Afgelopen weekend konden de mensen op het Onafhankelijkheidsplein genieten van een optreden van ‘1 en 1 is 3’. De drie heren vermaken het publiek al sinds 2000 met hun sketches en zijn enorm populair in ons land. Ook de Surinamers in Nederland weten hen te waarderen. “Onze sketches zijn bedoeld om zaken die gebeuren binnen de maatschappij te corrigeren”, zegt Lucien Vriese. “Op een komische manier doen we dat, zodat mensen erom lachen. Als ze in bed liggen dan denken ze ‘hey, die jongens hebben toch wel gelijk, zo moet het niet’. Er gaan nog heel wat zaken fout in het dagelijks leven, op school, in het verkeer, die dingen proberen we dus een beetje recht te trekken.”
De zwarte markt
De laatste twee jaar zijn ze minder op de buis te vinden. “We zijn wat minder op tv geweest omdat het geen zin meer heeft om te investeren in producties. De kosten halen we er niet meer uit. Zodra je uit komt met een DVD van zes sketches of zo zijn er van die mensen die er een kopen en er zowat duizend kopietjes van maken. Die gaan allemaal inboeten aan kwaliteit en worden op de markt aangeboden voor SRD 5. Meerdere artiesten klagen hierover. Daardoor lopen wij inkomsten mis. En het erge is, mensen komen nog steeds naar me toe want ze denken dat wij het zijn die zulke DVD’s uitbrengen! “Na joe!!”, zeggen ze dan terwijl ze klagen over het feit dat de DVD of CD niet meer werkt na een keer afspelen.” Vriese zegt dat ze wel in onderhandeling zijn. “Als het goed is, zijn we volgend jaar augustus weer te zien, in Nederland. We gaan daar dan twee weken toeren. Dat heeft ook op een laag pitje gestaan door familieomstandigheden, wat dat hebben we ook natuurlijk!”
Goed op elkaar ingespeeld
De heren zijn hier echter nog steeds actief. Ze zijn er bij verjaardagen of bij huldigingen en soms dus ook live zoals afgelopen weekend. “Dat is leuk want je kan kijken of er geen kleintjes in de zaal zijn en dan kan je wat vrijer praten, wat schuiner. Bij een DVD moet je zorgen dat je netjes blijft.” Het optreden op het Onafhankelijkheidsplein was goed. Het publiek waardeerde het, mede door de vlotheid van het spel en vooral de grappen. “Ja, we zijn enorm op elkaar ingespeeld. Vaak weten de anderen door middel van een woord al waar ik naar toe wil en springen ze daarop in. Als ik je vertel waar we hebben gerepeteerd voor dat optreden…?” Vriese lacht terwijl hij ons vertelt dat dit pas gebeurde voor hun optreden. Daar was echt niks van te merken op het ‘moment suprême’ en dat getuigt inderdaad van een zeer goede samenwerking. “Ik heb wel iedereen gebeld, ik ben namelijk de artistieke leider en de regisseur van ons drieën. Clifton Braam is de persoon die de contacten onderhoudt en de secretaris, Glenn Huisden is de financiële man.”
Sanford and Son
Er zijn zoveel sketches en tapes dat hij sommige vergeten is. “ Ik zag laatst die van Soema Ab’ A Bere en Deng Kroi Mi. Ik vond het zo grappig om naar mezelf te kijken maar het was vooral een kiek om te zien dat destijds mijn haren helemaal zwart waren en nu is alles grijs. Ja, ik ben nu 58 dus dingen gaan wat moeizamer maar het hoort erbij en het stemt me goed dat mensen me op straat de felicitaties doen voor die decoraties die we kregen.” In 1999 waren ze gevraagd speciaal voor de millenniumwisseling een Surinaamse soap te maken. “Ik zei dat het enige wat ik wilde doen een Sanford and Son-achtig iets was. We kregen gelijk groen licht en zo is het allemaal begonnen!”
Bij de brandweer
Naast zijn werk als acteur werkt Vriese als docent bij de brandweer en heeft hij dus pupillen die hij moet onderwijzen. Zelf is hij, als onderbrandmeester, gespecialiseerd in vliegtuigbranden. “Ja, je zal me in die hoedanigheid dus alleen bij luchthavens zien. Mensen begrijpen meestal dat ik dan met iets anders bezig ben en laten me met rust. Soms zijn er een paar die toch willen kijken hoever ze met je kunnen gaan, maar die worden dan netjes op hun plaats gezet!” Bij het lesgeven verwacht hij dat er respect is van zijn pupillen. “Dat krijg ik sowieso, maar je komt er niet onderuit dat je af en toe een grap met ze maakt. Dus als ik zie dat ze doordrongen zijn van de stof dan krijgen ze tien minuten van mij! Dat is een stimulans voor hen om hun best te doen.”
Wantoestanden in het verkeer
Het blijven brengen van de corrigerende tikken met ‘1en 1 is 3’ is volgens Vriese van essentieel belang. “Alleen als je al kijkt naar het verkeer!! Mannen zonder helm, jongens zonder licht, mensen die rijden zonder rijbewijs, roekeloos rijden, te hard rijden, rijden onder invloed. We hebben er al meerdere sketches aan gewijd. Zelfs bij mij in de straat, daar zijn nu drempels, en toch zie je hoe die mensen als gekken rijden langs supermarkten, terwijl er elk moment een kind kan oversteken! Op de Anton Dragtenweg moet je 50 rijden, dat doe ik dan en zelfs dan willen de mensen me komen uitschelden. Als ik ergens stilsta en ze komen scheldend naar me toe, draai ik mijn ruit omlaag en als ze zien wie ik ben, dan zijn ze gelijk rustig, maar ik keur het gewoon af. Ik keur dat gedrag in het verkeer gewoon af! Ik heb geen auto om te racen!! Ik heb mijn auto om deze mooi op te poetsen en er mijn kiek mee te nemen. Daarnaast, als ik om half acht op het werk moet zijn dan ga ik om half zeven uit huis. Wie om vijf voor half acht uit huis gaat heeft dan een probleem en gaat als een gek rijden in het verkeer! Kijk, je kan iemand die zonder een rijbewijs in het verkeer is of onder invloed heeft gereden en een dodelijk ongeluk veroorzaakt, wel zijn rijbewijs afpakken of jarenlang achter de tralies zetten, het is toch het gezin dat achterblijft en dat is ontwricht! Dat verandert niet meer.”
