Veranderende toeristensector moet naar volledige ontplooiing

De toeristensector is het ondergeschoven kindje van Suriname. Een sector met enorme potentie, waar een markt in zit, waarvan nauwelijks de volledige potentie onderzocht is. De wereldwijde crisis heeft dit duidelijk aangetoond, maar er vinden structurele veranderingen plaats. “Er wordt minder geconsumeerd van de toeristische producten, terwijl er een toename is van toeristen in Suriname”, zo laat Martin Panday van de Stichting Toerisme Suriname (STS) weten. Er is een duidelijke afname van bezoekers uit Nederland te zien, maar een toename van bezoekers uit Frans Guyana en Guyana. “In Frans Guyana is weinig bekend over Suriname. Het imago is dat Suriname een arm land is dat verloederd is, voornamelijk omdat men bij de oversteek eerst in de districten komt”, haalt Panday als één van de problemen aan met betrekking tot promotie van Suriname in de buurlanden. “Het idee bij de Frans Guyanezen is dat Paramaribo moeilijk meer kan bieden dan Cayenne en Courou, omdat Frans Guyana vanuit Frankrijk bestuurd wordt. De algemene gedachte is dat het goed geregeld is in hun eigen land. Wanneer ze aankomen in Paramaribo, komen ze in een bruisende stad en dat verbaast veel Fransen.”
Suriname is beter af wanneer het zichzelf meer promoot in de buurlanden. Iets waar Stichting Toerisme Suriname onlangs mee begonnen is. “Veelal weten ze niet dat er resorts zijn die beter geregeld zijn dan de Frans Guyanese en goed verkocht kunnen worden. De communicatie is alleen in het Nederlands of Engels. De taal vormt een enorme barrière.” Daarnaast wil STS zich richten op de vakantiebeurs in Nederland, België en Duitsland. Duitsland is een potentieel nieuwe doelgroep omdat Duitsers geïnteresseerd zijn in onontdekte gebieden. Dit jaar wil STS dan ook meer doen dan alleen foto’s uitdelen. Ze wil praten met touroperators over afspraken met reisbureaus. Verder worden deze samen met de pers uitgenodigd om naar Suriname te komen en verslag te doen van het product wat Suriname te bieden heeft. Als het goed en grootschalig gebeurt, is er een hoger rendement van de investeringen. De overheid moet hiervan overtuigd worden, dat geld nodig is om de toeristensector tot volle bloei te laten komen en niet alleen te richten op de ontginning van het gebied. Toerisme is een blijvende industrie en mijnbouw en bosbouw een eenmalige operatie.
De verbinding tussen Suriname en andere landen mag geen probleem zijn. Momenteel is er een verbinding tussen Amsterdam – Zanderij en hiermee bereik je sneller landen als Duitsland en België, maar het probleem ligt niet bij de vliegtuigmaatschappijen. Er is nog plaats voor twee andere bedrijven op Zanderij, maar het gebeurt niet. MartinAir heeft het geprobeerd, maar de touroperators in Nederland waren terughoudend. Van de bulk aan kamers die ingekocht moest worden was niet zeker of deze verkocht kon worden. Door onvoldoende kwalitatieve kamercapaciteit werden de vluchten dus niet volledig volgeboekt. ArkeFly had ook interesse om te landen op Zanderij, maar deze keek eerst wat MartinAir deed. Toen MartinAir zich terugtrok van de Surinaamse markt, heeft ArkeFly zijn plannen niet doorgezet.
Reisorganisaties zijn elk jaar op zoek naar marktvernieuwing. Elk jaar gaat men op zoek naar dat wat populair kan worden. Suriname komt in aanmerking. Maar de vraag blijft: “kun je me voldoende kamercapaciteit bieden die in bulk ingekocht kan worden zodat er geconcurreerd kan worden met reisjes naar Thailand of India?”. Het gaat dus om een kwalitatieve toeristenbestemming voor reizigers. Deze kwaliteit zit vooral in het aanbod van de diversiteit van eten en drinken. Deze is gewoon te laag voor de gemiddelde toerist. Tijdens een reis naar het binnenland wordt het nog erger. Men is overgeleverd aan de genade van de touroperator. Er bestaat geen keuzemogelijkheid in wat te eten of te drinken. Niet alleen dat, er zijn ook geen keuzemogelijkheden in andere voorzieningen. “Suriname heeft veel kleine lodges, waar je genoodzaakt bent om met een touroperator naartoe te gaan. Deze bepaalt de reis en als bestemming kom je niet goed uit de verf”, meent Panday. “Geef de mensen kwaliteit en een beleving.” Een beleving van een reis zit niet alleen in het eten en drinken, maar ook in de gids. Deze moet je meeslepen in wat je ziet. “Dat is kwaliteit. Het verhaal van de gids moet pakkend zijn en daar schiet men veel te kort.”
In Suriname neemt men snel genoegen en bestaat het idee dat wanneer er even snel iets in elkaar wordt gezet, het product verkocht kan worden en dat het staat. Deze gedachte moet radicaal veranderd worden. In Suriname is geen goed beeld van het belevingsniveau van de toerist. De meeste Surinamers die wel eens in het buitenland zijn geweest, gaan alleen naar familieleden in Nederland, maar dat is geen vakantie. Men is onderontwikkeld als het gaat om wereldwijsheid. Het beeld van de meeste ‘Surinamers op vakantie’ is zo bekrompen dat men niet eens de landsgrenzen over wil steken voor een reis naar Guyana of Frans Guyana. Men wil liever op vakantie naar familie in Nederland, omdat men de gedachte heeft dat het veel goedkoper is, maar men heeft niet door dat dit niet waar is. Men bespaart misschien op verblijfskosten, maar het vliegbiljet is zo duur, dat men met gemak meerdere vakanties kan houden in de buurlanden en Caricom-eilanden, dan op reis te gaan naar Nederland.
De bezoekers die in Suriname op visite komen, zijn niet zo bekrompen omdat men niet voor het eerst op reis is. De meeste bezoekers hebben landen als Thailand, Costa Rica, Brazilië, India en Nepal al achter de rug en kunnen een vergelijking maken. Wat in die landen aangeboden worden voor een bepaalde prijs is vele male van betere kwaliteit dan wat men in Suriname kan krijgen.
Het zou voor Suriname, voor veel Surinamers, met name degenen die in de toeristensector werken, een verademing zijn om de kop uit het zand te trekken en te zien wat over de landsgrenzen gebeurt. Deze verfrissende verademing zou het land goed kunnen doen.

error: Kopiëren mag niet!