagd. Onze vicepresident had allang wetgeving moeten voorbereiden voor openbaarheid van bestuur om de vermeende corrupte leidinggevenden bij deze bedrijven te dwingen al hun beloningen openbaar te maken. Dan ben je bezig met good governance en toont de vicepresident professionaliteit als verantwoordelijke leider. Nu werkt hij uit hoofde van zijn functie zelf mee aan de afronding van vele ongebruikelijke transacties: de omgekeerde wereld! Is dat clean governance?
Het parlement faalt
Ook het parlement dat kritisch dient toe te zien dat de bouwstenen van de democratie goed functioneren, faalt keer op keer. In dit huis is er alleen maar verdeeldheid, en soms krijg ik de indruk dat er een soort poppenkast wordt gespeeld. Er wordt bewust tweespalt gezaaid om voor de Bühne te scoren terwijl het landsbelang totaal ondergeschikt wordt gemaakt aan partijbelang. De Nationale Assemblée is toe aan een grondige reorganisatie. Het huishoudelijk reglement (Reglement van Orde) dient herschreven te worden en meer aangepast te worden aan de eisen van de tijd. Het moet wettelijk verboden worden om gekozen parlementariërs door willekeur te bedrijven, met de sterke arm (politie) te verwijderen. Het debat moet overheersen, niet de emotie waarbij machtsmisbruik en willekeur in onze hoogste College van Staat een eigen leven is gaan leiden en waardoor corrupte handelingen van verantwoordelijken snel onder het tapijt worden geveegd als deze door een (groep) parlementariër(s) dit aan de orde word(t)en gesteld. De voorzitter van het parlement moet door alle leden gedragen worden en niet door een bepaalde politieke combinatie of groep. In de wet zal de structuur voor het kiezen van de voorzitter veranderd moeten worden zodat deze functionaris gedwongen wordt neutraal te functioneren. Ook dit soort zaken maken dat de corruptie hoogtij viert in Suriname en niet effectief bestreden kan worden.
Naar een nieuwe orde
Voor de verkiezingen in 2015 constateren wij dat de politieke partijen slechts bezig zijn met het vergaren van zoveel mogelijk macht. Nergens wordt vernieuwing aangekondigd. Het gaat er meer om de kiezers met mooie praatjes te lokken. Niemand vertelt hoe deze praatjes omgezet zullen worden in een beleidsplan met een tijdpad. Met andere woorden: “De kiezer wil geen oude wijn in nieuwe zakken”. Het bedonderen van de kiezers heeft al zo vaak plaatsgevonden dat de ideële politiek met een deugdelijke partijprogramma nu ver te zoeken is: “Wat wil men eigenlijk met al die logge combinaties?”. Waar blijft een adequaat verkiezingsprogramma? Het wordt de kiezers niet gemakkelijk gemaakt om de corruptie te helpen bestrijden door grote politieke combinaties als mogelijkheid voor verandering en vernieuwing voor te dragen. Wat hebben wij aan regeringsfunctionarissen die worden verdacht van ernstige misdaden tegen de menselijkheid. Is dat het niveau waarop wij als natie zijn gezonken? Het verwerven van partijpolitieke macht moet er niet toe leiden dat de menselijke waardigheid ongeschikt wordt gemaakt aan internationaal aanvaarde waarden en normen. Anders wordt het bestrijden van de corruptie wel heel moeilijk. En …… wordt de Anticorruptiewet die er nog steeds niet is, een fictie! Omdat er voorts in combinatieverband altijd partijen zullen zijn die zich tegen een dergelijke wet verzetten. Dat is al gebleken bij de vorige regering die op de drempel van de afkondiging er toch van heeft afgezien, omdat niet alle partijen in Nieuw Front-verband zich met een verscherping van de wet tegen corruptie konden verenigen. De kiezer kan nu afdwingen dat de loze praatjes nu echt in daden worden omgezet door op de diverse podia actief vragen te stellen over het voorgenomen beleid (proactief). In de diverse politieke partijen hebben de partijraad en het congres ook een actievere rol te vervullen. Het voorgenomen politiek beleid – na 2015 – kan niet meer met een hamerslag worden afgedaan op partijbijeenkomsten. De toekomst van ons land en al onze kinderen staan immers op het spel. En dát is heel belangrijk!
Robby Roeplall

error: Kopiëren mag niet!