Nog regelmatig worden er nieuwe diersoorten ontdekt in Zuid Amerika. Zo is vorig jaar een nieuwe tapirsoort ontdekt en een nieuwe arapaima vissoort. In het zuiden van Suriname werd, naast andere nieuw ontdekte diersoorten, ook de zogenaamde cacaokikker gevonden: een kikker waarvan de huid, de kleur van chocola heeft. Echter is er nog een vondst gedaan bij de tijgerkat, ook wel oncilla genoemd. Hoewel deze al bekend was voor de wetenschap, is uit DNA-onderzoek gebleken dat de tijgerkat eigenlijk twee verschillende soorten in zich herbergt.
De tijgerkat heeft de grootte van een huiskat en wetenschappers geloofden dat het om een enkele soort ging. Moleculair onderzoek heeft echter uitgewezen dat populaties in het noorden en zuiden van het leefgebied uit twee verschillende soorten bestaat. Er is geen bewijs gevonden dat de soorten onderling kruisen en kunnen dus het beste beschreven worden als twee verschillende soorten. De tijgerkat komt voornamelijk voor in tropisch regenwoud, met name in het Amazonebekken, maar ook in de gebieden daaromheen, waar tropische bossen voorkomen zoals Bolivia, Columbia, Venezuela en de Guyana’s.
De vondst is opmerkelijk aangezien er een reeks aan gecompliceerde relaties bestaat tussen de tijgerkatten en andere neotropische katten. Als men kijkt naar de evolutionaire geschiedenis van diersoorten, dan is het mogelijk om historische hybridisatie tegen te komen. Hybridisatie doet zich voor wanneer verschillende diersoorten met elkaar paren en vruchtbare nakomeling voortbrengen. Wanneer men kijkt naar de beweging van genen, dan is het duidelijk dat deze heeft plaats gevonden tussen de pampakat en de noordelijke tijgerkat en tussen de geoffroykat en de zuidelijke tijgerkat.
Het onderzoek geeft een indicatie dat hybridisatie in het verleden ervoor gezorgd heeft dat het ontstaan van nieuwe soorten versnelde. Het verkrijgen van nieuwe genen uit hybridisatie kan een krachtige booster zijn in de evolutie van soorten. In het verleden dacht men dat hybridisatie tussen gerelateerde soorten niet voorkwam. Kruising bestond niet, anders kunnen nieuwe soorten niet ontstaan. Met de vondst van een noordelijke en zuidelijke tijgerkat, blijkt hybridisatie een belangrijkere factor te zijn dan voorheen werd gerealiseerd.
Door de soorten beter te gaan onderzoeken, kan er gekeken worden of de twee verschillende tijgerkatten beter geschikt zijn aan de verschillende leefgebieden in Zuid Amerika. Waar de noordelijke soorten voornamelijk in savanna’s en droge gebieden voorkomen, is het leefgebied van de zuidelijke tijgerkat dichter begroeid en natter Atlantisch bosgebied. Zulke verschillende leefgebieden kunnen zorgen voor aanpassingsverschillen tussen de nieuw erkende diersoorten en kunnen een bijdrage leveren aan de eerste evolutionaire verschillen.
